Opvangkamp christenen veroorzaakt onrust in Turkije

De media berichtten later dat de aanvallers vertrokken in auto’s met niet-Turkse nummerborden. Ze vermeldden niet welke landcode het wel betrof, maar waarschijnlijk ging het om een wagen met Syrische kentekenplaten. Na de aanval lieten de monniken van het klooster weten dat ze twee maanden eerder ook al het slachtoffer waren geworden van een aanval die werd uitgevoerd door een groep lokale Koerdische jongeren.

In de stad Midyat lopen de spanningen de laatste maanden hoog op vanwege de bouw van twee enorme vluchtelingenkampen voor ontheemde Syriërs. Het verraste de bevolking van Midyat volkomen dat deze vluchtelingenkampen in de omgeving van haar stad werden opgericht.

Hoe raakte Midyat betrokken bij het oorlogsgeweld in Syrië? Syrische christenen die in de regio Damascus-Homs woonden, vluchtten veelal naar buurland Libanon of naar de Syrische kustprovincies. De situatie voor christenen is het meest bedreigend in het noorden en oosten van Syrië, waar gewapende milities ook onderling zijn slaags geraakt. Van oudsher leven er in deze regio veel Assyrische christenen en vooral zij lijden onder de plaag van ontvoeringen voor losgeld. Geplaatst voor de keuze om ofwel naar Irak of naar Turkije te vluchten, kozen velen voor het laatste.

Opvangkampen

In Turkije kwamen de Assyrische christenen echter in grote opvangkampen terecht, waar ze zich vaak niet veilig voelden vanwege geruchten over gewapende milities die in deze kampen actief zijn en daar nieuwe leden zouden rekruteren. Ook hoorden zij over criminele bendes die zich schuldig zouden maken aan mensensmokkel.

Allerlei in Europa gevestigde belangenorganisaties voor Assyrische christenen benaderden daarom de Turkse autoriteiten met het verzoek om in Zuidoost- Turkije een apart kamp te mogen oprichten. De autoriteiten reageerden positief op dit verzoek, maar sindsdien is dit opvangkamp onderwerp van discussie.

Verplicht

Nieuwsdienst Reuters meldde begin april dat er niet één, maar twee grote vluchtelingenkampen zouden worden gebouwd bij de stad Midyat, vlak bij het klooster van de Heilige Abraham. Eén voor Syrische christenen en één voor vluchtelingen met een islamitische achtergrond.

Het bleken qua omvang twee enorme kampen te worden waarover de inwoners van de stad Midyat bepaald niet te spreken waren. Ook veel Syrische christenen waren niet gelukkig met de kampen. Velen van hen hadden inmiddels onderdak gevonden in kloosters of appartementen die door christelijke organisaties werden betaald. Er was onder hen buitengewoon weinig animo om dit verplicht in te ruilen voor een tentenkamp.

Kritiek

Er leeft veel kritiek op de christelijke organisaties en de kerkelijke leiders die met de Turkse autoriteiten onderhandeld hebben over dit onderwerp. Sommige kerkelijke leiders wantrouwen bovendien de omvang van het kamp dat voor Syrische christenen werd opgericht. De capaciteit ervan overtreft vele malen het aantal in Turkije verblijvende Syrische christenen.

De metropoliet Samuel Aktas waarschuwde „dat we bezig zijn ons eigen graf te graven. Op deze manier zijn ze in staat Syrië te ontdoen van zijn christelijke populatie.” Ook vreest men voor een groeiend ressentiment bij de bevolking van Midyat. De aanval op het klooster van de Heilige Abraham zondag lijkt deze vrees te rechtvaardigen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen