Stilte in Israël rond vredesoverleg

In Israël is niets te merken van de beroering die gepaard ging met het vredesproces in de jaren negentig van de vorige eeuw en die zelfs culmineerde in de moord op premier Yitzhak Rabin. Ook de tegenstanders van een Palestijnse staat in de Israëlische regering en regeringspartijen houden zich rustig. De reden daarvan is, dat ze het volste vertrouwen hebben dat Abbas zal weigeren een deal met Israël te sluiten.

Opiniepeilingen laten zien dat de meerderheid van zowel het Israëlische als het Palestijnse publiek voor een tweestatenoplossing is, maar niet gelooft dat deze zal worden bereikt. Velen aan beide zijden zijn ervan overtuigd dat de andere kant totaal niet te vertrouwen is.

Ook aan Palestijnse zijde blijft het aangaande het vredesproces rustig. In Ramallah waren er weliswaar enige protesten tegen de hervatting van de besprekingen, maar op de sociale media is dit nauwelijks een onderwerp van gesprek.

Onderzoekers Uri Dekel en Orit Perlov van het Israëlisch Instituut van Nationale Veiligheidsstudies concludeerden in een rapport over Palestijnse sociale media dat de focus niet op het vredesproces ligt maar op de dagelijkse problemen van de bevolking. De drie verschillende groepen Palestijnen richten hun blik voor oplossingen op verschillende geografische buren: de inwoners van Gaza op Egypte, de bewoners van de Westoever op Jordanië en zij die in Oost-Jeruzalem wonen op Israëlische Arabieren.

„De leiding van Hamas in Gaza en de Palestijnse Autoriteit op de Westoever hebben in de ogen van de Palestijnen veel legitimiteit verloren”, stellen Dekel en Perlov. „President Abbas geniet weinig steun van het Palestijnse publiek om het vredesproces te hervatten en de algemene perceptie is dat hij gemotiveerd wordt door buitenlandse belangen en niet door het verlangen om de interne Palestijnse noden te verlichten.”

De onderzoekers verwachten dat de Palestijnen de politieke beslissingen van de leiders rond het vredesproces als onwettig zullen beschouwen.

De Palestijnen vinden bovendien dat hun leiders „het recht op terugkeer” van de Palestijnse vluchtelingen en hun nazaten naar Israël niet op mogen geven. In de periode 1947-1949 sloegen volgens cijfers van de Verenigde Naties ruim 700.000 Arabische Palestijnen op de vlucht. Later volgden er nog meer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen