Niet voor wie een rustig leven wil

Elke dag zijn er wel activiteiten in het gebouw van de Jerusalem Assembly. Als Kalisher een rondleiding geeft door het gebouw, logeert er bijvoorbeeld een groepje dat zich bezighoudt met evangelisatie. De voorganger toont de kerkzaal, die plaats biedt aan honderden mensen, de keuken en de eetzaal waar mensen na de diensten gratis een maaltijd kunnen krijgen, de speelruimtes voor de kinderen, de kantoren en de opslagplaats voor voedsel.

Kalisher studeerde elektrotechniek, werkte bij computerchipfabrikant Intel en studeerde theologie. De gemeente startte in 1988 als Bijbelstudiegroep, die in drie jaar uitgroeide tot de gemeente Jerusalem Assembly House of Redemption. In 2009 kon de gemeente een volledige verdieping kopen in een gebouw op een bedrijventerrein. Kalisher: „God voorzag in alle behoeften.”

De kerk besteedt veel aandacht aan evangelisatie en maakt daar geen geheim van, aldus de voorganger. „We zijn niet het juiste adres voor wie een gemakkelijk en rustig leven wil. We zoeken geen problemen, maar we zijn niet bescheiden over Jezus en we houden Hem niet verborgen.” Veel Israëliërs luisteren naar de radio-uitzendingen van de gemeente, vertelt Kalisher.

In de kerk in de wijk Taipot komen elke week een paar honderd bezoekers. Op de twee verdiepingen onder de kerk bevinden zich een theaterschool en een school voor visuele kunsten. Kalisher: „Zij onderwijzen toneel en film, wij zijn een plaats van gebed, waar eveneens wordt onderwezen. Niemand kan ons beschuldigen van illegale activiteiten.”

Vorige week donderdagavond diende de ruimte voor een bijeenkomst van oudsten van Messiaanse gemeenten uit heel Israël. Elke vier maanden is er zo’n bijeenkomst, op een wisselende locatie, zodat de gemeenteleiders kunnen zien hoe andere gemeenten gehuisvest zijn. De bijeenkomsten dienen om elkaar te leren kennen en te luisteren naar een of twee sprekers die een actueel onderwerp behandelen. Israël had bijna een oorlog in Gaza gehad en de Palestijnse president Mahmud Abbas vroeg de Verenigde Naties om Palestina te erkennen als niet-lidstaat.

Een van de oudsten sprak over ”Ten strijde trekken” naar aanleiding van Deuteronomium 20:1. Hij wees erop dat soldaten niet bang hoeven te zijn als ze met een rein geweten tegenover God staan. Het betoog ging niet over het haten van Arabieren, zegt Kalisher. „Dat zij verre van ons. Daar houden we ons helemaal niet mee bezig.”

Politieke opinies onder de Messiaanse kerkleiders lopen uiteen, maar volgens Kalisher vinden „de meesten” dat God het land aan het volk Israël gaf. Uiteindelijk zal het land dan ook in de handen van het volk vallen, al is dat misschien pas met de terugkomst van de Messias. „Wat we vandaag moeten doen? We bidden dat God de Palestijnen genadig is. Ik ontzeg de Palestijnen geen eigen staat. Ik heb niets op hen tegen. Maar als ze hun vlag plaatsen op land dat God hun niet gaf, laten ze dan oppassen Hem niet tegen te staan.”

Een andere lezing ging over de vraag hoe gemeenten zich praktisch kunnen voorbereiden op oorlog. Het is bijvoorbeeld belangrijk dat de gemeente een voorraad water en voedsel heeft, legt Kalisher uit. Als er wat gebeurt, kan de kerk mensen helpen die in nood zijn. Sommige gemeenteleden gaan een cursus eerste hulp volgen om anderen in de samenleving te kunnen helpen. „We beseffen ook dat als er oorlog uitbreekt, we niet in de kerk bij elkaar kunnen komen. De vraag is: Hoe blijven we dan contact houden? Hoe weten we of iedereen veilig is?”

De messiaanse gemeenten in Israël groeien gestaag, aldus de voorganger. Vijfendertig jaar geleden waren er nog maar 200 gezinnen van gelovigen. Nu zijn er 120 evangelische gemeenten in Israël, met gemiddeld zo’n honderd mensen. In totaal komen er elke zaterdag zo’n 10.000 tot 15.000 mensen bij elkaar.

De gemeente heeft 90.000 traktaten laten drukken met de tekst van Jesaja 53, met daarop een verwijzing naar de website yeshua.co.il, waarop Kalisher uitleg geeft over het hoofdstuk. „We sturen deze op naar mensen, plakken de tekst op posters en op billboards. Veel mensen trekken ze kapot. De tolerantie is nul komma nul. Antizendingsgroepen hebben er een poster naast gehangen met de mededeling dat we de lezers proberen te misleiden. Oké, zo is het leven, geen probleem. We gebruiken alleen de tekst geven er geen commentaar op. De mensen weten precies waar het op slaat. We krijgen er absoluut respons op.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen