"De Heere dienen is het belangrijkste"

Naam: Ds. IJ. R. Bijl (38), Waddinxveen

Thema: Predikant zijn

"Mijn ongetrouwd zijn heeft een bepaalde achtergrond. In 1988 - ik was toen 17 - werd ontdekt dat ik acute lymfatische leukemie had. De avond dat ik in het ziekenhuis werd opgenomen, sloeg ik Psalm 91 op en mocht geloven dat ik niet zou sterven. Een paar dagen later werd dat bevestigd met de woorden van Psalm 143. In diezelfde week legde de Heere het verlangen in mijn hart om Hem te dienen; om het leven dat ik van Hem terug mocht ontvangen, aan Hem te geven.

Enkele maanden later spraken de artsen met mij over de mogelijkheid van een beenmergtransplantatie. Mij werd verteld dat na die behandeling de kans vrijwel nihil zou zijn dat ik kinderen zou kunnen krijgen.

Ik heb dat destijds als een bevestiging van de Heere gezien dat ik niet zou trouwen, maar mijn leven ook in dat opzicht geheel aan Hem zou mogen geven. Dus in de zin van 1 Korinthe 7 waar Paulus schrijft over de ongehuwden die alleen maar de Heere hoeven te behagen.

Je kunt, denk ik, niet zeggen dat het per se een voor- of nadeel is om als predikant ongetrouwd te zijn. Bij sommige pastorale situaties, zoals gezinsproblematiek, loop ik er wel tegenaan dat ik zelf geen vader of echtgenoot ben. Het liefst heb ik ook dat in dit soort situaties een ouderling met mij meegaat.

Zelf ben ik in dergelijke problemen echt aangewezen op wat de Heere daarover zegt in Zijn Woord. Dat is mijn zwakte, maar dat is ook tegelijk het krachtigste wapen. Want uiteindelijk gaat het er toch om dat mensen in moeilijke situaties de weg gewezen wordt die de Heere aanwijst in Zijn Woord.

Bij gebeurtenissen zoals huwelijksjubilea en kraamvisites neem ik altijd mijn zus mee, die bij mij in de pastorie woont.

Verder geldt dat ik mijn tijd volledig aan de gemeente kan geven, misschien meer dan een gehuwde dominee, en dat ik zelf weet wat het is om ernstig ziek te zijn.

Ik bid overigens niet in het bijzonder bij een doopdienst voor kinderloze echtparen of ongehuwden. Ik heb een dominee dat vroeger tijdens doopdiensten vaak horen doen. Hij bad daarbij ook altijd voor hen die zelfs nooit tot een huwelijk waren gekomen. Ongetwijfeld was dat in de ogen van de gehuwden heel pastoraal, alleen ikzelf dacht dan altijd: "Komt dat weer..."

Ik merk dat de meeste singles in de gemeente het liefst meedoen met alle gewone activiteiten. Binnen mijn gemeente in Waddinxveen worden middagen voor ouderen en alleenstaanden georganiseerd. Daar komt geen single op af, en al helemaal geen jongere.

Uiteindelijk geldt dan ook voor gehuwden en ongehuwden hetzelfde: Een mens kent, getrouwd of ongetrouwd, alleen het ware geluk als wij alles mogen verliezen; als wij onszelf verliezen en de Heere mogen overhouden.

Als wij door genade op Christus zien en ons met Zijn Vader verzoend weten, is de hemel geopend en ervaren we een diepe vrede in ons hart. Dan heb je aan de Heere en Zijn Woord genoeg. Meer vreugde dan dat is er niet.

Ik besef dat de extra tijd die ik van de Heere mocht krijgen geheel besteed mag worden om Christus' Naam te preken en om de mensen, met de woorden van de apostel, te bewegen tot het geloof."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen