Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Van struikrover tot zoete lieve meid

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Van struikrover tot zoete lieve meid

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

's-HERTOGENBOSCH - Om 's-Hertogenbosch wat levendiger te maken, liet toenmalig VVV-directeur Jan Bruens zoete lieve Gerritje optreden in de stad. Nu, ruim vijftig jaar later, laat ze zich op straat niet meer zien. Wel verkoopt de VVV nog steeds beeldjes van het Brabantse meisje. "Ze heeft de stad een menselijk gezicht gegeven."

Toen Bruens (83) in 1951 directeur van de VVV in 's-Hertogenbosch werd, was hij op zoek naar een publiciteitsstunt om de stad op de kaart te zetten. "'s-Hertogenbosch is een mooie stad, maar was in die tijd erg saai. Er werd niets georganiseerd voor inwoners of toeristen."

Tijdens zijn zoektocht kwam Bruens op het spoor van zoete lieve Gerritje. Volgens literair-historicus Anton van Duinkerken een beruchte struikrover, die wegens misdaden naar 's-Hertogenbosch werd gebracht om daar te worden terechtgesteld. Bruens had echter een heel andere voorstelling van Gerritje. "In mijn ogen was het een lief boerenmeisje dat naar de markt ging om wat plezier te maken."

Bij de opening van het nieuw geplaveide marktplein in 's-Hertogenbosch in 1953 zag Bruens zijn kans schoon. Met veel muziek en omstuwd door boeren en boerinnen trad zoete lieve Gerritje voor het eerst op, samen met haar "eerste boer de beste". De voorstelling sloeg aan bij het publiek en van lieverlee werd Gerritje een veelgevraagde artieste.

Het optreden van het duo in klederdracht, waarbij politici op de hak werden genomen, werd zelfs een traditie tijdens de nieuwjaarsreceptie op het stadhuis.

Volgens Bruens zorgden de optredens voor een grote levendigheid in de stad. "Van heinde en verre kwamen mensen kijken. Het was altijd enorm gezellig." Dat de stunt is aangeslagen, blijkt uit twee mappen met krantenartikelen uit die tijd, die Bruens op tafel legt. "Vroeger verscheen er nog over elk spektakel een bijna paginagroot bericht in de krant. Die tijd is nu voorbij."

In 1958 kreeg de zoete lieve meid een standbeeld op de hoek van de Korenbrugstraat. Ook verkocht de plaatselijke VVV replica's met de anekdote van Gerritje erbij. Bij de komst van een nieuwe VVV-directeur in 1993 was het uit met de pret, vertelt Bruens. "Hij zag niks in de optredens van Gerritje. Het is ook niet eenvoudig om een idee dat je voorganger enthousiast heeft gepromoot over te nemen."

Langzaam maar zeker is de herinnering aan het Brabantse meisje bij de Bosschenaren verdwenen. "Ik geloof wel dat ze echt heeft bestaan. Het was een meisje van het platteland. Maar het kan ook een man zijn", raadt bedrijfsleidster Annerie van der Zalm (42) van ijssalon IJs & Zopie.

Omdat haar winkel tegenover het standbeeld van Gerritje staat, maakt ze geregeld leuke situaties mee. "Een stel schoolkinderen moest bij het beeld "Dat gaat naar Den Bosch toe" zingen. Ze kwamen naar mij toe om de melodie te vragen. Een omaatje in mijn winkel begon het lied spontaan te zingen."

H. Smittenaar (64) uit Leiden zegt het liedje moeiteloos op. "Ik heb het, denk ik, vroeger op school geleerd, of in de kroeg." Wie Gerritje precies was, is haar onbekend. Lachend: "Ik weet alleen dat ze naar Den Bosch toe ging."

De 27-jarige bedrijfsleider Diederick Simonis van café Christoffel naast het standbeeld heeft nog nooit van Gerritje gehoord. "Ik houd me liever bezig met andere dingen. Zo'n anekdote is iets voor ouderen, maar niet voor mij. Geef mij maar carnaval. Daar fleur je 's-Hertogenbosch tenminste mee op."

Het boerenmeisje raakt in 's-Hertogenbosch niet helemaal uit beeld. De VVV verkoopt nog beeldjes van de zoete lieve meid en er is brandewijn naar haar genoemd. Vindt Bruens het jammer dat Gerritje nog zo weinig bekend is? "Niets blijft altijd bestaan. Bovendien is er is nu genoeg in de stad te doen, dus zo'n extra evenement lijkt me niet meer nodig. 's-Hertogenbosch is al lang niet meer saai."

Dit is de vijfde aflevering in een serie over liedjes en gedichten waarin een plaatsnaam voorkomt. Op refdag.nl/liedjesserie zijn de verzen te beluisteren.


Dat gaat naar Den Bosch toe

Dat gaat naar Den Bosch toe,

zoete lieve Gerritje.

Dat gaat naar Den Bosch toe,

zoete lieve meid.

Wat zullen wij daar drinken,

zoete lieve Gerritje?

Wat zullen wij daar drinken,

zoete lieve meid?

Brandewijn met suiker,

zoete lieve Gerritje.

Brandewijn met suiker,

zoete lieve meid.

Wie zal dat betalen,

zoete lieve Gerritje?

Wie zal dat betalen,

zoete lieve meid?

Den eerste boer den beste,

zoete lieve Gerritje.

Den eerste boer den beste, zoete lieve meid.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 31 juli 2007

Reformatorisch Dagblad | 14 Pagina's

Van struikrover tot zoete lieve meid

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 31 juli 2007

Reformatorisch Dagblad | 14 Pagina's