Vitamine C tegen polio

Klenner publiceerde zijn ervaringen met vitamine C in het tijdschrift Southern Medicine & Surgery van juli 1949. De arts in het ziekenhuis van het plaatsje Reidsville gaat niet over één nacht ijs: in zijn artikel rept hij over diverse experimenten, onder meer bij apen met polio, die al eerder veelbelovende resultaten lieten zien.

De arts concentreert zich op polio, maar ook bij andere virusziekten, zoals mazelen, bof, waterpokken, griep, longontsteking, hepatitis -leverontsteking- en diverse infecties met verschillende typen herpesvirussen, zoals gordelroos, de ziekte van Pfeiffer en een koortslip, meldt hij resultaten van hoge doses vitamine C.

Als voorbeeld noemt hij een jongen van acht jaar met verschijnselen van encefalitis (hersenontsteking) als complicatie van mazelen en bof die hij tegelijkertijd doormaakt, heeft hoge koorts en verliest het bewustzijn. Klenner geeft hem 2 gram vitamine C in de vorm van natriumascorbaat, dat rechtstreeks in een bloedvat kan worden gespoten. Achttien uur na de injectie vraagt hij om eten en begint te spelen.

Een ventje van vier met symptomen van virale hersenvliesontsteking, inmiddels bewusteloos en met hoge koorts, geeft Klenner een injectie met 3 gram vitamine C. De resultaten zijn opnieuw verbluffend. Onmiddellijk zakt zijn hartslag van 180 naar 100 per minuut. De koorts daalt. Even later reageert het jochie op zijn ouders en een uur later kan hij zitten en begint hij te drinken.

Geen drukfout

In het onlangs verschenen boek van de Britse biochemicus dr. Steve Hickey "Ascorbate, the Science of Vitamin C" (Ascorbaat, de wetenschap van vitamine C), worden de ervaringen van Klenner onder het stof vandaan gehaald. De medische wetenschap heeft met zijn meldingen niets gedaan, ondanks dat hij zijn bevindingen ook op congressen heeft meegedeeld. Toonaangevende medische tijdschriften wilden zijn artikelen niet plaatsen. Er volgde geen dubbelblind placebo gecontroleerd onderzoek. De medische wereld was veel meer geïnteresseerd in een veelbelovend vaccin tegen polio.

Hickey zelf zegt over de ervaringen van Klenner: "Mogelijk waren zijn waarnemingen gebrekkig en zijn resultaten misleidend, maar niemand heeft dat aangetoond." Voor wie zijn resultaten wil ontkennen, is de enige geloofwaardige verklaring dat zijn patiënten nooit polio hebben gehad, maar dat zij slechts een griepje doormaakten." Klenner werkte echter keurig volgens de diagnostische regels van zijn tijd, al waren die minder geavanceerd dan tegenwoordig. Een andere arts, dr. Edward Greer, herhaalde later zijn experimenten bij vijf poliopatiënten, eveneens met goede resultaten. Hij gaf nog hogere doses vitamine C dan Klenner.

Hickey trekt nog meer belangwekkende conclusies: "Eén ding is zeker, zolang de werking van grote hoeveelheden vitamine C bij infectieziekten niet eerlijk is onderzocht, is het onwetenschappelijk om dit soort consistente waarnemingen van ervaren dokters blind af te schrijven." Hickey's boek vormt dan ook een regelrechte oproep aan de medici tot goed wetenschappelijk onderzoek naar de rol van vitamine C bij infecties. Die oproep dringt te meer omdat artsen bij virale infecties als SARS, ebola en hondsdolheid weinig behandelmogelijkheden hebben. "Het is niet ethisch om slachtoffers van dergelijke dodelijke aandoeningen een behandeling met natriumascorbaat te onthouden omdat gecontroleerd klinisch onderzoek ontbreekt", aldus Hickey.

Werking

In het boek "Vitamin C, Infectious Diseases & Toxins" (Vitaminen, infectieziekten en gifstoffen) stelt de Amerikaanse internist en cardioloog dr. Thomas Levy dat elke infectie gepaard gaat met een enorm oxidatieproces. Vrije radicalen -agressieve zuurstofmoleculen- teisteren de lichaamscellen. Ascorbinezuur pakt die vrije radicalen aan waardoor het afweersysteem niet belemmerd wordt in zijn functioneren en het de ziekteverwekker adequaat kan aanpakken. Bij een heftige infectie zijn volgens Levy hoge doses vitamine C nodig. "Een brand blus je ook niet met een waterpistool."

Levy wijst -aan de hand van ruim 1200 onderzoeken- op de bevindingen van ervaren artsen dat hoge doses natriumascorbaat niet alleen helpen bij virale infecties, maar ook bij infecties veroorzaakt door bacteriën.

Hickey trekt de lijnen door naar de actualiteit: "Met het oog op een mogelijk wereldwijde grieppandemie is het wellicht goed dat overheden snel eerlijk laten uitzoeken of intensieve behandeling van patiënten met ascorbinezuur inderdaad alle virale brandhaarden in de kiem smoort."

Orthomoleculair apotheker Schuitemaker, directeur van het Ortho Instituut in Gendringen, zegt in dit verband in een telefonische reactie: "Als de vogelgriep uit Azië naar Nederland zou komen, dan weet ik wel wat ik zou doen: dagelijks een hoge dosis vitamine C innemen. Hoogervorst is van plan voor 5 miljoen mensen antivirale middelen in te slaan. Of die tijdig beschikbaar zijn, is maar de vraag."

In de krant The Toronto Star riep in 2003 Fred Hui, een Canadese arts voor integrale geneeskunde, collega's op om slachtoffers van SARS te behandelen met hoge doses vitamine C. Mensen zouden ter preventie driemaal daags 1 gram moeten innemen.

Prof. dr. Ab Osterhaus, viroloog in het Rotterdamse Erasmus MC, heeft een andere kijk op de waarde van vitamine C bij virale infecties. "De discussie over vitamine C is langdurig en controversieel. Er zijn wel studies gedaan, maar die lieten geen effect zien van hoge doses. Van vitamine A weten we wel dat dit kan werken bij mazelen en polio. In Afrika, waar veel vitaminetekorten voorkomen, geven ze vitamine A bij vaccinatiecampagnes om de immuunreactie te verbeteren."

En over het dagelijkse leven: "Wie genoeg verse groente en fruit eet, krijgt voldoende vitamine C binnen." Of vitamine C van waarde kan zijn bij een vogelgriepexplosie? Osterhaus houdt het bij virusremmers. "Daarvan weten we dat ze werken. De enige vraag is of een virus mogelijk resistentie ontwikkelt."

Voorzichtig is prof. dr. George Lewith van het Amerikaanse centrum voor complementaire en geïntegreerde geneeskunde. In een artikel in de Britse krant The Independent wijst hij erop dat vitamine C geen middel is tegen alle kwalen. "Vitamine C is waardevol, maar het effect hangt af van de dosering. Er zijn mogelijk doses die therapeutisch van waarde zijn, terwijl een andere dosis juist schade kan toebrengen. Er is niet zoiets als een dosis-responsrelatie, zoals met medicijnen, en we moeten voorzichtig zijn totdat we dit beter begrijpen."

Verder waarschuwt Lewith: "Veel onderzoeken met vitamine C zijn slecht uitgevoerd en het bewijsmateriaal dat we hebben, is wisselend. Zowel voorstanders als tegenstanders van hoge doseringen maken fouten bij de interpretatie van de uitkomsten."

Aderverkalking

Aderverkalking is een latente vorm van scheurbuik, die ontstaat door een chronisch tekort aan vitamine C, aldus de Amerikaanse scheikundige prof. dr. Linus Pauling. Wie eenmaal aderverkalking heeft, kan deze vaataandoening behandelen met ascorbinezuur, in combinatie met enkele andere stoffen, zo luidde zijn advies.

De waarde van deze aanbeveling is nooit onderzocht, maar de alternatieve geneeskunde is in het gat gesprongen. Voedingssupplementen in de vorm van zogeheten aderreinigers gaan als broodjes over de toonbank. Veel mensen zeggen op deze manier van hun (ernstige) klachten ten gevolge van vernauwde bloedvaten te zijn afgekomen. Hartspecialisten krijgen die meldingen uiteraard ook, maar het leidt niet tot initiatieven om naar het effect van dergelijke supplementen gedegen onderzoek te doen. Alleen de Israëlische cardioloog dr. Dan Gilon uit het universitaire Hadassah Ziekenhuis in Jeruzalem heeft de handschoen opgepakt. Hij onderzoekt het effect van de aderreiniger Vascu Vitaal. De resultaten worden binnen afzienbare tijd verwacht.

Het uitblijven van grote studies heeft volgens Hickey te maken met de farmaceutische industrie. Normaliter fungeert die als geldschieter voor breed opgezet onderzoek, uiteraard naar de werkzaamheid van de eigen producten. De industrie heeft geen belang bij vitaminebehandeling. "Gunstige uitkomsten zouden voor fabrikanten van veel geneesmiddelen catastrofale gevolgen hebben."

Mede n.a.v.: "Ascorbate, the Science of Vitamin C", door dr. Steve Hickey en dr. Hilary Roberts, 2004; "Vitamin C, Infectious Diseases & Toxins" door dr. Thomas Levy, 2004. Deze Engelstalige boeken zijn te bestellen via (internet)boekhandels. Kosten tussen de 22 en de 25 dollar. Van het boek van Hickey bestaat ook een onlineversie, kosten 6 dollar. Direct te downloaden via www.lulu.com/ascorbate

Meer info: www.orthomed.com/polio.htm; www.cforyourself.com/Overview/Primer/Klenner/klenner.html.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen