Mariniers danken leven aan "God en goed leiderschap"

Achter elkaar komen ze de volgepakte zaal binnen: sergeant Bruce Cole (39), luitenant James Uwins (26) en sergeant Bill Hale (35). De eerste aan een infuus, de twee anderen in een rol-stoel. Lichamelijk uit het veld geslagen, geestelijk zeer zeker niet.

De locatie is een zaal in het Amerikaanse militair hospitaal in het Duitse Landstuhl, enkele kilometers ten westen van Kaiserslautern. Binnenkomen op de basis kost uren. Honden, bewapende wachten, auto's binnenstebuiten gekeerd.

Over het tijdstip van de persconferentie, midden op de dag, is nagedacht. De stoere strijders passen zo precies in de Amerikaanse ontbijtshows op tv. De slag aan het thuisfront moeten de VS zeker winnen.

Tegen de achtergrond van een Duitse en een Amerikaanse vlag vertelt sergeant Cole uit Texas hoe zijn eenheid werd aangevallen. "We maakten deel uit van een konvooi. Burgers stonden langs de weg naar ons te zwaaien. Opeens was er vuur. Een hinderlaag. De schietende Iraakse soldaten verscholen zich achter vrouwen en kinderen. Het was moeilijk om terug te vuren."

Terwijl Cole zich in zijn Humvee (platte jeep, red.) omrolde, werd hij getroffen. Veilig in Landstuhl zegt hij dat de Iraakse soldaten niet professioneel optreden. "Ze gebruiken vrouwen en kinderen."

De sergeant zat tien jaar geleden ook in de eerste Golfoorlog. "Toen hadden we minimale tegenstand. Met vier dagen was het voorbij. De slag om Nasiriyah zou zes uur duren. We vochten vier dagen, 24 uur per dag."

Cole gelooft in de oorlog tegen Irak. "We zijn er om de bevolking te bevrijden en hun land terug te geven. We gingen niet om te vechten. Zij vechten tegen ons."

De mariniers Uwins en Hale maken deel uit van hetzelfde logistieke bataljon. Omdat het langdurig regende, maakten de mariniers vorige week dinsdag ten zuiden van de stad Nasiriyah bivak in een verlaten benzinestation. Alles leek in orde. Totdat Hale "een grote witte flits" zag. "De adrenaline schoot door me heen." Toen hij achter een muurtje vandaan kwam, werd de marinier geraakt. Evenals Uwins. "Ik had niet veel meer te zeggen."

Bij het vuurgevecht vielen aan Amerikaanse kant 31 gewonden. Dat ze levend uit de strijd zijn gekomen danken de militairen "aan God, goed leiderschap en een goede training. Mariniers weten wat ze moeten doen."

Met ruim 300 bedden is Landstuhl het grootste Amerikaanse hospitaal buiten de Verenigde Staten. In vredestijd is er de zorg voor de meer dan 50.000 Amerikanen in de omgeving. Tijdens een oorlog komen daar de gewonden van het slagveld bij.

De operatie Iraqi Freedom leverde tot gisteren 221 gevallen op, waarvan 95 direct uit de strijd. Ook de 19-jarige Jessica Lynch, door commando's bevrijd uit de handen van de Irakezen, kwam vannacht in Landstuhl aan. Haar toestand is stabiel.

Tijdens de Golfoorlog in 1991 verzorgde men in Landstuhl 4000 gewonde patiënten. Het is de laatste halte voor de reis terug naar huis. Uwins uit Californië, licht teleurgesteld: "Ik wil niet hier zijn, niet terug naar huis, maar bij mijn mariniers in Irak."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen