Sinterklaas

Jacob Hoekman, student journalistiek: "Ik vind de benaming pakjesavond behoorlijk hypocriet. Zelf doe ik al jaren aan het 5-decembergebeuren, om nog maar eens een ander eufemisme te gebruiken, maar we noemen het gewoon sinterklaas. Op de studentenvereniging -het Wagenings dispuut van de CSFR- vieren we het feest naar goed gebruik met een heerlijke maaltijd, waarbij sint zelf langskomt. Afgelopen dinsdag verkeerde ik zelf nog in de gelukkige hoedanigheid van sint, met mijter en al. Ik denk dat het een bijzonder onschuldig gebruik is, in tegenstelling tot de kerstman die cadeautjes uitdeelt. Daarmee geef je een totaal andere invulling aan de betekenis van Kerst. Dat vind ik heel kwetsend. Sinterklaas heeft echter niet zo'n invulling. Bovendien is de bebaarde kindervrind -voor mij althans- volledig los van zijn roomse wortels. Als de traditie eiste dat sint in een pimpelpaarse smoking liep, zou ik dat met evenveel plezier doen."

Mevr. G. A. B. Boone-van G. uit Kootwijkerbroek: "Wij doen er niet aan mee en willen ook niet dat de kinderen eraan meedoen, ook niet aan pakjesavond. Ik koop wel eens een keer een letter als ik boodschappen doe en zie dat de letters in de aanbieding liggen. En je koopt ook wel eens pepernoten en koekjes. Maar aan sinterklaas doen we niet mee, omdat het een rooms feest is, het stamt af van de bisschop van Myra uit Klein-Azie. Het is eigenlijk raar dat de oudvaders vroeger zo tegen de rooms-katholieken hebben gevochten en wij door toch mee te doen die strijd eigenlijk tenietdoen. Ik ben het dan ook niet eens met de stelling dat het maar een volksgebruik is. Het gaat me erom te benadrukken dat de oorsprong rooms is, en dat je ook in deze tijd goed moet nadenken waar je aan meedoet."

Ds. W. Westland, hervormd predikant in Wezep: "Laat ik dit zeggen: voor mij heeft het ritueel nooit zo'n sterk roomse indruk gemaakt. Het heeft voor mij altijd toch wat meer de waarde gehad van pakjesavond. Wel heb ik de indruk dat de invloed van sinterklaas minder wordt, ook als ik bijvoorbeeld kijk naar de reclame die in de bus komt. Dan zie je dat er vóór 5 december al veel reclame wordt gemaakt voor kerstartikelen. En ook als ik in de winkel kom, ruik ik eerder een kerst- dan een sinterklaassfeer. Het accent lijkt te verschuiven, en dat vind ik geen positieve ontwikkeling, omdat dan ook de kerstman om de hoek komt kijken en de Kerst een andere invulling dreigt te krijgen. Dan heb ik liever het ritueel rond de 5e december. Kerst moet niet in de sfeer van cadeautjes worden getrokken, het gaat dan om de geboorte van de Heere Jezus. Kinderen moet van jongsaf geleerd worden niet naar het kerstfeest toe te leven om cadeautjes te krijgen. De invloed van de kerstman vind ik bedenkelijke vormen aannemen. Maar mocht sinterklaas nog enkele roomse veren hebben, dan moeten die in elk geval worden geplukt."

Gerard van de Bruinhorst, student antropologie: "Ik vind het prachtig - al die discussies over de correcte dan wel incorrecte vorm van rituelen en feesten. De Joodse gemeenschap in Nederland viert chanoeklaas, zag ik op internet; zwarte pieten in rolstoelen worden in bijna alle gemeentes geweigerd; mensen worden boos over de stereotypering van donkere medelanders, enzovoort. Een reformatorische pakjesavond rond de 5e december of juist op een andere dag, zonder verkleedpartijen en verwijzingen naar 'paapsche' heiligen, maar wel met gedichten die de "zending van delen aan elkander" begeleiden, vind ik een welkome aanvulling!"

Medewerkster reformatorische boekhandel Tolle Lege in Goes: "Wij richten ons meer op de kerstkaarten en de kerstcd's, niet zozeer op sinterklaas. De meeste klanten vinden een pakpapiertje met sinterklaas erop geen probleem, mensen hebben het in de winkel wel over pakjesavond, maar ze houden die alleen voor de gezelligheid."

Ab Jansen, buitenlandredacteur Reformatorisch Dagblad, op de opiniepagina deze week: "Zitten we met onze pakjesavonden op de bodem van ons bunkergedrag? Of glijden we nog verder af? Als dat zo is, kan de rest van de wereld ons wellicht tot afschrikwekkend voorbeeld zijn. Jakarta, Manilla, Rio de Janeiro of Mexico. Zeeën van armoede, krottenwijken, open riolen, schurftige bedelaars en ondervoede kinderen. En te midden van die wereld staan daar de shoppingmalls, enorme winkelcentra, vele verdiepingen hoog, waar de meest luxe spullen zijn uitgestald. () Als dát de richting is waarin wij Nederlanders met onze pakjesavondmentaliteit koersen, dan wordt het tijd om een daad te stellen en weer oog voor 'de straat' te krijgen, voor asielzoekers en andere vormen van stille armoede."

Socioloog Herman Vuijsje, op de opiniepagina van NRC Handelsblad deze week: "Nederland, worstelend met kwesties van moraal en verantwoordelijkheid, heeft de goedheiligman nodig. Sinterklaas is een nationale figuur, geliefd bij alle rangen en gezindten. Alle kinderen houden van hem - en niet alleen om de cadeautjes. De sint is ook geheimzinnig op een manier die kinderen aanspreekt. Het verbeiden van de sint is voor veel Nederlanders waarschijnlijk hun meest ingrijpende geloofsherinnering.

We hebben sinterklaas nodig omdat hij ons een echt samenbindend ritueel biedt in een land dat dreigt te verharden tot een ieder-voor-zichmaatschappij. De sint van Nederland is een baken van toewijding in een baaierd van vrijblijvendheid. Via zijn berijmde boodschappen durven we elkaar de waarheid te zeggen. Een kostelijk goed in een land waar omzichtigheid en afzijdigheid heersen, terwijl we ons daar eigenlijk van willen bevrijden."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen