Wenen

"Gedraagt u als ellendigen, en treurt en weent"

Jakobus 4:9

David had een leeuwenhart. Hij durfde tegen een Goliath ten strijde trekken, evenwel weende hij over de zonden en maakte hij zijn bed nat met zijn tranen. Ik ben verzekerd dat er niemand in de hemel is, of ooit komen zal, of hij heeft hier op aarde geweend over zijn zonden. Want die alleen zullen met vreugde maaien, die hier met tranen hebben gezaaid. Ja, hoe verachtelijk wenen en smeken ook in de ogen van de wereld mag zijn, het zal hun dagelijks werk in de hel wezen wanneer ze onbekeerd sterven. Want daar zal zijn niet alleen knersen van de tanden, maar ook wenen tot in alle eeuwigheid.

Een zorgeloze zondaar heeft nu geen verdriet en daarom treurt hij niet. Als Gods gestrengheid en rechtvaardigheid op uw hart zal komen, dan zult u wenen. Hoevelen zijn er onder u die soms wenen onder een aandoenlijke predikatie, of om het verlies van geliefden. Het wenen op zich is de zaak niet, maar het wenen over zijn zonden, dat men een heilig en rechtvaardig God heeft vertoornd. Die tranen worden in Zijn fles vergaard.

Is het slecht gesteld onder u met het wenen, zo volgt daar vanzelf uit dat u van smekingen ten ene malen een vreemdeling bent. O, vrienden u hebt reden om bedroefd te zijn en bitter te wenen, want u bent in een beklagenswaardige toestand. God is op u vertoornd vanwege uw zonden. Niet te wenen en niet te bidden is onverantwoord.

Alexander Comrie,

predikant te Woubrugge

(Verzameling van leerredenen, 1749)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen