"Verzoening betekent niet het heil voor alle mensen"

In zijn lezing ging ds. Bru, predikant te Genève, in op het universalisme en het particularisme van de verlossing. "In het universalisme is sprake van een concurrentie tussen Gods liefde en Zijn rechtvaardigheid. Maar er is geen tegenstrijdigheid in Gods wezen. Zijn liefde en zijn rechtvaardigheid vullen elkaar aan. God respecteert de vrijheid van de mens. Als deze zich van God afkeert, is dat zijn eigen verantwoordelijkheid. De mens blijft verantwoordelijk voor zijn keuze, maar zonder de gave van het geloof kan hij niet voor God kiezen."

Volgens het particularisme is de mens vrij om voor of tegen God te kiezen. God wil weliswaar dat alle mensen gered worden, maar niettemin kan de menselijke wil Gods plan tegenwerken, zei ds. Bru. "Het geloof is hier dus een puur menselijke verdienste. Volgens de Bijbel is het geloof een instrument. Wij worden door het geloof gered. Beide posities leiden tot een impasse, want bij het universalisme speelt het geloof geen rol; alleen de vrije wil van God is voorwaarde voor redding. Gods liefde en Zijn rechtvaardigheid zijn concurrenten. Waaruit bestaat dan de universaliteit van het heil? Het geloof is Gods liefde voor de uitverkorenen, voor hen die door het geloof met Christus verbonden zijn. Maar Gods liefde voor de uitverkorenen is niet exclusief, want deze liefde geldt de schepping."

Het offer van Christus is volmaakt en heeft universele betekenis, maar de werkzaamheid van het kruis is voor gelovigen en ongelovigen niet hetzelfde. Gods liefde geldt in het bijzonder de uitverkorenen, zei de Geneefse predikant. "Gods liefde en gerechtigheid werken in elkaars perspectief en zijn complementair. Maar als het offer van Christus volmaakt is, waarom zijn dan niet alle mensen gered? Gods wil kenmerkt zich niet alleen door medelijden, maar ook door wijsheid en rechtvaardigheid. God is een God van orde, Hij gaat niet tegen Zijn rechtvaardigheid in."

Het offer

Prof. dr. Paul Wells, hoogleraar in de systematische theologie aan de theologische faculteit te Aix-en-Provence, sprak over de betekenis van het offer van Christus. Hij benadrukte dat in de traditionele theologie (Augustinus en Anselmus) het offer een belangrijke plaats innam. Op de vraag of het terecht was dat God Zijn toorn op zijn Zoon had gericht vanwege de zonde van de mens, antwoordde Wells met Calvijn: "Niet als persoon, maar in Zijn functie als Middelaar ondergaat Christus Gods toorn. Hij heeft die toorn uit liefde voor zondaars geaccepteerd."

Volgens de christologie van de moderne theologie wordt Christus niet als God of Koning of Middelaar, maar als profeet gezien. Het lijden dat God aan Christus oplegt, staat model voor het lijden in de wereld. Het plaatsvervangend offer wordt ontkend door de moderne theologie. Volgens Wells kent het begrip "offer" als zodanig menselijke kenmerken, maar is het vooral een goddelijke instelling. "Wie het plaatsvervangend karakter van het offer ontkent, ontneemt de vitaliteit aan het christelijk geloof. Het calvinistisch antwoord is dat de wet ons onze hopeloze toestand van na de zondeval voorhoudt: de wet veroordeelt allen. Alleen Christus kan onze vertegenwoordiger zijn, omdat Hij als enige zonder zonde is. Hij onderging de straf uit vrije wil en uit liefde voor ons. De gevolgen van de zonde zijn door Christus aan het kruis gedragen. Het kruis is een teken van Gods liefde voor de zondige mens."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen