De les van de tandheelkunde

H. Paul groeide op vaders landbouwbedrijf te Moerkapelle op. Zijn vier broers wilden boer worden, maar zelf wilde hij liever studeren. ,,Nu ben ik 70 jaar en ik studeer nog graag. Als ik mijn dag zou moeten doorbrengen in mijn studeerkamer, zou ik het best naar de zin hebben. Maar ik ben ook graag in de gemeente. Zo is het steeds kiezen tussen studie en gemeente".

Onmogelijkheid

Van 1956 tot 1969 had Paul zijn praktijk in Zoetermeer. Hij werd daar ook gekozen tot ouderling van de plaatselijke gereformeerde gemeente. ,,Van die jaren mag ik zeggen dat ik geloof dat de Heere toen Zijn werk in mij begonnen is. Ik was met liefde tandarts, maar iedere keer als ik zondags een preek las, groeide het verlangen niet alleen te mogen lezen, maar ook te prediken, om zelf het Woord bij de medemens te brengen. Het bleef echte r steken in de onmogelijkheid. Ik zag er niet doorheen. Als tandarts was ik altijd blij mijn werk met de handen te kunnen doen, dat ik niet in het openbaar hoefde te spreken. Ik voelde me met Mozes zwaar van tong. Ik had zelfs nog één bezwaar meer dan Mozes: mijn praktijk, mijn patiënten achter te moeten laten. Daarin heb ik me tegen de weg des Heeren verzet. Maar Hij heeft me ervoor ingewonnen. Na 25 jaar mag ik zeggen met mijn Zender niet beschaamd te zijn uitgekomen. De Heere doet geen half werk".

Gelijktijdig met de studie aan de Theologische School te Rotterdam studeerde H. Paul theologie aan de Leidse universiteit. ,,Het was in die tijd verschrikkelijk hard werken. Te hard, zeg ik nu, ook voor mijn gezin".

Beroepingswerk

Uit de beroepen die hij kreeg, nam kandidaat H. Paul in 1973 het beroep aan van Rotterdam-Zuidwijk. Ruim zes jaar later volgde Vlissingen, in 1986 Hendrik-Ido-Ambacht en sinds 1994 staat ds. Paul in Oostkapelle. ,,Geen van deze vier gemeenten heb ik zelf uitgekozen. De Heere heeft de weg geleid, zodat ik in het beroepingswerk duidelijk voor ogen had wat Zijn wil was. In elk van die gemeenten heb ik Gods hulp mogen ervaren. Ook heb ik in alle vier gemeenten echte godsvrucht ontmoet, mensen die de Heere vreesden. Zelfs mensen met oefeningen. Dat gaat tot de uitzonderingen behoren. Wat is oprechte godsvrucht? Mensen die leven uit de bediening van Christus, uit hetgeen in Hem te vinden is. Dat is het voornaamste kenmerk van een goefend geloof. De rechtvaardige zal door het geloof leven. Luther heeft ooit gezegd: ,,Wie door het geloof mag leren leven, leert sterven aan zichzelf, die wordt al minder, krijgt meer en meer een mishagen aan zichzelf". Dat is voortreffelijk verwoord. Wie zichzelf niet leert kennen als een arme zondaar, ziet ook geen schoonheid in Christus".

Ds. Paul wijst op Romeinen 7: ,,Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? Ik dank God, door Jezus Christus, onze Heere". "Die twee dingen mag je nooit van elkaar losmaken. Wie alleen maar spreekt over ,,Ik ellendig mens", slaakt een loze klacht. Wie alleen maar leeft uit ,,Ik dank God", beoefent een oppervlakkig doe-geloof. Paulus heeft echter evenwichtig verwoord wat het kenmerk van het ware geloof is. Daarom moet de prediking trinitarisch-christocentrisch zijn. Het is mijn gebed daarin getrouw te mogen zijn".

Psychiatrie

In zijn Vlissingse periode raakte ds. Paul in schermutseling met de Zeeuwse zenuwarts dr. J. D. van Scheyen. Deze betitelde in het Zeeuws Tijdschrift (1974, 1978, 1983) de calvinistische geloofsleer als een bron van depressies en psychosen. ,,Samen met ir. P. A. Walhout heb ik aangetoond dat Van Scheyen alleen al statistisch abuis was. Wel is belangrijk de prediking evenwichtig te doen zijn. Er is de dood in Adam. Maar niet alleen dat. Er is ook leven uit Christus. Dat moet er allebei in gehoord worden".

Het taboe op psychische ziekten is in zijn predikantentijd wel minder geworden, maar nog steeds ontmoet ds. Paul veel onbegrip. ,,Sommigen menen nog steeds dat je voor een depressie of een psychose alleen maar bij de dominee moet zijn. Ik beklemtoon dan dat een depressie vaak sterke fysieke, lichamelijke componenten in zich heeft, waar een arts, een psychiater aan te pas moet komen. Dan zijn er ook medicijnen nodig, soms een opname".

Verheugd was ds. Paul met de aanstelling vorig jaar door de particuliere synode zuid van de eerste pastoraal medewerker in de Gereformeerde Gemeenten. ,,Begeleiding van psychiatrische patiënten vraagt specifieke scholing. Ik ben blij dat onze PS ouderling G. van Veldhuisen uit Waarde voor deze taak gedeeltelijk heeft vrijgesteld".

Twee boeken

Van de hand van ds. Paul verschenen twee boeken: "Twaalf zegeningen van Jakob" (1981) en "Christus, in allen de eerste" (1991). Ds. Paul was jarenlang secretaris van het deputaatschap voor de zending en maakte dientengevolge veel visitatiereizen naar de zendingsvelden van Zuid-Afrika, Nigeria en Irian Jaya. De Oostkapelse predikant maakte verder deel uit van het deputaatschap voor studerenden en van het deputaatschap hoge overheid. Daarnaast was hij zesmaal scriba van de generale synode. Al die functies legde hij vanwege zijn leeftijd neer.

Gevraagd naar zijn plaats binnen de kring van de Gereformeerde Gemeenten, zegt ds. Paul: ,,Ik hoop te staan op de plaats die de Heere me geeft, met de opvattingen die me eigen zijn geworden door het onderwijs dat Hij me door genade heeft gegeven uit Zijn Woord. Zijn hulp en zegen heb ik in alles nodig. En dan is het een wonder dat ik dit werk doen mag".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen