Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een pastoraal werker voor PS Zuid

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een pastoraal werker voor PS Zuid

Van Veldhuisen: „De kerk heeft oog voor een mens in nood”

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

OUDDORP - Er moet nog wat structuur in worden aangebracht, maar de eerste pastoraal werker binnen het verband van de Gereformeerde Gemeenten (op bovenplaatselijk niveau) is een feit. „Het is natuurlijk nog wat aftasten, ik moet me nog wat oriënteren”, zegt pastoraal werker G. van Veldhuisen, „maar we mogen met vreugde constateren dat er vanuit de kerk oog is voor mensen in psychische nood”.

Met ingang van deze week is de lieer G. van Veldhuisen uit Waarde benoemd door de Stichting tot financiële hulpverlening der Gereformeerde Gemeenten in de particuliere synode zuid. Zijn taak bestaat uit het bezoeken en begeleiden van leden en doopleden die verblijven in psychiatrische voorzieningen. De nieuw aangestelde pastoraal werker is vooralsnog werkzaam voor zestien uur per week. De overige drie dagen blijft Van Veldhuisen docent biologie en schooldecaan aan het Calvijn College te Krabbendijke. Van Veldhuisen woont in Waarde, is gehuwd, vader van vijf kinderen en ouderling van de gereformeerde gemeente in zijn woonplaats.

De Stichting tot financiële hulpverlening (voorgezeten door ds. J. de Pater te Krabbendijke) werd in 1980 opgericht met de bedoeling de beschermende woonvorm “Toevlucht” in Kapelle van de grond te tillen. Sinds er sprake van was dat “Toevlucht” opgenomen is in de door de overheid gefinancierde Glibw (Gereformeerde landelijke instelling voor beschermde woonvormen), heeft de Stichting tot financiële hulpverlening naar nieuwe mogelijkheden gezocht.

Het zwakke

Joh. Tanis, bestuurslid van de stichting: „We hebben geconstateerd dat de psychische nood hoog is, dat predikanten in het pastoraat handen tekortkomen en dat niet iedere ambtsdrager evenveel feeling heeft om op een wijze manier met psychiatrische patiënten om te gaan. Dat bij elkaar genomen heeft geleid tot de benoeming van een pastoraal werker”.

„Vanuit mijn kinderjaren heb ik me altijd al aangetrokken gevoeld tot het zwakkere”, zegt Van Veldhuisen. „Later heeft dat wat meer vorm gekregen. In het onderwijs heb ik bijvoorbeeld les gegeven aan ivbo-leerlingen en ben ik aangesteld als vertrouwenspersoon. Ook in het ambtelijke leven heb je te maken met zorg en moeite. Dat heeft me altijd geraakt, dat doet me iets. Om iets te mogen betekenen voor iemand die in nood is, die eenzaam is, die zich ellendig voelt. Om zo iemand de hand te reiken, te wijzen op Hem Die in alle benauwdheden benauwd is geweest. Want Hij is toch de Enige Die antwoord weet op alle vragen. Bij Hem zijn milde handen en vriendelijke ogen, ook voor iemand die in het leven de weg is kwijtgeraakt”.

Dat betekent nog niet dat er altijd gelegenheid is om de Bijbel te openen, of dat er altijd ruimte is voor een gebed, weet Van Veldhuisen. „Soms is daar helemaal geen plaats voor. Dan moet je alleen maar luisteren, denk ik. Dan is elk woord dat je spreekt een woord te veel”.

Taak

De pastoraal werker zal zijn taak uitoefenen in nauw overleg met de kerkenraad van het betrokken (doop)lid. Tanis: „Het gaat dus om kerkelijk gebonden hulp. De pastoraal werker is verantwoording schuldig aan de particuliere synode en de kerkenraad is in principe op de hoogte van het contact dat Van Veldhuisen heeft met de patient. Dat betekent niet dat we het niet respecteren als iemand zegt: Ik heb liever niet dat mijn kerkenraad dit allemaal weet. Wij hechten heel sterk aan privacy”.

Uiteindelijk, zegt Van Veldhuisen, ben ik het verlengstuk van de kerkenraad, niet het verlengstuk van de hulpverlening. „In overleg met de plaatselij ke kerkenraad wordt het moment van begin, duur en beëindiging van de begeleiding vastgesteld. De plaatselijke gemeente blijft in principe ook verantwoordelijk voor de zorg aan haar eigen leden. Maar gezien de specifieke zorg die veel psychiatrische patiënten behoe ven, mag men een beroep doen op de pastoraal werker”.

Vertrouwen

Instellingen in het gebied van de PSZuid die door Van Veldhuisen zullen worden bezocht, zijn onder meer het psychiatrisch ziekenhuis Emergis in Kloetinge, de PAAZ-afdeling in Vlissingen. Vrederust te Halsteren en zo nodig de psychiatrieafdeling van het Deltaziekenhuis te Rotterdam. In voorkomende gevallen zal hij ook het GPZ in Bosch en Duin bezoeken.

Wil je wat voor elkaar kunnen betekenen, dan moet er een basis van vertrouwen zijn, zegt Van Veldhuisen. „De ander moet aan je kunnen voelen, kunnen merken dat zijn lijden jou wat doet. Als je openstaat voor zijn verhaal, dan komt men daar best mee. Dat is ook mijn ervaring in het ambtelijke leven. Als je in je gebed aandacht hebt voor verborgen kruisen, kan het gebeuren dat later een moeder tegen je zegt: „Die mensen met die verborgen kruisen, dat waren wij. Dat ging om ons gezin. Want niemand weet wat zich hier allemaal afspeelt”. Ik heb ook wel eens gehoord dat een ambtsdrager op de kansel bad voor incestslachtoffers, en daarbij zei: „Maar die zijn er bij ons gelukkig niet”. Zo sluit je natuurlijk elk gesprek af Dan doe je de deur dicht”.

De nood op psychiatrisch terrein is wel toegenomen, weet Van Veldhuisen. „Dat zien we ook op school. Steeds meer leerlingen vinden het leven moeilijk, hebben problemen, zien er soms geen gat meer in. Het moeilijke van deze dingen is dat je het niet zien kunt. Bij een gebroken been is alles duidelijk, maar als iemand zich depressief voelt of gedeukt voelt, is dat niet altijd zichtbaar. Dat maakt mensen vaak heel alleen en heel eenzaam”.

Proef

Van Veldhuisen is voorlopig aangesteld voor een proefperiode van twee jaar. Evaluatie zal daarna uit moeten maken hoe het verder moet. Tanis: „Ik zou me voor kunnen stellen dat de huidige aanstelling van zestien uur per week verder wordt uitgebouwd. Andere particuliere synoden hebben voor ons project veel belangstelling getoond. Men is benieuwd hoe dit bevalt. Want in het hele land ervaren kerkenraden hetzelfde probleem”.

Van Veldhuisen: „We hopen de boodschap over te brengen dat de Heere met alles Zijn wijze bedoelingen heeft. Het is genade om dat te zien. Als daar geen genade voor is, dan is het veelal: Al deze dingen zijn tegen- mij! Het zou groot zijn als we daarin, met het Woord in de hand, een helpende hand mogen uitsteken”.

Tanis: „Wij hebben geen maatschappelijk werker benoemd. Dat begrijpt u zeker wel”.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 november 1997

Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's

Een pastoraal werker voor PS Zuid

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 november 1997

Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's