Herzog, getalenteerd vertolker van Israëls publieke opinie

Chaim Herzog werd in 1918 in Dublin geboren. Zijn vader, Jitschak Isaac Halevi, was opperrabbijn in Ierland. Reeds op vijfjarige leeftijd werden Herzog de beginselen van het Hebreeuws bijgebracht door zijn vader. Hij emigreerde op 17-jarige leeftijd naar Palestina. Hij studeerde op de yeshiva (talmoedschool) te Hebron. In 1936 werd zijn vader benoemd tot opperrabbijn in Israël.

Herzog keerde echter terug naar Engeland om rechten te studeren in Londen en Cambridge. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak meldde hij zich als vrijwilliger in het Britse leger. Hij hielp mee met de bevrijding van Nederland. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was hij hoofd van de Britse inlichtingendienst in Noord-Duitsland. Hij bevond zich onder de officieren die de capitulatie van de Duitsers in ontvangst namen.

In 1946 keerde hij terug naar Palestina en sloot hij zich aan bij de Haganah, het ondergrondse joodse leger. Vervolgens wachtte hem een lange militaire carrière. In de Onafhankelijkheidsoorlog van 1948 werd hij benoemd tot directeur, bij de inlichtingendienst. Van 1950 tot 1954 was hij militair attaché in Washington. Daarna werd hij commandant van het Jeruzalem-district en het zuidelijk district (1954-1959) en commandant van de inlichtingendienst (1959-1962). In 1962 verliet hij het leger in de rang van generaal-majoor.

Moed in spreken

Vóór en tijdens de Zesdaagse Oorlog van 1967 sprak Herzog enkele keren per dag over Radio Kol Yisrael om het volk moed in te spreken. Na de Zesdaagse Oorlog werd Herzog benoemd tot militair gouverneur van de Westelijke Jordaanoever. In de oorlog die in 1973 uitbrak gaf hij op de radio dagelijks commentaar. In de jaren 1962 tot 1972 was hij bovendien directeur van de GUS-industrieën, en in de jaren 1972 tot 1983 werkte hij voor een advocatenkantoor dat zich specialiseerde in het vertegenwoordigen van belangrijke bedrijven.

Van 1975 tot 1978 was hij ambassadeur voor Israël in de Verenigde Naties. Toen de Verenigde Naties de omstreden resolutie aannamen die het zionisme gelijkstelde aan het racisme, hield hij een toespraak in de Verenigde Naties die nog lang zou naklinken. De toespraak zou later gebruikt worden op cursussen retorica over de hele wereld. Na zijn toespraak verscheurde hij het papier waarop de resolutie geschreven stond, maar Herzog had zijn reputatie als ”woordvoerder van het land” voor eens en voor altijd gevestigd.

In 1983, twee jaar nadat hij in de Knesset lid voor de Arbeiderspartij was geworden, brak het hoogtepunt van zijn carrière aan. Als president van Israël bracht hij 45 buitenlandse bezoeken en sprak dertien buitenlandse parlementen toe. Hij was gastheer van 11.000 officiële recepties en ontving meer dan een miljoen brieven en verzoekschriften van burgers. Bij zijn presidentschap toonde hij zich een kundig diplomaat. Hij hielp het presidentschap duidelijk vorm te geven. Hoewel hij aan traditionele waarden vasthield, stond hij open voor nieuwe ideeën. Daartoe behoorde het vredesproces.

Gratieverlening

Toch was zijn presidentschap, dat tien jaar zou duren, niet onomstreden. In U986 verleende Herzog gratie aan officieren die betrokken waren bij de zogeheten Shabak-affaire van 1986. Daarbij bleek de Shabak (de algemene veiligheidsdienst) betrokken te zijn bij de moord op twee Palestijnse terroristen, die gevangen waren genomen na de kaping van een bus tussen Tel Aviv en Ashkelon. Bij deze omstreden gratie verlening, wilde Herzog verdere schade aan de reputatie van de veiligheidsdienst voorkomen. In Israël werd hem ook verweten dat hij tijdens zijn presidentschap te veel in het buitenland was. In 1993 werd hij opgevolgd door de huidige president, Ezer Weizman. Hij schreef verschillende boeken, waaronder de militaire beschrijving van de oorlogen die Israël voerde. Enkele weken geleden verschenen zijn memoires, waarin hij een uitgebreide beschrijving gaf van het ambt van presidentschap in Israël.

In 1984 was Herzog in Nederland om de herdenking bij te wonen van de Slag om Arnhem in 1944. In 1993 bracht hij een bezoek aan Nederland, op uitnodiging van koningin Beatrix. Dat was op zijn laatste officiële staatsbezoek als president van Israël.

Hoewel de bevoegdheden van het staatshoofd in Israël beperkt zijn, is Herzog van grote betekenis geweest. Hij gebruikte zijn ambt om de spreekbuis van Israël in de wereld te zijn. In Israël zelf wist hij de wil van de natie te vertolken, als iemand die ferm staat boven het aanhoudend gekrakeel van de politieke partijen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen