De vis wordt te duur betaald

Doosje in een Zweedse winkel. Scholfilets, staat erop. Betalen, en bakken die hap. Mmm, lekker scholletje, smult de klant nog na. Wat de consument niet weet, is dat hij een visje achter de kiezen heeft dat voor de helft uit schol bestaat, en voor de andere helft uit bot of misschien schar uit de Oostzee. Beide vissoorten zijn goedkoper dan schol. De klant krijgt knollen voor citroenen. Of, bot voor schol. Kortom, de vis wordt te duur betaald.

Zwarte lijst

Nederiandse visbedrijven frauderen met scholfilets, meldt de Zweedse rijkskeuringsdienst. De Zweden concluderen na onderzoek bij de detailhandel in een reeks steden dat in 30 procent van de gecontroleerde verpakkingen met platvisfilets de efiketten niet overeenkomen met de inhoud. Ook het gewicht van het product is in veel gevallen (69 procent) lager dan de tekst belooft. De ‘foute’ vis belandt voor een groot deel in de schappen van buitenlandse winkels. De Deense vissector, Nederland grootste concurrent, heeft aan de bel getrokken bij de Europese Commissie. Die onderzoekt de zaak.

De Zweedse autoriteiten presenteerden een zwarte lijst met Nederlandse bedrijven die zouden sjoemelen. Het visbedrijf Bertus Dekker uit IJmuiden, een onderneming die op de lijst voorkomt, fraudeert niet, aldus de directeur. „Nee, dat doen wij niet”. Sjoemelt de Nederlandse visindustrie? „Ik zeg niet dat het niet gebeurt”.

Het mengen van vissoorten is op zich niet verboden, stelt directeur J. Schenk van het visverwerkende bedrijf Northseafood uit Urk. „Als je het op de verpakking vermeld, is er niets illegaals aan. Er wordt gemengd om de vis voor een concurrerender prijs in te winkel te kunnen leggen. Dit gebeurt dan wel in afspraak met de afnemers”. Bij Northseafood wordt volgens Schenk niet gerommeld. Op de vraag of de Nederlandse visindustrie zich er wel aan schuldig maakt, zegt hij: „Je hoort wel eens geruchten, maar ik kan moeilijk voor collega’s praten. Wij doen het in ieder geval niet”.

Insiders twijfelen er echter niet aan dat de Nederlandse visindustrie sjoemelt met vissoorten. Het Productschap Vis en voorzitter K. Kramer van de Federafie van Visserijverenigingen bevestigen de fraude.

Een onderneming die ook op de Zweedse lijst staat, is het IJmuidense visexportbedrijf G. Prins en Zn. Directeur J. Borst: „Wij hebben het Zweedse rapport gelezen. We waren verbaasd. Wij rommelen niet, de gegevens zijn onjuist. We hebben de Zweden daarover inmiddels een brief geschreven. Sinds 1974 heeft ons bedrijf een betrouwbare naam opgebouwd”.

Borst zegt er zeker van te zijn dat de Nederlandse visverwerking op vrij grote schaal de hand licht met visfilet. Grootste boosdoener is de visindustrie op Urk, zo is zijn overtuiging. Op het voormalige eiland zit driekwart van de visverwerkende industrie. Borst: „Iedereen in de sector probeert zijn eigen hachje te redden. Door tal van quoteringsmaatregelen is overleven moeilijker geworden”. De directeur denkt dat optreden tegen sjoemelaars tot gevolg heeft dat er „koppen gaan rollen”.

De visindustrie kampt al enige tijd met problemen. Door de grote quotaverlagingen in de afgelopen jaren wordt. er veel minder schol aangevoerd, waardoor de prijs hoger ligt. Om de lagere aanvoer te compenseren, importeren de ondernemingen op grote schaal -goedkopere- vis uit met name het Oostblok.

Opvallend aan de ‘zwarte lijst’ van de Zweedse autoriteiten is dat er een aantal ondernemingen op voorkomen die insiders vreemd in de oren klinken, zoals Prosellco, Dagab, ECAB BV, Dalgard en Kisak Flevoland. De vraag is of het hier gaat om buitenlandse bedrijven die de naam van een fictief Nederlands bedrijf gebruiken, of om Nederlandse ondernemingen die een andere naam als dekmantel voeren.

Kabeljauw

De Algemene Inspectiedienst van het ministerie van landbouw start een onderzoek in de zaak. De AID overlegt onder meer met het Productschap Vis. Volgens AID-woordvoerder W. Brouwer kan het enkele weken duren voordat er uitsluitsel is.

De Keuringsdienst van Waren is sinds twee maanden bezig met een onderzoek naar gesjoemel met vissoorten, aldus woordvoerder Bert Hendriks. „Het komt sinds jaar en dag voor dat bedrijven rommelen met etiketten”. Het onderzoek van de keuringsdienst richt zich op verscheidene vissoorten. Collega J. van der Linden voegt er aan toe dat het de keuringsdienst „niet onbekend” is dat een vissoort zoals koolvis wordt verkocht als duurdere kabeljauw. „Het heeft alles te maken met geld verdienen”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen