Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Soldaat Eli ergert zich aan drugs imago van Seedorf

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Soldaat Eli ergert zich aan drugs imago van Seedorf

„Verhalen over grootste coffeeshop kloppen voor geen meter”

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

ZEVEN (ANP) - „Seedorf een drugsparadijs? Laat me niet lachen! Wat hier gebeurt, zie je op elke andere Nederlandse kazerne. Alleen wij zitten hier toevallig in Duitsland. Daarom valt iedereen over ons heen”.

Soldaat Eli, al vier jaar in Seedorf gelegerd als beroeps bepaalde tijd (bbt’er), ergert zich mateloos aan de negatieve publiciteit die de legerplaats de laatste weken overspoelt. „Als ik met verlof thuiskom, hebben ze het nergens anders over. Ik kan praten als Brugman, het helpt allemaal niets. Het is op tv en het staat in de krant. Dus is het waar”.

Eli is niet de enige die zich stoort aan de negatieve beeldvorming van de laatste tijd. Wie zich op een gewone doordeweekse dag als journalist meldt op de kazerne, wordt niet bepaald met open armen ontvangen. De meeste militairen willen helemaal niet praten. „Een journalist? Nee, dank je. Laat ons alsjeblieft met rust”.

De spaarzame soldaten die wel wat willen zeggen, vinden de publiciteit schromelijk overdreven. Berichten als zou de Nederlandse militaire enclave de grootste coffeeshop zijn ter wereld, waar 80 procent van de militairen softdrugs gebruikt en 20 procent harddrugs, kloppen „voor geen meter”, weet soldaat Judith.

Onjuist

Zij zit sinds een jaar als beroeps onbepaalde tijd (bot’er) in Seedorf. „Natuurlijk wordt er ook hier ’s avonds wel eens een sigaretje gerookt of een pilletje geslikt”. Maar dat het de spuigaten uitloopt, is volgens haar pertinent onjuist. „Als die cijfers kloppen, moet ik daar toch op zijn minst iets van hebben gemerkt. Ik ken in mijn directe omgeving niemand die zwaar aan de drugs is”.

Legerpredikant ds. P. Kingma, sinds een jaar in Seedorf gestationeerd, deelt die mening. In zijn positie als vertrouwensman heeft hij tot nu toe nog nooit een geval van buitensporig drugsgebruik bij de hand gehad. Wel de nodige „drank probleempjes”.

Niet zo verwonderlijk, meent Jan Schuring. Samen met zijn vrouw beheert hij sinds 1995 het Protestants Militair Tehuis (PMT) naast de kazerne. Volgens Schuring meet Defensie met ongelijke maten. „Een hele avond drinken is geen probleem. Maar een blowtje roken betekent op staande voet ontslag. Als je het ene verbiedt, waarom dan het andere niet?”

Eigenlijk is er niets nieuws onder de zon, vindt de PMT-huisvader. „Toen ik hier in 1974 zat, werd er ook al eens een korporaal opgepakt omdat hij dealde”.

Dat het drugsgebruik op de legerplaats nu opnieuw een ”hot item” is, verwondert de meeste militairen geenszins. „Onder druk van de Duitse autoriteiten zit de marechaussee er nu ineens bovenop”, weet Seedorf-veteraan Ernst Binnen kamp. Hij is al acht jaar op de kazerne gelegerd, eerst als onderofficier en inmiddels als burger employee.

De wijze waarop de marechaussee te werk gaat, stoort hem mateloos. „Ze opereren onherkenbaar. Bouwen een feestje, drinken een biertje mee en geven hun ogen intussen goed de kost. Wie dan gezellig een blowtje opsteekt, moet er de volgende dag aan geloven”.

Mooie beloftes

Binnen kamp, tevens kaderlid van de Algemene Federatie Militair Personeel (AFMP), een vakorganisatie voor militairen, meent dat Defensie de problemen grotendeels zelf heeft veroorzaakt. „Ze lokken bot’ers met mooie beloftes zoals lekker lang verlof en extra toeslagen. Maar die komen ze mede door de bezuinigingen niet na. Integendeel zelfs. De opleiding is aanzienlijk verkort. Soldaten maken soms dagen van twaalf uur. Vind je het gek dat sommigen dan onder de verleiding bezwijken? ”

Direct gevolg van de bezuinigingen is onder meer dat er in de opleiding nauwelijks meer aandacht is voor voorlichting over drugs. „Ik weet zeker dat 98 procent van de militairen het niet tolereert als een van de maten onder diensttijd drugs gebruikt. Dat kan ook niet. Je moet op je maten kunnen vertrouwen. Zeker als het erop aankomt. Maar als je niet weet hoe je een gebruiker moet herkennen, houdt het natuurlijk op”.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 5 april 1997

Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's

Soldaat Eli ergert zich aan drugs imago van Seedorf

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 5 april 1997

Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's