Mevrouw Hauwert: Cao voor moeders is zaak van assertiviteit
ALKMAAR - Vrouwen die ’s nachts het bed uit moeten om hun kind te voeden, mogen nog geen overuren schrijven en krijgen ook geen onregelmatigheidstoeslag. Volgens mevrouw M. Hauwert wordt dat in de toekomst anders. Op grond van een cao voor moeders krijgen ze dan loon naar werken.
Mevrouw Hauwert is voorzitter van de bond die zich als hoofddoel stelt om zo’n cao te realiseren. De arbeidsovereenkomst zou moeten gelden voor alle 1,5 miljoen moeders van 21 jaar en ouder die zorgen voor minderjarige kinderen. De Nederlandse Bond Moeder Cao heet de club, waarin overigens niet alleen vrouwen zitten. „Vier mannen en vier vrouwen vormen het bestuur”.
Een tevreden huisvrouw zal zich afvragen hoe iemand op het idee komt om geld te vragen voor de zorgtaken die op haar weg liggen. Mevrouw Hauwert legt uit: „De heb jarenlang les gegeven in assertiviteit, communicatie en positief denken en bespeurde toen een heleboel onvrede bij vaders en moeders”. De oorzaak hiervan zou volgens Hauwert zijn dat de moeders niet voor hun werk worden betaald. „Toen hebben we de hoofden bij elkaar gestoken en de bond opgericht”.
De bond bestaat vandaag precies een maand. In die tijd is het ledental opgelopen tot „enkele tientallen”. „Ik schat dat dit er in de toekomst duizenden zullen worden. Misschien wel miljoenen”, zegt de voorzitster.
Invalide
Het zeer zit hem bij de bond vooral in het onrecht dat hij meent te bespeuren. „Voor mannen is alles uitstekend geregeld. Ze hebben een prima inkomen. Er zijn maar 1500 bijstandsvaders. Maar er zijn 100.000 bijstandsmoeders, die dus geen cao-inkomen hebben, maar wel sollicitatieplicht. Vrouwen krijgen de kinderen en ik voel me als moeder eindverantwoordelijk voor hen. Bovendien staan er 10.000 mensen geregistreerd die invalide zijn geraakt na het krijgen van een kind. Daar moet gewoon een goede cao voor komen. Moeders moeten in de wao kunnen in plaats van afhankelijk te worden van de relatie of van de bijstand. Dat is gewoon niet goed geregeld. Het is een vergeten groep”.
Kinderen moeten een collectieve verantwoordelijkheid worden, vindt mevrouw Hauwert. „Zoals de bejaarden- en de ziekenverzorging. De moeders moeten kunnen kiezen of ze zelf voor de kinderen zorgen of dat ze een baan buitenshuis nemen en zorgen voor een goede oppas thuis of in een crèche”.
Kiest een vader ervoor om de opvoeding van de kinderen op zich te nemen, dan valt hij niet onder de moeder-cao. „Hij is dan de betaalde oppas. Voelt hij ook eens hoe het is om financieel van anderen afhankelijk te zijn”.
Profiteren
Over het geld dat nodig is voor de uitvoering van het idee is mevrouw Hauwert vrij laconiek. „Elke Nederlander moet betalen. Ook mensen die geen kinderen hebben profiteren van de nieuwe generatie. Zij zijn ook afhankelijk van de jongeren die door anderen zijn grootgebracht. Samen de lasten en de lusten”.
De overheid zal ook meer belastinggeld kunnen innen, omdat het aantal tweeverdieners drastisch toeneemt bij de invoering van een moeder-cao. Uiteindelijk levert het idee van de bond misschien nog geld op, denkt de voorzitster. Ze denkt dan aan de afname van de criminaliteit, omdat de bijstandsmoeders bij de kinderen kunnen blijven. „En wat denk je van de ongelukken die in huis gebeuren. Wat kosten die wel niet?”
Bepalend is echter hoe de politiek denkt over het emancipatoire voorstel. Mevrouw Hauwert is optimistisch. „Ik denk dat een van de politieke partijen dit wel in het verkiezingsprogram zal zetten. Het hoort thuis bij het CDA, de Socialistische Partij of GroenLinks. Ze zullen vanzelf wel contact met mij zoeken”.
Logisch
„Het is net als met het vrouwenstemrecht. Dat is ook begonnen met een klein groepje vrouwen dat zich bewust werd van het onrecht en uiteindelijk vinden we het nu heel logisch dat ze ook stemrecht hebben. Dat geldt straks ook voor die moeder-cao. Aan het begin van deze eeuw kregen vrouwen het stemrecht, aan het eind verwerven we de cao. Een mooie afsluiting”.
Mevrouw Hauwert kan zich voorstellen dat niet alle moeders achter haar ideeën staan. „Het cao-loon is niet verplicht. Niemand hoeft het geld aan te nemen. Er zijn vrouwen die voor andere dingen hebben gevochten, zoals de pil in het ziekenfonds en ‘baas in eigen buik’”.
Feministisch vindt mevrouw Hauwert geen juiste typering voor haar idealen. „Assertief en gelijkwaardig” zijn de woorden die zij er aan wil hangen. Hoe assertief de cao-moeders zijn, zal in de toekomst blijken. Zeker is, dat een aantal van hen een atv-dag neemt om naar de Huishoudbeurs te gaan. Misschien vragen ze hun overuren met terugwerkende kracht vanaf de geboorte van hun eerste kind. Er zouden dan nog maar weinig moeders hoeven te werken.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 april 1997
Reformatorisch Dagblad | 31 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 april 1997
Reformatorisch Dagblad | 31 Pagina's