Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Preken op verzoek van de burgervader

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Preken op verzoek van de burgervader

Oud boek in nieuwe jas tekent het leven van markante ds. L. Boone

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

HOUTEN - „Veel illustraties zijn geplaatst om een completer beeld te geven van het leven van deze geliefde leraar”. Deze zinsnede lazen we in de ”Verantwoording” die aan de heruitgave van het boek ”Ds. L. Boone, Leven en Arbeid” voorafgaat.

Een wat ouder boek in een nieuwe jas. Wie de eerste uitgave uit 1935, het jaar van overlijden van ds. Boone, naast de nu verschenen editie legt, zal het er spoedig over eens zijn dat deze heruitgave een aanzienlijke verbetering is. Het is niet alleen de aanpassing aan de hedendaagse spelling, het zijn niet alleen de illustraties, maar het is ook de preek ”Ebenhaëzer”, uitgesproken bij het vijftigjarig huwelijksjubileum van ds. Boone.

Daarnaast is, na archiefonderzoek, duidelijk geworden dat de voornaam van ds. Boone niet Laurens was, zoals in het algemeen is aangenomen en zoals hij in tal van publicaties ook is genoemd, maar Laurus.

In feite is de nu verschenen editie de derde. Tussen de oorspronkelijke uitgave en die welke nu voor mij ligt, is nog een fotografische heruitgave verschenen, nu alweer twintig jaar geleden. Zou dat betekenen dat er steeds weer een nieuwe generatie naar dit soort boeken vraagt? ’t Zou te hopen zijn.

Autobiografie

„Waarde lezer, toen ik 21 jaar oud was, heeft de Heere Zijn eeuwige liefde aan mij geopenbaard”. Zo vangt dit boek aan. De belangrijkste zin uit dit boek! Meteen hierna vertelt de schrijver verdere bijzonderheden uit zijn jeugd. Na de school een baantje als huurkoetsier, vervolgens smidsknecht, later landarbeider. In 1879 trouwde hij met Pieternella Rozendaal. De grootste armoede was hun deel, zó erg, dat ze met niets moesten beginnen. Geen tafel, geen stoelen en geen bed. Enkel wat geleend huisraad. En onderdak bij anderen.

Maar met hard werken werd de ergste nood wat minder. Opmerkelijk, dat toen zijn vrouw eens uit de Bijbel las en de woorden „Bidt, en u zal gegeven worden” door de kamer klonken, Boone er werkzaamheden mee kreeg die géén betrekking hadden op het aardse goed, maar op de genade die er is in Christus Jezus.

Overigens bleef het geruime tijd armoe troef naar het aardse, want toen hij na verloop van tijd de inwoning bij een oom verwisselde voor een gehuurd huisje, konden alle bezittingen van het gezin op een kruiwagen worden vervoerd.

Burgemeester

Boone werd oefenaar. De dood van een slagersvrouw in Schore was er middellijkerwijs de aanleiding toe. Omdat de dominee niet op de begrafenis verscheen, werd Boone gevraagd een hoofdstuk te lezen en te bidden. Op de begraafplaats sprak hij een vermanend woord. Al heel spoedig wist de hele buurt ervan. Kort daarna ging hij op een zondagmiddag voor in de Hervormde Kerk. De burgemeester en twee ouderlingen hadden daarop aangedrongen en na enig tegenstribbelen had hij toegestemd. „Ziet, of er een smart zij gelijk mijn smart”, was zijn tekst.

Later sloot hij zich aan bij de ledeboerianen, werd oefenaar in Borssele en Krabbendijke en vervolgens predikant te Terneuzen. Zijn laatste gemeente was Sint Philipsland, die hij diende van 1904 tot zijn overlijden in 1935.

We schrijven dat zo gemakkelijk in deze enkele regels, maar er ligt een mensenleven in opgesloten. En het ging bij Boone bepaald niet van een leien dakje. Veel beproevingen waren zijn deel, maar ook veel godsbemoeienissen. Op bladzijde 40 eindigt Boone zijn autobiografie. Vanaf hoofdstuk vijf is de toenmalige kerkenraad aan het woord.

Ontmoetingen

Ds. Boone was een markant figuur, die van het traditionele ambtsgewaad niet kon scheiden. Hij bleef steek, bef en korte broek trouw. Daardoor was hij een opvallende verschijning geworden, die op zijn vele reizen door het land steeds werd herkend. Een aantal treffende ontmoetingen wordt verhaald, die getuigen van onverschrokken optreden.

Boone nam geen blad voor zijn mond en kwam er steeds openlijk voor uit Wie hij diende. Dat deed hij op een rake wijze. Z’n huisarts, die de evolutietheorie aanhing, kon ervan meepraten. Toen hij eens aan ds. Boone vroeg wie die mooie schoenen had gemaakt die aan de pastoriezolder hingen, antwoordde de predikant: „Die zijn niet gemaakt. Toen ik opstond vanmorgen zag ik ze ook hangen, maar ze zijn daar vanzelf gekomen”. De dokter bestreed dit natuurlijk, waarop Boone zei: „Kunt u het mij nu kwalijk nemen dat ik het niet geloof dat de wereld vanzelf is otatstaan? Dat zijn nu slechts een paar schoenen waarvan u het niet geloven wilt, zou ik het dan van een hele wereld moeten geloven?”

Vereniging in 1907

Het is een boek met een indrukwekkende inhoud. Niet om in een mens te eindigen. Dan zou de nagedachtenis van ds. Boone tekort worden gedaan. Het is goed om kennis te nemen van de werken des Heeren in het leven van een van Zijn gunstgenoten. Ook in omstandigheden die niet gemakkelijk waren; tot vijfmaal toe moest Boone staan aan het graf van een kind. En dan is daar midden in dit boek het jaar 1907, waarin de Kruisgemeenten en de ledeboerianen werden verenigd tot de Gereformeerde Gemeenten in Nederland.

Ds. Boone zegde aanvankelijk zijn medewerking aan deze vereniging toe, maar kwam daar later rap op terug. Met vijftien gemeenten bleef hij buiten het nieuwe kerkverband. Een beslissing die zowel gerespecteerd als betreurd kan worden. Mijn grote waardering voor dit boek heeft er in geen geval onder geleden dat Boone niet mee verenigde. Hij blijft me sympathiek, zoals hij me dat al was ik toen als kind, nog onkundig van allerlei kerkelijke verwikkelingen, de eerste druk van dit boek uit vaders boekenkast las.

Het was een goede gedachte van de uitgever om dit boek opnieuw te laten verschijnen als een completer beeld, in een aantrekkelijker vorm dan voorheen, voorzien van vele foto’s en aangevuld met een aantal nieuwe gegevens. Laat dit boek zijn weg vinden óók buiten de kring van de gemeenten die Boone trouw gebleven zijn. Het is een boek met een boodschap, ook voor deze tijd.

N.a.v. ”Ds. L. Boone, Leven en Arbeid”; uitg. Den Hertog, Houten, 1996; ISBN 90 3311183 7; 140 blz.; ƒ 28,90

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 25 maart 1997

Reformatorisch Dagblad | 20 Pagina's

Preken op verzoek van de burgervader

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 25 maart 1997

Reformatorisch Dagblad | 20 Pagina's