Schokkend: mens als modem
IBM introduceert het Personal Area Network
Helder blauw en rood vrolijkt de vaalwitte Mercedessen op. Meer dan de helft van de taxi’s in Hannover is versierd met reclame van IBM. ”Let’s net together”, de bijna onvertaalbare leus geeft IBM’s visie op de toekomst van het elektronisch zakendoen weer. Het Personal Area Network is daar letterlijk een schokkend voorbeeld van.
Met zichtbare voldoening geeft Erich Zimmerman een van de bezoekers een hand. Op hetzelfde moment verschijnt een tekst op het beeldscherm die het contact tussen de twee personen bevestigt. Zimmerman is de uitvinder van het Personal Area Network, het PAN, en toont zijn vondst voor het eerst op de CeBIT-beurs. Enthousiast somt hij de toepassingen op.
„Je staat voor de geldautomaat, je raakt de toetsen aan en de machine weet wie je bent. Je schudt de dokter de hand en op hetzelfde moment verschijnt je dossier op zijn scherm. Je raakt de klink van de voordeur of het autoportier aan en de deuren openen zich voor je. Je stapt op het rolpad bij de luchthaven en het scherm boven je zegt meteen: „Goedemorgen, meneer Zimmerman, u moet naar gate 13 voor de vlucht naar Hannover”. Je stapt pp de loper van het tapijt bij het hotel en een scherm bevestigt meteen je registratie en vertelt welke kamer je hebt - ook die kamer gakt automatisch open, en natuurlijk alleen voor jou”.
PAN als PIN
Zimmerman toont de stapel cards in zijn portemonnee en maakt een gebaar of hij ze weg wil gooien. Zijn uitvinding is een smart card, een slim kaartje, dat al die andere kaarten moet vervangen. De PAN-card van IBM hoeft de portemonnee of binnenzak niet meer uit. Het kaartje werkt als een soort zender die kleine stroompjes door het lichaam stuurt, zodat de drager verandert in een wandelend modem. Niemand merkt wat van die stroomstootjes, want ze zijn 1000 keer zo,zwak als het elektrisch veld dat iemand opwekt als hij zijn haar kamt. Gevoelige sensoren registreren de signalen echter zodra de gebruiker van zo’n kaart de toonbank, het tapijt of de hand van een andere PAN-man aanraakt. PINnen verandert daarmee in PANnen.
De groep van Zimmerman, in het Californische Almaden Research Center van IBM, denkt nog enkele jaren nodig te hebben voordat het product op de markt kan komen. Vooral de beveiUging en codering van de over te seinen gegevens vraagt aandacht. Ook het formaat moet kleiner, want de transmitters die Zimmerman voor de demonstratie gebruikt zijn nog dikker dan zijn portemonnee.
„En misschien lukt het niet eens. Wij kunnen het ons veroorloven aan iets te werken dat de markt niet haalt”, zegt hij, verwijzend naar de 2600 onderzoeksmedewerkers van IBM, onder leiding van een staf met vijf Nobelprijswinnaars. Hopelijk denken al die slimme jongens ook aan privacy- aspecten, voordat Big Brother het kleine kaartje ontdekt.
De PAN-card seint zijn gegevens door met een snelheid van 2400 baud, veel langzamer dan de huidige modems. „Klinkt traag hè? Maar er zijn ook niet veel data nodig, 32 tekens is genoeg om iemand te identificeren. De kaart hoeft geen complete video te verzenden, het is net alsof je alleen de afstandsbediening voor de recorder stuurt”.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 22 maart 1997
Reformatorisch Dagblad | 41 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 22 maart 1997
Reformatorisch Dagblad | 41 Pagina's