Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De varende postbode van Nederland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De varende postbode van Nederland

Cor de Wijs doorkruist dagelijks de Biesbosch voor vijf adressen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

BIESBOSCH - Geleidelijk breekt de zon door en tovert zij een glinsterend spoor op het zacht golvende water van de Biesbosch. Kalm koerst de postboot naar een smalle vaargeul, omsloten door bossen en rietkragen. Postbode Cor de Wijs (47) laat het stuurwiel even los, zet koffie en zwaait naar een paar vissers die roerloos aan de kant zitten. Ruim honderd jaar bezorgt de PTT post in de Biesbosch. Over de geschiedenis ervan is vanmiddag een tentoonstelling geopend.

Even later deinen veertig eenden lustig mee in het kielzog van de boot. Ze komen vertrouwelijk dichtbij, vliegen op als ze een stukje terrein verliezen en strijken dan weer op het water neer. Het doet Cor deugd zijn vogels opnieuw te zien rondzwemmen. Hij duikt in het vooronder, grijpt een zak met brokjes oud brood en strooit met volle hand. Trefzeker pikken de eenden het voer uit het kolkende water

„Ze wachten me trouw elke dag op. Vier eenden volgen de boot zelfs tot aan het haventje van Van Bergeijk op de Moordplaat, een vijfhonderd meter verder. Dat zijn steeds dezelfde eenden. Ze weten dat ze ook daar nog wat van me krijgen. Aan brood heb ik geen gebrek. Mijn vrouw werkt bij een bakker in Made”.

Later in de middag zien ook de drie honden van landbouwer Jan Saarloos op de Visplaat de postbode met belangstelling naderen. Ook voor hen heeft Cor wat meegebracht. Het zijn z’n beste maatjes.

Elke dag de post bezorgen in de Biesbosch. ’s Winters op zo’n vijf adressen, ’s Zomers op enkele adressen meer, vanwege de kampeerders. Een tocht van gemiddeld 30 kilometer door kreken en geulen, van eiland naar eiland. Madenaar Cor de Wijs heeft het naar de zin. Hij voeh zich vrij, hij zou geen ander leven wensen.

„De ben de enige varende postbode in Nederland. Al negentien jaar bezorg ik post in de Biesbosch. Eerst zaterdags en in de vakantie als vervanger van Kees Schuller, de laatste vijf jaar dagelijks. Zaterdags ben ik vrij. Dan vaart Ivonne de Leeuw, een studente uit Made. Vorige winter is ze door het ijs gezakt. Gelukkig was haar broer meegegaan. Die haalde haar uit het water. Ze heeft toen mijn kleren aangetrokken. In de boot liggen altijd droge kleren”.

Tocht

Van het Gat van de Noorderklip gaat het naar de Rietplaat en de Sloot van de Beneden Petrus. Cor wijst op de kaart de route en eet onderwijl een boterhammetje met een paar gehaktballen, een colaatje erbij. Het water is flink gezakt. De 43 pk diesel draait op volle toeren, de boot trilt, schuurt over een zandbank. Cor stuurt wat bij om vastraken te voorkomen.

’s Morgens rond een uur of tien begint De Wijs vanuit het haventje in Drimmelen aan zijn tocht door de Biesbosch. Hij heeft dan de post al gesorteerd op het PTT-kantpor in Made en ook de post bezorgd op een paar honderd adressen in Drimmelen. Soms moet in de Biesbosch een omweg worden gemaakt. Dat hangt af van het getij. Vroeger, toen er nog ruim veertig boeren woonden in de Biesbosch, was het getijverschil een paar meter. Nu zit er tussen eb en vloed nog ongeveer een halve meter.

Storm

Cor vaart altijd, wat voor weer het ook is. „Bij storm stuur ik de boot vaak met de kop tegen de golven in. Omhoog en omlaag gaat het dan. Heerlijk is dat. Storm is niet gevaarlijk. Je moet weten hoe je vaart. Mist is wel gevaarlijk. De heb geen radar aan boord. De aanschaf van radarapparatuur kost een 30.000 gulden. Daarom moet ik bij mist nogal eens de hulp inroepen van andere vaartuigen. De politieboot is meestal ook snel aanwezig. Twee weken geleden heeft de politie me nog op sleeptouw genomen. Mijn boot raakte stuurloos doordat de aandrijfas was losgeschoten”.

Afgelopen winter vroor de Biesbosch dicht. Cor de Wijs reed toen twee weken lang met de postwagen naar Hank en bezorgde vanaf die plaats op de schaatsen de post in de Biesbosch. Zoals alle postbodes in de Biesbosch die hem voorgingen, doet hij vaak meer dan alleen brieven en postpakketten bestellen.

„Moet er een koe kalven bij Saarloos op de Visplaat, dan help ik even mee. En als er bij hem of bij Van Bergeijk wat gemetseld moet worden, dan doe ik dat. Ik wil er niets voor hebben. Bij Van Bergeijk kan ik zo veel aardappelen en uien meenemen als ik wil. Saarloos bracht me eens een wagen met blokken hout voor de open haard. Op die wagen zat wel vijf kuub”.

Honderdjaar

Ruim honderd jaar bezorgt de PTT post in de Biesbosch. Over de geschiedenis van de postbestelling in dit grillige eilandgebied is vanmiddag een tentoonstelling geopend in het Biesboschmuseum in Werkendam. De expositie is tot en met 29 juni te bezichtigen.

Het afwisselend hoge en lage tij verraste de postbodes vroeger menig keer. Het was meestal waden door modder en klei om bij een griendkeet of boerderij te komen. Vooral ’s winters waren het vaak barre tochten. Leen van der Hoeven uit Drimmelen was de eerste postbode van de Biesbosch. Hij ging drie keer per week de Biesbosch in en overnachtte op een boerderij of in de roeiboot.

De post is bezorgd. Bij kooiker Reuser, bij vogelwachter Fey, bij het waterwinbedrijf en bij de landbouwers Van Bergeijk en Saarloos. De laatste zonnestralen kleuren de ruigte, de horizon wordt wazig. De eenden laten zich niet meer zien. Cor de Wijs versnelt de vaart van zijn postboot, richting thuishaven. Vertelt dat hij dikwijls verzoeken krijgt van mensen die een dagje mee willen, de Biesbosch in.

„Maar daar kan ik niet op ingaan. De directie van de PTT moet daarvoor ook toestemming geven. Voor tochten door de Biesbosch zijn er de rondvaartboten in Drimmelen en Lage Zwaluwe. Bij uitzondering neem ik wel eens iemand mee die gegevens nodig heeft voor zijn,vak of studie”.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 maart 1997

Reformatorisch Dagblad | 26 Pagina's

De varende postbode van Nederland

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 maart 1997

Reformatorisch Dagblad | 26 Pagina's