Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gooi maar in mijn schoen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gooi maar in mijn schoen

Ondernemer moet rekenen met wat koper wil betalen

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de etalage van Massaschoen staat een paar schoenen geprijsd voor ƒ 150,00. Hoe is die prijs totstandgekomen? De meeste mensen denken daar niet over na. Als ze al een mening hebben, dan zeggen ze: „Die prijs is er door de winkelier opgezet, want hij wil winst maken”. Daarmee verkondigen zij slechts een halve waarheid.

In dit artikel filosoferen we over de prijsvorming van schoenen. Economenscholen hebben dat in het verleden ook gedaan. Gooi maar in mijn schoen. Neem nu de zogenaamde ”Neo-Klassieke School” (1870-1920). Zij zal het met bovenstaande stelling beslist niet eens zijn. Haar motivatie luidt: „Niet de producent, maar de consument bepaalt de prijs van schoenen”. Het is volgens hen dus niet de winkelier die de schoenen geprijsd heeft, maar de consument die door de etalage gluurt heeft dit gedaan. Dit lijkt een overtrokken mening, maar als je erover nadenkt zit er toch wel wat in.

Noodzaak

Een ondernemer moet in zijn prijszetting namelijk rekening houden met de prijs die de consument bereid is te betalen. Schoenen zijn noodzakelijk. Zonder schoenen lopen betekent immers kapotte voeten en kapotte kousen. Daarom is de consument bereid ƒ 150,- neer te leggen voor een paar schoenen en kan de producent dat ook vragen. De prijsvorming staat en valt dus met het nut dat een consument aan een artikel ontleent. Nut is de mate waarin een bepaald artikel in een behoefte voorziet. Veronderstel dat niemand behoefte heeft aan schoenen. De prijs van schoenen zal enorm kelderen.

Dit mechanisme zie je ook terug in de opruiming. Het feit dat de winkels moeten opruimen, houdt in dat ze de behoefte aan hun product aanvankelijk te hoog hebben ingeschat. Nu blijkt dat ze een te grote voorraad overhouden, moet het restant tegen dumpprijzen weg.

Het was aan het eind van de vorige eeuw dat de ”Neo-Klassieke” economen hun theorie vormden. In die tijd ging nog bijna niemand op vakantie. Toch blijkt hun theorie uitermate geschikt te zijn om bijvoorbeeld de prijsverschillen van vakantiebungalows tussen het hoogseizoen en het naseizoen te verklaren. In het hoogseizoen is het nut van vakantiebungalows groter. Het hoogseizoen valt in de zomer. Veel mensen willen dan een vakantiebungalow huren, omdat over het algemeen het weer in het hoogseizoen beter is dan in het naseizoen. Bovendien zijn veel mensen vanwege schoolgaande kinderen aan het hoogseizoen gebonden. Economen zeggen: „In de zomer is het nut van vakantiebungalows groter en dus betaal je er meer voor dan in het naseizoen”.

Klanten trekken

Je kunt dit natuurlijk ook vanuit een andere invalshoek bekijken. De producent speelt de klanten domweg tegen elkaar uit. Als dertig mensen een vakantiebungalow willen huren en er slechts twintig bungalows zijn, dan laat de eigenaar degenen die het meeste willen betalen, komen. In het naseizoen probeert de eigenaar juist klanten te trekken door de prijs te verlagen en is hij al blij als hij de helft tegen een lage prijs verhuurd krijgt. Ten diepste is het hier dus toch de consument die de prijs bepaalt en niet de producent.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 maart 1997

Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's

Gooi maar in mijn schoen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 maart 1997

Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's