Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Wat doe je in de pauze met een stickie?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wat doe je in de pauze met een stickie?

De Hoop wil jongeren met nieuw blad Straight motiveren om ”nee” te zeggen

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Naar welke muziek luister je? Met welke vrienden ga je om? Hoe sta je tegenover leerkrachten? In ”Straight”, het nieuwe jongerenblad van Stichting De Hoop, komen ook onderwerpen aan de orde die niét direct over drugsgebruik gaan. Straight biedt, volgens een van de redactieleden, Esther Dost, alternatieven. „Niet: zeg ”nee” tegen drugs, maar vooral: zeg ”ja” tegen een andere levensstijl”. Deze week viel het blad bij bijna 1500 jongeren in de bus. Is die andere levensstijl echter dezelfde als waarop Paulus doelt?

Wat biedt Straight de Nederlandse jeugd? Elke twee maanden wil dit nieuwe blad aan jongeren vanaf twaalf jaar informatie „over verslaving, vrije tijd, muziek en nog veel meer” geven. Straight wordt gemaakt bij de stichting De Hoop, een evangelisch centrum voor verslaafden in Dordrecht die onder meer vrijwel dagelijks voorlichting op scholen geeft.

Het blad is kleurrijk, bevat veel Engelse termen en wil daarmee op de hedendaagse jongerencultuur inspelen. Voor het eerste nummer is muziek als onderwerp gekozen. Verschillende jongeren komen daarover aan het woord: Christine (17) die dwarsfluit speelt in een begeleidend orkest in haar gemeente, maar ook Alexander en Maarten die „op christelijke muziek dansen”. Helaas worden hun ervaringen kritiekloos overgenomen: „Tijdens zo’n Good Music Dance Festival zie je een springende massa flink feesten en dansen. De bandleden houden tussen de nummers door een kort preekje. Alcohol vind je op zo’n party niet”. Het belangrijkst vinden deze jongens de teksten: „Het is de manier om het Evangelie te brengen, jongeren willen niet meer van die softe muziek. De muziek op de radio gaat vaak over seks of drugs, daar luister ik dan liever niet naar”.

Op een enigszins kritische vraag van de redactie antwoorden de jongens: „Mensen moeten niet denken dat de zogenoemde sanctified dance godslasterlijk is. Wij denken dat je op deze manier zonder drugs en alcohol een gave avond kunt hebben”. Kanttekeningen, die bij deze opvattingen op hun plaats zijn, zoek je in het blad tevergeefs.

House

Redactielid Esther Dost benadrukt dat De Hoop met het blad „niemand voor het hoofd wil stoten”. Iedereen moet zich erin kunnen herkennen. „Het is heel moeilijk om iedereen tevreden te stemmen”. Het blad richt zich op jongeren van 12 tot 18 jaar. „Dat hoeven niet speciaal christelijke jongeren te zijn, maar omdat we een evangelische organisatie zijn, zal zeker naar voren komen dat de Bijbel de leidraad in ons leven is”.

De organisatie verbindt zelf geen conclusies aan de uitspraken die jongeren in het blad doen. „Het is belangrijk dat aan de jeugd alternatieven geboden worden. Stel dat een jongen heel erg van housemuziek houdt, dan kan hij naar een housepartygaan, waar veel drugs en alcohol worden gebruikt. In Straight ziet hij echter dat er ook andere mogelijkheden zijn. Dat is mooi”, vindt Esther. Jammer dat in dit eerste nummer over muziek geen stem klinkt van iemand die op de gevaren van house wijst.

Keuzes

„De stap om naar een houseparty te gaan is voor reformatorische jongeren misschien groter, maar wanneer je over verslaafd zijn aan roken en drinken praat, zie je geen verschillen tussen deze jongeren en onkerkelijken. Juist op reformatorische scholen zien we dat roken is geaccepteerd. Daarnaast komen daar ook veel medicijngebruik en eetverslavingen voor. Het zijn allemaal uitingen van het niet lekker in je vel zitten, het niet met problemen om kunnen gaan. Het verschil tussen deze jongeren en niet-christelijke jongeren ligt vooral in liet feit dat zij weten dat ze God om hulp kunnen vragen”.

Esther vertelt dat de inhoud van het blad vooral over het maken van keuzes gaat. „Iedereen komt in zijn leven voor keuzes te staan, of je wilt of niet. Veel jongeren weten inmiddels dat drugsgebruik slecht is, maar wat moet je doen wanneer Je tijdens de pauze een stickie krijgt aangeboden? Drugs is geen uitkomst, maar waar moet je dan heen met een groot verdriet of diepe pijn?” Het is volgens de organisatie belangrijk jongeren gemotiveerd te houden om ”nee” te zeggen.

De vorm en inhoud van het blad liggen op één lijn. Het past in deze tijd om met Engelse termen te komen, vandaar ook de naam ”Straight”. Op de voorkant staat dat geschreven als: ”Str8!” „Het woord verwijst naar eerlijkheid, oprechtheid en standvastigheid, maar ook naar een duidelijke keuze. Je kiest ergens voor en daar sta je achter. We hopen dat mensen die Straight lezen, ervoor durven uitkomen dat zij geen verslavende middelen nemen. Sommige muziekgroepen die geen drugs of alcohol willen gebruiken, zetten trouwens ook de term ”straight” voor hun naam”.

Waarschuwing

Govert staat op de cover van het nieuwe blad. Toen hij vijftien jaar was, rookte hij zijn eerste joint. Er zouden er vele volgen. Hij kreeg de hasjiesj op school, via vriendjes. Op zijn zestiende nam hij harddrugs: heroïne, cocaïne, Isd. Hij gebruikte alles door elkaar.

Het ging van kwaad tot erger. Na twintig jaar verslaving is hij „clean”. Als waarschuwing vertelt hij zijn verhaal. „Jongeren denken vaak dat het allemaal zo ver van hen afstaat, maar voor je het weet, zit je erin verstrikt. Ik had een prima opvoeding, kan mijn ouders geen schuld toeschuiven. Een keuze voor een verslaving maak je zelf, ook al overzie je de gevolgen niet. Dat wil ik jongeren meegeven”.

Esther haakt in: „Verslaving is een keuze. Je kunt nooit met de smoes aankomen dat je wel móest beginnen, omdat je vriend Ook begon. Er zijn een heleboel mensen die wel ”nee” kunnen zeggen”.

In het eerste nummer van ”Straight” vertelt Govert dat hij twintig jaar lang nuziek maakte. Dat gebeurde altijd onder invloed van drugs. „Ik heb nooit clean durven spelen. Ik wilde mijn gevoelens ermee uiten, maar kón dat niet”.

Muziek kan volgens hem een valkuil zijn. „Als ik me vroeger vervelend voelde, zette ik muziek op of speelde ik op mijn gitaar liedjes met teksten over drugsgebruik. Je bent dan eigenlijk al droog aan het gebruiken. Je denkt teksten te kunnen scheiden van muziek en ritme, maar de praktijk is anders”.

Te gemakkelijk

Geregeld gaat Govert mee met het geven van voorlichting aan jongeren. Die bijeenkomsten zijn volgens Esther belangrijk om de jeugd van de drugs af te houden. „We krijgen steeds meer uitnodigingen van reformatorische scholen. Ook daar komen jongeren naar ons toe die een verhaal te vertellen hebben. Soms worden er in een klas vragen gesteld waarvan we zeker weten: Dat weet je uit ervaring”.

Govert vertelt over zijn vorige voorlichtingsavond. Het gebeurde tijdens een catechisatie-uur in Ede/Veenendaal. „Hier komt drugsgebruik niet voor”, stelde een jongere beslist. Wat bleek? Na afloop stonden blowende jongeren de catechisanten op te wachten.

„Het aantal jongeren dat blowt, neemt toe”, zegt Esther. „Men schat dat 20 procent hieraan meedoet. Het is allemaal heel gemakkelijk. Je gaat naar een coffeeshop en je koopt wat troep. Al voor een gigantisch klein bedrag kun je de kick meemaken. Jongeren leven in een cultuur waarin het vreemder is wanneer je niet gebruikt dan wanneer je dat wel doet. Tieners willen graag experimenteren. Dat is in Nederland niet moeilijk”.

De stop eruit

Veel jongeren zitten met vragen waarop ze geen antwoorden hebben gevonden. Dat blijkt uit de vragenrubriek die onderdeel is van het nieuwe blad. Vragen die bij De Hoop zijn binnengekomen, worden deze keer beantwoord door een medewerker van de christelijke jeugdhulpverleningsorganisatie ”Stichting Chris”.

Martijn heeft moeite met de opmerkingen van zijn ouders. Zij vinden dat hun zoon de muziek vaak veel te hard heeft staan. „Gisteren trok mijn moeder de stop eruit”, schrijft hij. Het antwoord van Chris: „Stel je eens voor dat de muziek van je ouders door het huis zou denderen. Probeer afspraken te maken over hoe hard je het geluid wel mag zetten”. Een meisje vertelt in de rubriek dat ze van haar ouders altijd om half elf thuis moet zijn. „Het is belangrijk dat je naar je ouders luistert, maar net is net zo belangrijk dat je dit met hen bespreekt”, luidt het samengevatte antwoord.

Langer vasthouden

Veel jongeren hebben op de afgelopen Wegwijsbeurs een gratis abonnement op het jongerenblad genomen. Ook zullen de bladen aan het einde van bijeenkomsten op scholen of catechisaties worden uitgedeeld. „Tijdens zo’n ontmoeting komt vaak één ex-verslaafde aan het woord. Met het blad hebben we een mogelijkheid verschillende keren een persoon op te voeren. Het is een vervolg op de voorlichting. We willen dat jongeren de boodschap geen drugs te gaan gebruiken, langer vasthouden”. Deze bruikbare boodschap doet niets af aan het feit dat andere in het blad gegeven meningen niet klakkeloos overgenomen kunnen worden.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 maart 1997

Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's

Wat doe je in de pauze met een stickie?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 maart 1997

Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's