Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Korthals Altes, een ouderwetse VVD’er

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Korthals Altes, een ouderwetse VVD’er

Nieuwe senaatsvoorzitter beschaafd en kundig, maar ook driftig en kil

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

DEN HAAG - De Eerste Kamer heeft vanmorgen VVD-senator mr. F. Kortluls Altes gekozen tot haar voorzitter. Wat kunnen de dames en heren politici verwachten van deze liberaal?

Allereerst dat ze hem niets op de mouw hoeven te spelden. Korthals Altes is een doorgewinterd politicus en gepokt en gemazeld in het Haagse. De nu 65-jarige Frits heeft een lange politieke loopbaan achter de rug. Van 1963 tot 1975 was hij secretaris voor de organisatie en algemeen secretaris voor de VVD. In de periode 1975 tot 1981 functioneerde hij als voorzitter.

In het laatstgenoemde jaar werd hij gekozen als lid van de Eerste Kamer. Mede vanwege een ernstige ziekte legde hij het partijvoorzitterschap neer. In deze tijd liep ook zijn eerste huwelijk op de klippen.

In 1982 vroeg toenmalig formateur Lubbers hem toe te treden tot de regering als minister van justitie. Totdat het CDA in 1989 in zee ging met de PvdA, oefende Korthals Altes dit ambt uit. Vanaf dat jaar tot 1991 was hij lid van de Tweede Kamer, maar toen keerde hij terug naar de Senaat. Tot vandaag was hij daar fractievoorzitter. Tot 1982 en na 1990 was Korthals Altes ook actief als advocaat. Sinds 1 januari is hij met pensioen.

Korthals Altes is een kundig politicus. In het debatten die hij voert, toont hij zich een intellectueel en beschaafd man die goed van de tongriem is gesneden. Dat levert niet alleen bij zijn medestanders waardering op, maar ook een grote mate van respect bij zijn politieke tegenstanders.

In de tijd dat hij minister was, is hij één keer in de problemen geraakt. Dat was in 1983 bij een grote inval bij Slavenburgs Bank in een onderzoek naar zwart geld. Boze tongen beweerden dat de minister van justitie het onderzoek naar deze voormalige cliënt van hem vertraagde. Uit het debat dat hierover is gehouden, kwam hij als overwinnaar naar voren. De grootste politieke tegenstanders waren zelfs overtuigd.

Kil

De nieuwe senaatsvoorzitter komt kil en afstandelijk over. Met zijn driedelig pak, zegelring en ietwat stijve uitstraling is hij het prototype van een ouderwetse VVD’er. Een kenmerk van de liberalen is de tolerantie ten opzichte van het afwijkende. Korthals Altes vormt daarop geen uitzondering. Hij staat bekend vanwege zijn tolerantie. Reeds in zijn Leidse studententijd maakte hij zich niet druk om mensen die afwijkend gedrag vertoonden.

In de periode dat hij minister was, wilde hij graag de regels voor euthanasie versoepelen. De Wet gelijke behandeling was ook een kolfje naar zijn hand. In een onbewaakt ogenblik liet hij in de discussie voorafgaand aan deze wet blijken dat de plaats van de grondwetsartikelen ook een zekere rangorde inhield. Dat betekent concreet dat het artikel over gelijke behandeling voorrang heeft boven de klassieke grondrechten.

In navolging van diverse andere VVD’ers vindt Korthals Altes dat de christen-democratie in ons land geen toekomst meer heeft. Hij zei dat gisteravond voor de televisie. Het CDA zal verdwijnen als gevolg van de emancipatie van de burgers.

Korthals Altes zoekt naar argumenten die zijn tegenstanders overtuigen. Daarin is hij redelijk succesvol. Tijdens kabinetsvergaderingen luisterde premier Lubbers liever naar de intellectuele beschouwingen van de minister van justitie dan naar die van vicepremier De Korte. Korthals Altes gruwt van het streven naar goedkope publiciteit. Hij had dan ook een hekel aan het optreden van de toenmalige partijleider Nijpels.

Achter de koele uitstraling van de nieuwe senaatsvoorzitter, gaat een niet te miskennen mate van ijdelheid en arrogantie schuil. Hij is zeer snel geraakt door slechte publiciteit over zijn persoon en zijn functioneren.

Gegriefd

In slechte ogenblikken kan Korthals Altes -ook in het openbaar- uit zijn vel springen. In de woordenstroom die dan over zijn lippen rolt, tintelt de drift. Zo haalde hij tijdens zijn ministerschap fel uit naar degenen die hem beschuldigden van persoonlijk belang bij een wetsvoorstel om de alimentatieplicht na scheiding te beperken tot twaalf jaar. Om de schijn te vermijden, liet hij de behandeling van het voorstel reeds over aan staatssecretaris Korte-Van Hemel, maar dit gebaar kon alle kritiek niet wegnemen. Die griefde hem diep en dat liet hij ook blijken.

Als minister liet Korthals Altes zich weinig verleiden tot het geven van diepgravende principiële beschouwingen op zijn drijfveren als politicus. Dit tot teleurstelling van vooral de kleine protestantse fracties. Wat dat betreft paste de toenmalige minister wel in het no-nonsense-kabinet van Lubbers.

Als voorzitter van de VVD kreeg Korthals Altes de naam dat hij streng en autoritair was. Of hij die naam ook in de Senaat krijgt, zal de tijd leren.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 11 maart 1997

Reformatorisch Dagblad | 32 Pagina's

Korthals Altes, een ouderwetse VVD’er

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 11 maart 1997

Reformatorisch Dagblad | 32 Pagina's