„Bekering joden biedt hoop voor deze tijd”

Ds. A. Davidse, voorganger van de Parousia-gemeente in Gouda, was een van de drie inleiders over het thema “Bouwstenen voor een theologie van hoop; over opwekking, Israël en eindtijd”.

De predikant ging in op “snoeitijd en bloeitijd” in het kader van Gods heilsplan en de levensgeschiedenis van de kerk. Over de bloeitijden in de kerkgeschiedenis zei hij beslist geen appèl te willen doen om het verieden te idealiseren. „Dat kietelt wel onze nostalgie, maar het levert geen constructieve bijdrage aan de oplossing van de kerkelijke malaise”, aldus ds. Davidse.

Ook wees hij op de funeste tendens dat veel christenen hun levensvisie laten bepalen door het sombere levensbeschouwelijke beeld dat veel media hun voorhouden. Het „negatieve scenario moeten we niet wegredeneren, maar ook niet het ‘en tóch!’ van het geloof vergeten”, zo zei de referent, die van mening was dat de hoop de Christusverwachting van de gelovigen zal verdiepen.

Ds. Davidse pleitte voor „een geheiligde, niet-speculatieve voorbereiding op de wederkomst”, in het bewustzijn dat „in Christus voor de gemeente, Israël en de wereld een hoopvolle toekomst is weggelegd”.

Gans Israël

Ds. H. Bakker, baptistenpredikant van de regio Katwijk/Rijnsburg, ging onder meer in op de exegese van Romeinen 9 t/m 11. Hij wilde deze hoofdstukken zowel in de context van de hele brief alsook in de historische situatie lezen: de spanning tussen Rome en Jeruzalem waarin Paulus verkeerde. Paulus’ ene oog was op de joden gericht, die hem verweten dat hij een afvallige en antinomiaan was, en het andere op Rome, om de heidenen voortdurend voor hoogmoed te waarschuwen.

Verder zag ds. Bakker in de bekering van „gans Israël” de bekering van het merendeel der joden. In dit verband noemde hij het „exegetisch geknutsel” om bij de verharding te denken aan het joodse volk en bij het „zalig worden” plotseling aan de kerk in het algemeen. Romeinen 11: 26 spreekt juist van „de Verlosser Die üit Sion komt”, aldus de referent.

Sprekend over het joodse verwijt van antinomianisme in het christelijk geloof, zei ds. Bakker met nadruk: „Sola fide leidt op tot heiliging”. Anderzijds klinkt van joodfc zijde de terechte aanklacht over onze verdeeldheid en liefdeloosheid. Onze taak ten opzichte van het verbondsvolk is „hun minder de frons en meer de expressie van Gods toewendende gelaat te laten zien”, en dit vanuit de verootmoediging, zo hield de spreker zijn gehoor voor.

Puriteinse visie

L. J. van Valen sprak over de puriteinse visies op het chiliasme en de bekering der joden en schetste de historische achtergronden ervan. Van Valen citeerde met instemming een puritein: „Te lang hebben christenen vastgehouden aan de valse leer dat ze toch altijd tot mislukkingen gedoemd zijn. “Christus Triomfator” dient de slogan te zijn van iedere christen van vandaag”, zei Van Valen.

Puriteinen fundeerden hun Israël-visie steeds in de verbondsrelatie van God met Zijn volk. Van Valen verweet de reformatorische kring dat zij met haar aanhangen van het achiliasme het perspectief op Gods toekomst verduistert. Hij riep op om juist op vaste tijden samen met medechristenen te bidden om opwekking en de bekering van de joden. „Dat alles onder de gemeenschappelijke noemer: Uw Koninkrijk kome. Daar is ook Israël in begrepen”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen