Afgeluisterd

Kieviet

Eigen composities in ‘oude stijl’: muziek in vormen door vroegere generaties bedacht en voortgekomen uit het muzikale klimaat van de Reformatie. Dat is de inhoud van Paul Kieviets eerste solo-cd, volgespeeld op het Meere-orgel in de hervormde kerk te Sommelsdijk en het Frobenius-orgel in de hervormde kerk te Oude-Tonge. Het kan niet onbekend zijn dat Goeree-Overflakkee een bloeiende orgelcultuur heeft. Er wordt heel veel orgel gespeeld, vooral door een generatie jongeren, en het eiland telt prachtige orgels. Zonder twijfel vormen de op deze cd opgenomen instrumenten net summum. Twee zeer verschillende orgels met een geheel eigen klankkarakter. Oude-Tonge mag zonder meer het mooiste van de vele neobarok-orgels van Flakkee genoemd worden.

Paul Kieviet is geen slaafse navolger van bepaalde stijlen. Wel heeft bij veel geleerd van Bachs Orgelbüchlein, van Krebs en van andere componisten uit de 17e en 18e eeuw, waaronder vooral die van de Noordduitse barokstijl. Dat hij door de muzikale taal van deze illustere voorgangers gegrepen is, daarvan legt deze cd een openbaar getuigenis af. Niet minder dan zeventien psalmbewerkingen en drie vrije composities presenteert hij hier. Voor hen die zoeken naar goedkope effecten die groezelige sentimenten oproepen, is deze cd tevergeefs. Voor Paul Kieviet zijn de normen van de kerkmuzikale ethiek heilig en die verhouden zich nu eenmaal slecht tot die van de grote massa. Derhalve geen kassucces of naamsbekendheid voor deze Flakkeese idealist, maar een dienstbetoon aan hen die graag iets goeds willen horen, waarvoor toevallig historische stijlvoorbeelden model hebben gestaan. Voorbeeldige voorbeelden. Het kan heel wat minder.

Een van de hoogtepunten vormen de buitengewoon knappe canonische variaties over Psalm 134, geënt op Bachs ”Canonische Veranderungen über Vom Himmei hoch”. Daarnaast is de bewerking over Psalm 38 geen bewuste stijlimitatie. Met dat voorbeeld geeft Paul Kieviet blijk over een genoegzame dosis muzikaliteit en creativiteit te beschikken. Bovendien is hij een buitengewoon begaafde en gedreven speelman. Een pracht-cd.

N.a.v. ”Paul Kieviet speelt eigen composities op het Meere-orgel in de Hervormde Kerk te Sommelsdijk en het Frobenius-orgel in de Hervormde Kerk te Oude-Tonge”; uitg. Lindenberg Boeken & Muziek; serie Magnificat (MACD07).

A. M. Alblas

Purcell

Erasmus Muziek Producties is een jonge onderneming die een plaats probeert te veroveren op de cd-markt. Daarbij worden niet alleen de veilige, platgetreden paden bewandeld, maar gaat de aandacht vooral uit naar muziek die men niet dagelijks hoort en die toch aantrekkelijk genoeg is om ervoor te gaan zitten. Het hoeft dan ook niemand te verbazen dat in het Purcell-jaar ook dit label zijn aandeel daarin levert. Dat gebeurt in de vorm van een cd met vocale duetten van de grote Engelsman.

Purcell schreef verscheidene duetten, maar ook componeerde hij losse stukken die later in grotere verzamelingen werden uitgegeven. Sommige hebben een religieuze tekst, andere meer alledaagse zaken als onderwerp. Op deze cd is een boeiende bloemlezing bijeengebracht van ”Airs and Duets”, meestal begeleid door een bassocontinuo, maar we horen ook blokfluiten en violen in de tussenspelen. Dankzij die variatie is deze cd het aanhoren meer dan waard. Over de vocale prestaties van de countertenor Jeffry Dooley en de tenor Howard Crook ben ik minder enthousiast. Dat geldt vooral de snellere nummers. Aan de ritmische exactheid ontbreekt nogal het een en ander en helaas wordt dat niet gecompenseerd door zeggingskracht. Beide zangers hebben weliswaar een helder stemgeluid, maar dat van de alt is wat vlak, terwijl de tenor weinig dieptemogelijkheden heeft. Het is overigens verwonderlijk dat de stem van Crook tijdens concerten in een kerk heel wat beter tot zijn recht komt dan op deze cd. Vooral in ”Lovely Albina’s Come Ashore” valt de beperking op. Het spitse Air wordt braaf en oppervlakkig neergezet, zonder enige uitbeelding. Eigenlijk kan van Dooley hetzelfde gezegd worden. ”One charming Night” wordt gezongen alsof hij er zelf niets in ziet. Toch mag niet alles over één kam geschoren worden. Het bekende ”Sound the trumpet” wordt opgewekt gezongen en in ”Sweetness of Nature” durven de heren meer emotie en kleur te geven. Daarbij moeten we niet vergeten dat het om muziek gaat van hoog niveau. Ook in dit genre blijkt weer eens dat Purcell zijn bijnaam ”The English Orpheus” meer dan waard was.

N.a.v. ”Henry Purcell, Airs and Duets”; Erasmus Muziek Producties Rotterdam; WVH 153.

S. M. W. Bezemer

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen