Rabbijn Evers: Jezus zet joden op dwaalspoor
„Liever neutrale relatie dan filosemitisme"
UTRECHT - De persoon van Jezus heeft in het jodendom een heel negatieve betekenis. Hij is de figuur die vele joden op een dwaalspoor heeft gebracht. Hij ging het jodendom veranderen met nieuwe wetten en leefde op een manier die niet het joodse leven is geweest. Dat zei rabbijn S. L. Evers gisteravond tijdens een vergadering van het CSFR-dispuut Sola Scriptura in Utrecht.
Rabbijn Evers, woonachtig in Amersfoort, werd geïnterviewd door oud-CSFR-lid Annemarie Wienen. Gesprekspunten waren onder meer de Thora, de Messiasverwachting en de visie op de persoon van Jezus. Ten aanzien van de persoon van Jezus zei rabbijn Evers dat „uiteindelijk" in Zijn naam miljoenen mensen zijn vermoord. Of Hij dit wel of niet bedoelde, wij hebben er fysiek en geestelijk zwaar onder geleden, zo zei hij.
Filosemitisme
Hij keek niet naar de bedoeling van Jezus, maar naar het resultaat, zo benadrukte hij. En dan is Jezus niet degene die een „positieve bijdrage" aan de joden heeft geleverd. Dat zelfde gold ook het Nieuwe Testament. „De gedachte hierachter is dat het oude er niet meer toe doet, aan vervanging toe is. Vaak wordt in christelijke kringen gedacht aan een aanvulling op, maar evenzeer aan een vervanging van. Zodra je gaat vervangen, kom je op een dwaalspoor".
Het Nieuwe Testament is, zo verontschuldigde hij zich, „van geen waarde". Het is geen boek waar we religieuze inspiratie van ontvangen. Rabbijn Evers zei tijdens de discussie dat de joden na vele eeuwen antisemitisrhe, nu te maken hebben met „filosemitisme". De joden vindt men aardig, maar ze zitten op het verkeerde spoor.
Hij bepleitte daarom geen overdreven liefde tot de joden, maar een neutrale relatie. Ook wilde hij niet steeds spreken over Jezus. Hij voelde dat vaak als een verborgen agenda. „We hebben geen behoefte aan een gesprek met iemand die mij wil overtuigen Een Bijbel in India kost ƒ 4,50 van iets waarvan ik niet overtuigd wil worden".
Thora
Rabbijn Evers betitelde de Thora als het „totaal van het denken van het leven van het jodendom". Schriftelijke en mondelinge overievering vormen daarbij een eenheid. De Thora is iets goddelijks, heeft een eeuwige waarde die voor alle volken en tijden geldt. De wetten zijn even actueel als 3000 jaar geleden.
Het leven naar de 613 geboden en verboden is niet zwaar, zo stelde Evers. Het is iets vanzelfsprekends wanneer tegen kinderen gezegd wordt dat iets „niet kosher" is. Dan is het voor hen geen punt van discussie. De term "gebod" komt van het Hebreeuwse woord "mitswah", wat verbintenis betekent. Door het doen van de geboden, ontstaat er een band tussen mij en God, is contact tussen beide mogelijk, aldus Evers.
Hij bevestigde de vraag of de Thora een blauwdruk geeft voor een ideale samenleving. De Thora kent een opdracht voor joden èn niet-joden. Voor niet-joden zijn de zeven noachitische geboden verplichtend, zoals het verbod om te vloeken, te stelen, het aangaan van verboden seksuele relaties en het dienen van afgoden. Deze geboden worden overigens voor het merendeel in de westerse samenleving onderschreven. Hij stelde dat als je je goed aan deze noachitische geboden houdt, je „een goed deel wacht in het toekomende leven".
Geen erfzonde
Op de vraag of men de Thora kan Een Chinese Bijbel kost ƒ 5,30 volbrengen, antwoordde rabbijn Evers met „ja en nee". „In principe kun je je houden aan de regels. Tegelijkertijd is niemand perfect en zijn er altijd wel fouten en vergissingen. Als je de hele mensheid zou leggen over alle 613 joodse geboden en verboden, dan zouden al die mensen samen de geboden redelijk vervullen, met uitzondering van de wetten over de tempel die niet te houden zijn".
De mens is iemand met een vrije keus, zo benadrukte hij de joodse visie op de mens. De mens kan het goede of het kwade kiezen. Hij wordt geacht in het dilemma een keuze te doen. Het jodendom wil dat mensen kunnen kiezen. Zonder alternatieven is er geen keuze mogelijk. Het jodendom kent daarom geen erfzonde, aldus Evers.
In het jodendom wordt weinig aandacht besteed aan de gedachte van straf en beloning, maar doet daarentegen een groot beroep op de verantwoordelijkheid. De christenen hebben vooral de gedachte van straf en beloning benadrukt. Ook de gedachte van zaligheid laat de joden koud, aldus Evers.
Ten aanzien van de Messias zei hij dat joden hierbij denken aan een persoon, afstammeling van het huis van David en een grote geleerde. In de tijd van de Messias zal ook het joodse volk terugkeren naar het land Israël. Het totale systeem van de Thora zal dan in ere hersteld worden, zonder dat de niet-joodse wereld joods zal worden. Voor het jodendom is plaats voor joden èn niet-joden. De dit jaar in New York overleden rabbi Schneerson voldeed aan de eisen van Messias. Of hij het is geweest of niet, hij had het kunnen zijn, aldus Evers.
Evers stond uiterst negatief ten opzichte van de Messiasbelijdende joden. Dergelijke mensen worden in Israël uit de familieband gestoten, soms wordt er zelfs een rouwdienst gehouden. Volgens rabbijn Evers is „geen enkele synthese tussen jodendom en christendom mogelijk". Als een orthodox levende jood ziet dat zijn kind liberaal wordt, is dat erg, maar als hij een ander geloof kiest, wordt het kind als verloren beschouwd.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1994
Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1994
Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's