De beste koperblazers van het dorp

In Nederland bestaan nogal wat harmonie- en fanfareorkesten die onder professionele leiding een zeer hoog spelniveau weten te bereiken. Ik heb daar veel bewondering voor. Met name de dirigenten zijn soms ware mannetjesputters. Er komt namelijk nogal wat voor kijken alvorens er een resultaat wordt bereikt dat het aanhoren waard is. Vele hindernissen moeten worden genomen en die zijn niet alleen van muzikale aard.

Een van de gevolgen van deze blaascultuur is dat veel blazers uit beroepsorkesten in een harmonie of fanfare-orkest begonnen zijn, daar werden "ontdekt" en vervolgens naar het conservatorium gingen. Met name onder de koperblazers zijn er heel wat die "op het dorp' begonnen zijn.

Over die amateurwereld van de blaasmuziek en de daarmee verbonden problemen doet dirigent Joost van Beek letterlijk een boekje open. Regelmatig publiceerde Van Beek in enkele vakbladen korte artikelen over de irritaties van dirigenten die de taak hebben met hun amateurs een programma in te studeren. Om een en ander voor de jongere generatie te bewaren, werd een aantal van zijn artikelen gebundeld in "Mozaïek van de blaasmuziek". Om er enkele te noemen: het te laat komen, het absentisme, het onvoldoende beheersen van partijen, de eigenwijze blazers, de onderlinge ruzies enzovoort. Het is niet alles goud wat er blinkt in het Ha-fa-wereldje, zo houdt Van Beek ons voor.

De auteur weet waar hij het over heeft. Hij schrijft ook onderhoudend en met gevoel voor humor, hoewel zijn vermanend vingertje wel eens vermoeiend werkt. Behartigenswaardige dingen zegt hij ook, zoals over de concourscultuur. Op zich een stimulans om zo goed mogelijk te studeren, maar met als schaduwzijde opoffering van veel musiceervreugde aan de te behalen punten. Ook leidt het overmatig studeren op concoursmuziek wel tot verwaarlozing van het gewone repertoire. Veel concoursmuziek wordt niet eens op concerten gespeeld, omdat ze te modern klinkt. Verder hekelt Van Beek terecht de onderlinge concurrentie tussen orkesten en dirigenten, waarin men elkaar zelfs goede muzikanten afhandig maakt.

Jong talent
Aardig is ook hoe hij schrijft over het aankomend talent. Musici uit het orkest offeren veel van hun vrije tijd op aan het lesgeven van kinderen die het ook wel wat lijkt om in zo'n mooi uitgedost orkest mee te marcheren. Maar er zijn er uiteraard maar weinig die echt van doorzetten weten. Vaak gebeurt het dat een talentvolle leerling na een paar jaar zegt: „Ik ga toch maar liever voetballen".

Het boekje is keurig uitgegeven en voorzien van illustraties die een groter talent voor humor dan voor tekenen verraden, maar op zich is dat geen ramp. Het misstaat eigenlijk niet eens in een boek waarin het over amateurs gaat. Dat ze nog maar lang mogen blazen.

N.a.v. "Mozaïek van de blaasmuziek", door Joost van Beek; uitg. Molenaar Edition Wormerveer; 91 blz.; prijs 23,75 gulden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen