Molukse kerken spreken met Indonesische kerken

Deze kerken werken sinds 1979 samen met de twee Molukse kerken in het kader van de "Kommissie Kontakt Molukse en Nederlandse Kerken". In 1988 aanvaardden de vier kerken die in de commissie vertegenwoordigd zijn een "Gemeenschappelijke Verklaring". De Molukse kerken vroegen daarin de Nederlandse kerken en samenleving om begrip voor en erkenning van het recht om te streven naar een vrije en zelfstandige Republiek der Zuid-Molukken. De Nederlandse kerken spraken hun respect voor dit recht uit zonder het streven van de Molukkers te steunen.

Een van de zeven taken die de vier kerken zich in de verklaring hebben gesteld, is het stimuleren van het gesprek tussen Indonesische en Molukse kerken. De ontmoeting in Oegstgeest, die volgens een persverklaring een „open en hartelijk" karakter had, was een eerste concretisering van dit voornemen. De ontmoeting zal volgens de gesprekspartners in de toekomst „zeker worden voortgezet".

Nut

Binnen de Molukse kerken was niet iedereen gelukkig met het gesprek. Het bestuur van de classis (regionale kerkvergadering) West van de Molukse Evangelische Kerk, de groep Verontruste Leden van Molukse Kerken in Nederland en de Vereniging Belangenbehartiging Molukse Evangelische Kerk hebben in een brief hun „verontrusting" laten blijken. Zij betreuren het dat het gesprek buiten medeweten van de gemeenteleden heeft plaatsgehad en vragen zich af wat de reden en het nut van zo'n bijeenkomst was.

De verontruste Molukse kerkleden vrezen dat de twee Molukse kerkgenootschappen „in de invloedsfeer van de kerken in Indonesië worden gebracht". Molukse kerken in Nederland worden naar hun mening reeds geleid, onderwezen en getraind door de gemeenschappelijke kerken in Indonesië en verliezen daardoor hun zelfstandigheid. Ter illustratie noemen de verontrusten het gebruik van de gitaar in kerkdiensten in plaats van fluit en orgel en het gebruik van de Indonesische vertaling van de Bijbel.

Jacob en Ezau

In zijn welkomstwoord stond de hervormde synodepraeses, dr. G. H. van de Graaf, stil bij het verhaal van de ontmoeting van Jacob en Ezau (Genesis 33): een verzoening van een jarenlange broedertwist. „Ook hier, vandaag, een ontmoeting tussen broeders. Niet eenvoudig, wanneer je elkaar zo lang niet hebt gesproken". Nadat drs. A. Hekman, assessor van de gereformeerde synode, in het kort de totstandkoming van de Gemeenschappelijke Verklaring en de doelstelling van de ontmoeting had geschetst, werd een overzicht van de Molukse en Indonesische kerken gegeven door eigen vertegenwoordigers.

Het was een informele ontmoeting, zonder agenda, zonder besluitvorming. Maar, zover het van ons afhangt, gaan wij zeker verder, zo benadrukte clr. J. M. Pattiasina, secretaris-generaal van de Indonesische Raad van Kerken en zelf afkomstig van de Molukken. De beide synodevoorzitters van de Molukse kerken sloten zich hierbij aan. Afgesproken werd dat de verschillende kerken hierover binnenkort hun eigen achterban zullen raadplegen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen