Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Brazilië vertrouwt Resende niet

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Brazilië vertrouwt Resende niet

Onvrede over economische plannen nieuv^e minister van financiën

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

BRASILIA - Een politicus van de oude stempel, Eliseu Resende, zwaait sinds een paar weken de scepter over de economie van Brazilië. Hij volgt minister Paulo Haddad op, die ontslag vroeg na een serie meningsverschillen met president Itamar Franco. Het land reageerde met verbijstering op het plotselinge vertrek van de bewindsman.

De effectenbeurs van Sao Paulo kelderde met bijna 11 procent in vier uur tijds, terwijl de valutakoersen de hoogte in schoten. De nieuwe minister van financiën boezemt beleggers, ondernemers en economen weinig tot geen vertrouwen in. „Ik vrees dat de weggestuurde president Fernando CoUor alsnog gelijk krijgt. Hij waarschuwde ettelijke malen voor de wispelturige natuur van Itamar Franco en voorzag economische rampspoed, mocht de vice-president de touwtjes in handen krijgen, zoals uiteindelijk is gebeurd".

Druppel

Mario Amato, oud-voorzitter van de industriefederatie van Sao Paulo (Fiesp), verwijt president Franco dat hij zich laat leiden door emoties. „De goede man is een populist in hart en nieren. Hij heeft een heel beperkte visie op het moderne economische gebeuren en is ervan overtuigd dat welvaart per decreet te scheppen is. Minister Haddad botste verschillende malen met het staatshoofd. De oorzaak was telkens de bemoeienis van president Franco met de kleine details van het beleid".

De druppel die de emmer voor minister Haddad deed overlopen, was de benoeming van een politiek vriendje van de president tot directeur van de centrale bank. De bewindsman vernam deze aanstelling uit de krant. Voor het eerst in de geschiedenis van Brazilië mag een poUticus het roer van 's lands hoogste monetaire orgaan overnemen. De traditie schreef voor dat de centrale bank het exclusieve domein was van technocraten. „Zoals je een wolf geen toegang verschaft tot het kippenhok, geef je een poUticus niet de sleutel van de nationale schatkist", aldus Mario Amato.

Bakboord

De benoeming van Eliseu Resende tot minister van financiën is voor menigeen een duidelijk teken dat president Franco de koers naar bakboord wil verleggen. „Laten we er geen doekjes om winden. Itamar Franco staat ter linker zijde van het politieke centrum. Dat zou helemaal niet erg zijn, wanneer hem een op logica en gezond verstand gebaseerd beleid voor de economie voor ogen stond. Dat is helaas niet het geval", zo concludeert de voormalige Fiesp-topman.

Itamar Franco geeft toe dat hij in het vervolg zelf de economische koers wil uitstippelen. De president wil hiervoor zijn oor regelmatig te luisteren leggen bij „het volk". Dat deed het staatshoofd reeds tijdens de carnavalsdagen. Hij verklaarde al hossend dat „het volk" hem had toevertrouwd dat geldontwaarding „pijn" deed en economische groei hoogst gewenst was. De nu afgetreden minister Haddad ontving hierop een kort briefje van de president met de mededeling dat op straffe van oneervol ontslag binnen drie maanden de inflatie moest zijn beteugeld. Tevens zouden er op zeer korte termijn signalen van economische expansie waarneembaar moeten zijn.

Fiscale last

Op de vraag van journalisten op welke manier de president deze ambitieuze doelen dacht te kunnen bereiken, gaf Itamar als antwoord een tegenvraag: „Hoe zouden jullie de problematiek aanpakken? Zelf heb ik namelijk geen idee". Het enige dat de president van Brazilië absoluut zeker weet is dat de belastingen flink omhoog moeten. De fiscale last op produktieve activiteiten zal het meest toenemen.

Twee weken geleden werd het bedrijfsleven reeds onaangenaam verrast met een vermogensbelasting. Tevens zag een „tijdelijke fiscale maatregel" het licht. Deze maatregel stelt de regering in staat een percentage in rekening te brengen over elke financiële transactie. „Beide besluiten verhogen volgens onze berekeningen de kosten van het vrije ondernemerschap met bijna 20 procent. Dit houdt in dat de consument of gebruiker een meerprijs zal moeten betalen. Met andere woorden: de prijsindex zal een forse sprong in opwaartse richting maken", zo stelt Eduardo Modiano van de Nationale Ontwikkelingsbank.

President Franco meent evenwel dat ondernemers die hun prijzen verhogen „slechte Brazilianen" zijn. Hij wil hen straffen met buitengewone fiscale heffingen. „Deze man is een gevaarlijke simplist. In naam van een hoger ideaal, het uitbannen van inflatie en armoede, dreigt hij het land te ruïneren. Dat is net wat we nodig hadden", aldus Antonio Ermirio de Moraes, eigenaar-directeur van Brazihës grootste industrieconglomeraat, Votorantim.

Prijscontrole

De Fiesp-directie overweegt haar leden op te roepen tot een belastingstaking en andere vormen van burgerlijke ongehoorzaamheid, mocht de regering volharden in haar plannen. De Fiesp vertegenwoordigt ondernemingen die te zamen verantwoordelijk zijn voor ruim 45 procent van het nationale intomen. De industriefederatie dreigt de oorlog te verklaren, wanneer de nieuwe minister van financiën, Resende, inderdaad een prijscontrole instelt, zoals zijn voornemen is.

De bewindsman overweegt een zogeheten "geprogrammeerd inflatiebeleid" te introduceren. Dit bestaat uit het aankondigen van een maandelijks plafond voor prijsstijgingen. In april zouden tarieven en prijzen zo bij voorbeeld niet meer dan 25 procent hoger mogen worden. Door het langzaam verlagen van dit plafond denkt de bewindsman de inflatie te' kunnen verslaan.

„Het is een bizar idee, dat geen enkele zichzelf respecterende econoom zou durven uitdragen. Het plan gaat voorbij aan de realiteit en die is dat de Staat boven zijn stand blijft leven en dat financiert met de emissie van niet gedekte obligaties en bankbiljetten", zo meent Eduardo Modiano, die sinds kort zelf op de wipstoel zit. Zijn ontwikkelingsbank, een bastion van liberaal-economisch denkenden in Brazilië, is het eigendom van de Staat.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 17 maart 1993

Reformatorisch Dagblad | 20 Pagina's

Brazilië vertrouwt Resende niet

Bekijk de hele uitgave van woensdag 17 maart 1993

Reformatorisch Dagblad | 20 Pagina's