Rente in halfjaar 2 procent omlaag

De rente gaat de laatste tijd in snel tempo naar beneden. Vanaf september zijn de tarieven op de geld- en kapitaalmarkt tussen 1,5 en 2,5 procent gedaald. De Nederlandsche Bank (DNB j gaf deze week via een verlaging van het disconto een impuls tot een verdere neerwaartse beweging. Internationaal richt iedereen de ogen verwachtingsvol op het beraad van de Bundesbank komende donderdag.

Geld is binnen een betrekkelijk korte periode aanmerkelijk goedkoper geworden. Voor bedrijven en particulieren die krediet moeten opnemen tekent zich derhalve een gunstige ontwikkeling af. Hetzelfde kunnen we zeggen met betrekking tot de overheid, die elk jaar een grote hoeveelheid kapitaal aantrekt ter dekking van het financieringstekort. Spaarders zullen minder tevreden zijn. De opbrengsten over hun belegd vermogen vallen immers lager uit. Het huidige renteklimaat stemt de aandelenbeurs in Amsterdam uitermate vriendelijk. De CBS-koersindex klom deze week meer dan eens naar een nieuw hoogste punt aller tijden.

Tarieven

De intrest op de kapitaalmarkt (het geheel van vraag naar en aanbod van leningen met termijnen boven een jaar) bevindt zich momenteel in de buurt van 6,45 procent, het laagste niveau sinds begin 1989. We hanteren het rendement op de uitstaande staatsleningen als maatstaf. Dat piekte vlak voor het uitbreken van de Golfoorlog op 9,37. In de eerste week van september noteerde het nog 8,5 procent. Daarna zette de dalende lijn in. Inmiddels beluisteren we hier en daar de verwachting dat de lange rente wat betreft 1993 langzamerhand de bodem heeft bereikt. Rabo-topman Wijffels bij voorbeeld sprak zich recent in die zin uit.

De geldmarktrente beschikt duidelijk over meer ruimte om verder te zakken. Zij ligt vanaf eind 1990 permanent boven de lange rente, een verhouding die minder gebruikelijk is en die we daarom aanduiden als een omgekeerde rentestructuur. Voor de banken, die gewend zijn een fhnk deel van hun langlopende kredieten te financieren met kortlopende middelen, betekent dat een onvoordelige situatie. Het tarief voor driemaands interbancaire leningen schommelt op dit ogenblik rond 7,45 procent, na een top van bijna 9,9 procent vooraan in september.

Om na te gaan wat de consument van een en ander merkt, letten we ook even op het verloop van enerzijds de hypotheekrente en anderzijds de vergoeding over deposito's. De Rabobank, die we mogen aanmerken als marktleider op het gebied van woninghypotheken, bracht in het voorbije halfjaar haar tarieven voor de kopers van een eigen huis in vier stappen terug met in totaal 1,7 procent. De laatste aanpassing (0,5 procent) dateert van eind vorige week. Het percentage dat behoort bij de goedkoopste vorm (drie of vijf jaar vast, betaling per maand en gemeentegarantie) ging van 9,3 in september naar 7,6 thans. In dezelfde periode matigden de financiële instellingen uiteraard ook hun creditrente. ING Bank keerde destijds over een deposito van 1 maand op jaarbasis 8,1 procent uit. Op dit moment krijgt een klant 6,45 procent. Voor een belegging van 12 maanden werd de intrest geleidelijk teruggeschroefd van 8,35 tot 5,85 procent.

Disconto

De officiële tarieven, die voor De Nederlandsche Bank een instrument zijn om de geldvoorraad te beïnvloeden, vertonen een zelfde trend als de tarieven die tot stand komen in het dagelijkse financiële verkeer. Tussen beide bestaat een wisselwerking. Een herziening van de percentages die de centrale bank berekent, is vaak een aanpassing aan de ontwikkehngen in de markt en geeft die tevens een duw om nog verder een bepaalde richting op te gaan. De markten van hun kant anticiperen en reageren op de politiek van de monetaire autoriteiten.

Woensdagmiddag werd een nieuwe beperking van de discontovoet afgekondigd. Die ging voor de zesde keer binnen zes maanden met een kwart punt omlaag. Het promessetarief, dat de basis vormt voor de kosten die ondernemingen aan de banken moeten betalen voor kredieten in rekening-courant, zakte in de betrokken periode in totaal van 9,75 tot 8,25 procent. Op 15 september volgde DNB nog de Bundesbank, die toen onder invloed van ernstige spanningen binnen het Europese Monetaire Stelsel (EMS) een gebaar wenste te maken aan het adres van de EG-partners. Tot de vijf wijzigingen daarna besloten de bestuurders in Amsterdam zonder een zelfde stap van hun Duitse collega's in Frankfort, al mogen we de jongste ingreep mede beschouwen als een reactie op de lagere beleningsrente die de Bundesbank vorige week vrijdag bij verrassing in het vooruitzicht stelde.

DNB kon het zich de laatste maanden veroorloven tamelijk onafhankelijk van de Duitsers te opereren, dank zij de harde gulden. We ervaren nu het belang van een sterke valuta. De dagkoers van de D-mark ten opzichte van onze nationale munt ligt voortdurend vrij ver verwijderd van de officiële ruilverhouding van 1,1267 die is afgesproken binnen het EMS. Begin deze week zakte hj onder 1,1240.

Bundesbank

De financiële wereld kijkt inmiddels reikhalzend uit naar de volgende vergadering van het hoogste orgaan van de Bundesbank, de Zentralbankrat. Die vindt komende donderdag plaats. De. kans op een spoedige neerwaartse aanpassing van de lombard en het disconto in Duitsland lijkt aanzienlijk. Velen hadden erop gerekend dat twee weken geleden al tot die maatregel zou worden besloten.

Het optimisme ontstond vooral na het bericht dat de geldhoeveelheid bij onze oosterburen in januari is geslonken. Een sterke toename, van rond de 10 procent, was in de maanden daarvoor mede een argument voor de Bundesbank om de teugels strak te houden. Het jongste cijfer viel erg gunstig uit doordat er minder D-marken in omloop waren gebracht via steunaankopen van bedreigde EMS-munten.

Met de Duitse conjunctuur gaat het slecht. Dinsdag werd gemeld dat het bruto binnenlands produkt in de laatste drie maanden van 1992 (bij een vergelijking van kwartaal op kwartaal) voor de derde maal in successie is gekrompen. Het aantal werklozen schiet omhoog. De recessie leidt tot zware druk op de centrale bank om de rente te verlagen en op die manier de groei te stimuleren. Het feit dat er nog steeds geen overeenstemming bestaat binnen de politiek en met de sociale partners over wat heet een solidariteitspact, dat afspraken dient te bevatten over de lonen en de overheidsfinanciën, kan de Bundesbank er echter mogelijk van weerhouden gehoor te geven aan die oproep. Bovendien is het inflatietempo -al zwakt het iets af- met 4,2 procent nog altijd veel te fors.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen