Uit de kerkelijke pers

Stem der martelaren

In de "Stem der martelaren", het maandblad van de stichting De Ondergrondse Kerk, is de vertaling te vinden van zes defïnities uit een Noordkoreaans woordenboek. 

„Kerk - een organisatie, welke giftige anti-overheidsideeën verspreidt, om de rechten van het volk af te nemen onder het mom van religieuze activiteit. 

Bijbel - een boek, geschreven door de valse christelijke religie, om te bedriegen. 

Hemel - een vals woord, uitgevonden als list of leugen, dat de mens na de dood een beter leven heeft. 

Jezus - een afgod van dit (christelijk) geloof, die verondersteld wordt de Zoon van God te zijn. 

God - een valselijk verondersteld Iemand, Die zei dat Hij de natuur, de maatschappij en het lot geschapen heeft. 

Kruis - een houten symbool dat door de zonderlinge gelovigen van Jezus gebruikt wordt om liefde en genade mee uit te drukken".

OM SIONS WIL

In het orgaan "Om Sions Wil" van de classis Amersfoort der Christelijke Gereformeerde Kerken voert redactielid A. Sikking een pleidooi voor de jaarlijkse biddag.

„Woensdag is het biddag voor gewas en arbeid. Een dag die de laatste tijd aan belangstelling heeft ingeboet. Op veel plaatsen wordt in plaats van de woensdagse bidstond in de zondagse samenkomst van de gemeente aandacht aan gewas en arbeid besteed.

Mocht de gedachte leven dat biddag niet zo belangrijk meer is, dan wil ik dat hier met klem tegenspreken. Meer dan ooit is het noodzaak God te smeken om Zijn zegen.

In de eerste plaats bidden we God voor de wasdom. De kiemkracht en de groei zijn wonderen van Hem; wonderen waarvan we geheel afhankelijk zijn. Wij kunnen planten en nat maken, veredelen en bemesten, maar God is het Die de wasdom geeft.

We bidden voor arbeid, handel en industrie. De economie valt tegen. Er zijn nog altijd ruim 600.000 mensen zonder werk en er dreigen nog meer ontslagen te vallen. Laten we deze mensen in onze gebeden gedenken en daarbij ook de overheid betrekken, die op sociaal-economisch gebied grote verantwoordelijkheden heeft".

(...) „We bidden voor al die mensen in Afrika die honger lijden en met de hongerdood bedreigd worden. We bidden om een zegen voor de voedselhulp en vooral om vrede in de door oorlog geteisterde landen. We bidden voor de vluchtelingen, ver weg en zelfs in Europa, die moeten leven onder erbarmelijke omstandigheden. 

We bidden om uitbreiding van Gods Koninkrijk, voor de verbreiding van het Evangelie door predikanten, evangelisten, zendelingen en via de moderne media. We bidden vooral om de genade van God voor ons persoonlijk leven en voor land, volk en koningshuis.

In alles zijn we afhankelijk van God. Maar tegenover onze ontrouw staat Zijn eeuwige trouw voor -nota bene- zondaren. Hij wil gebeden zijn en geeft wat goed voor ons is. Het geloof leert dan bidden: Uw wil geschiede. Biddag? Er moesten eigenlijk meer van zulke dagen zijn".

de Waarheidsvriend

Een evangeliebelijder draagt ook verantwoordelijkheid voor de politiek. Dat is de mening van ir. J. van der Graaf in "De Waarheidsvriend", het orgaan van de Gereformeerde Bond. Hij haakt hiermee in op een bijdrage van ds. C. Blenk over deze materie.

„Ik weet óók heel best, dat in de loop der jaren het klimaat binnen de SGP naar hervormd-gereformeerden toe opener is geworden. Ds. H. G. Abma leverde daarvoor in zijn tijd een belangrijke bijdrage. Maar zijn inbreng kwam daar wel onder hoge spanning te staan. Op het plaatselijk vlak zijn kiesverenigingen vaak selecte groepen van een bepaalde flank binnen die partij. De opstelling van de kiesverenigingen ten opzichte van het lidmaatschap van de vrouw spreekt hier boekdelen. Zulks noodt niet direct tot echte politieke betrokkenheid vanuit hervormd-gereformeerde kring.

Maar al met al betekenen bovengenoemde ontwikkelingen, dat naast de velen, die zich politiek ook vandaag betrokken weten, vele hervormd-gereformeerden het langzamerhand hebben laten afweten in de politiek. Er is sprake van grote verlegenheid. Niet het feit, dat ze het te druk hebben met Samen op weg is de reden, maar echte verlegenheid.

De vraag is nu of dat zo blijven moet. Wij zijn in Nederland één van de weinige landen ter wereld, waar de democratie zich ook heeft doorvertaald naar een vertakt net van christelijke partijen. Het is dan eigenlijk van den vreemde als het loutere feit, dat de christelijke politiek te onzent een verdeeld huis is geworden, tot gevolg zou moeten hebben dat geen politieke verantwoordelijkheid meer wordt gedragen.

Moeten we als hervormd gereformeerden allerlei kerkelijke gevoeligheden hier niet achter ons laten? Kerkelijk is er vandaag voor hervormd-gereformeerden inderdaad genoeg te doen. Maar een gereformeerd christen, liever nog: een evangeliebelijder heeft ook een en ander te doen in de politiek. Want kerk en staat zijn nog steeds „de brandpunten van dezelfde ellips, waaromheen zich het gehele geordende leven voltrekt" (Van RuIer). Het Koninkrijk Gods heeft wijder contouren dan de kerk. En daarom was de uitroep van ds. Blenk terzake, volstrekt terzake: „als gij in deze tijd blijft zwijgen...". Er staat zo ontzaglijk veel op het spel".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen