Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

„Wij willen zaakjes zelf regelen"

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

„Wij willen zaakjes zelf regelen"

Antilliaanse regering dreigt tussen wal en schip te raken

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

PHILIPSBURG (Antillen) Het voorstel van minister Hirsch Ballin van koninkrijkszaken om de bovenwindse eilanden om te vormen tot een nieuwe Nederlandse provincie is bij het bestuur van Sint-Maarten hard aangekomen. Eilandbestuurder Rene Richardson huivert bij de gedachte aan een blijvende inperking van het zelfbeschikkingsrecht. „Dit plan is voor ons op deze manier onaanvaardbaar", zegt hij.

Richardson, lid van de Eilandraad van Sint-Maarten en in het dagehjlcs bestuur belast met het beheer van de financiën, is somber over het resuhaat van de toekomstconferentie, die dezer dagen op Curagao wordt gehouden. „Hirsch Ballin heeft de besprekingen belast met zijn shocktherapie", vindt de afgevaardigde.

„Nederland heeft de agenda voor deze conferentie opgesteld. Verschillende onderdelen van die agenda zijn regelrecht in strijd met het zelfbeschikkingsrecht van mijn eiland. Het is voor mij niet acceptabel dat Nederlandse autoriteiten ons kant en klare besluiten voorschotelen. Ik kan niet tolereren dat Nederland ons zelfbeschikkingsrecht invult".

Richardson verwacht ondanks zijn bezwaren dat de toekomstconferentie in belangrijke mate bepalend zal zijn voor de staatkundige en politieke toekomst van Aruba en de vijf eilanden van de Nederlandse Antillen.

Hij hoopt dat Sint-Maarten, Saba en Sint-Eustatius samen hetzelfde afkeurende geluid zullen laten horen. Volgens Richardson is de samenwerking tussen de bovenwindse eilanden altijd goed geweest. „Ik verwacht eigenlijk dat deze eenheid stand zal houden", zegt hij met meer zorg dan zekerheid. Sint-Maarten stelt zich sinds oktober 1992 op het standpunt dat de autonomie van het eiland geenszins mag worden aangetast. Toch zou Richardson geen goed politicus zijn als hij geen ruimte zag voor onderhandelingen. „Er zijn natuurlijk tal van mogelijkheden. Altijd zijn er wegen te vinden om te krijgen wat wij willen. Wij zullen ons in geen geval beperkingen laten opleggen in ons recht om zelf over de toekomst van Sint-Maarten te beslissen", aldus een gejaagd sprekende Rene Richardson.

Richardson maakt deel uit van de dertien leden tellende delegatie van Sint-Maarten, die aanstaande maandag bij de besprekingen in het International Trade Center (ITC), enkele mijlen buiten Willemstad, aanwezig zal zijn. „De toekomst, onze toekomst zal niet in gevaar worden gebracht", zo laat hij strijdvaardig weten.

Strategie

Dan verandert plotseling zijn stem. Bedachtzaam geeft hij een verklaring voor zijn resolute opstelling: „Het is een kwestie van strategie. De Nederlanders komen met hun strategie. Wij moesten onze eigen strategie hebben. Zo zijn wij vastbesloten ons tijdens de besprekingen niet buiten spel te laten zetten".

Premier Liberia-Peters van de overkoepelende Antilliaanse regering weigert elk commentaar op de Nederlandse voorstellen. „Zij bevindt zich in een buitengewoon moeilijke positie. Zij kan eigenlijk niet veel meer doen dan haar mond houden", zo laat haar woordvoerder Edward Heerenveen weten. „Deze conferentie gaat over het zelfbeschikkingsrecht van de eilanden. Daarover heeft zij natuurlijk wel een mening, maar die kan zij in haar positie niet geven", ook al is ze vice-voorzitter van de toekomstconferentie, die door de Nederlandse premier Lubbers in hoogsteigen persoon wordt geleid.

Gemangeld

De Antilliaanse regering van premier Liberia-Peters dreigt tussen wal en schip te raken. Haar regering staat in tussen de vrijheidsdrang van de zes betrokken eilanden en de Nederlandse wens tot intensivering van de samenwerking. Ruimte voor een eigen Antilliaans beleid is er nauwelijks. De bestuurscrisis op de Nederlandse Antillen en Aruba laat duidelijk zien dat de eilanden niet in staat zijn gezamenlijk tegenvoorstellen te formuleren. In feite is de bestuurslaag van de Antilliaanse regering in deze situatie volstrekt overbodig.

Alle eilandbestuurders willen een maximale vrijheid en een minimum aan toezicht. Rene Richardson van Sint-Maarten verwoordt het zo: „Wij willen onze zaakjes zelf opknappen. En dat volgens de regels van ons eigen huis. Dat is wat wij willen. Dat zit in ons hoofd en in ons hart. Dat zijn onze intenties. Dat is onze inzet".

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 6 maart 1993

Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's

„Wij willen zaakjes zelf regelen"

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 6 maart 1993

Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's