Tekort aan mankracht om fraude op te sporen
Ook deskundigheid blijkt onvoldoende
DEN HAAG - Het grootste probleem om fraude door werkgevers aan te pakken, is het tekort aan mankracht en aan deskundigheid. Daarnaast zou fraude een hogere prioriteit moeten krijgen bij het openbaar ministerie. Dat blijkt uit een onderzoek dat vanmorgen door de Sociale Verzekeringsraad (SVr) is gepresenteerd.
Onderzoekers van de SVr hebben de afgelopen tijd de meningen gepeild van tal van deskundigen op het gebied van de sociale zekerheid en de werkgeversfraude daarmee. Uit dat onderzoek komt naar voren dat de bestaande wetgeving voldoende is om frauderende werkgevers behoorlijk aan te pakken, maar dat de mensen en de deskundigheid ontbreken. Dat geldt zowel voor de controle van werkgevers als voor de opsporing en vervolging van geconstateerde fraude.
Drs. R. J. Houwen, een van de opstellers van het SVr-rapport, wees er vanmorgen op dat fraude door werkgevers vaak gepaard gaat met zeer ingewikkelde constructies en dat het vaak om professionele fraudeurs gaat. De deskundigheid om dat aan te pakken, schiet niet alleen bij het openbaar ministerie en de Belastingdienst nog wel eens tekort, maar ook bij de uitvoeringsorganen van de sociale zekerheid. Houwen stelde verder dat het niet voldoende is om alleen maar meer mensen aan het opsporingswerk te zetten. Het openbaar ministerie zou volgens de geraadpleegde deskundigen ook een hogere prioriteit moeten geven aan de vervolging van fraude-delicten. Nu is het zo dat de officieren van Justitie meestal voorrang geven aan geweldsdelicten en dat fraudezaken daardoor blijven liggen. Daardoor verliest het strafrecht voor frauderende werkgevers een stuk van zijn preventieve werking, denkt Houwen. Hij signaleerde overigens wel een tendens om fraude steeds meer financieel aan te pakken. Dat heeft als voordeel dat het strafrechtelijk apparaat niet wordt belast en dat de fraudeur op een gevoelige plaats wordt gepakt: zijn portemonnee.
Niet effectief
Het streven van de Belastingdienst en de bedrijfsverenigingen om elke werkgever eens in de vijf jaar te controleren, is volgens de deskundigen uit het veld niet effectief. Niet alleen is de frequentie te laag, maar ook zijn de controles te voorspelbaar. Bovendien wordt er te weinig op de werkplek zelf en buiten de gewone kantooruren gecontroleerd. Hierdoor is voor werkgevers lonend om gebruik te maken van zwartwerkers, zo blijkt uit het rapport. Gericht en consequent controleren in risicovolle branches (zoals de bouw, de tuinbouw en de confectie) zou daar een eind aan moeten maken.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 2 maart 1993
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 2 maart 1993
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's