Spelletjes in Flevo-oord; Jim is blij

"Geloof heeft ook handen", heette het project van de Hervormd Gereformeerde Jeugdbond (HGJB) dat in 1985 plaatsvond. De bedoeling was dat jongeren op de jeugdverenigingen niet alleen leerden wat in de Bijbel staat, maar zelf dat Woord ook vulling gaven door zorg te dragen voor de hulpbehoevende naaste. De hervormde gemeente van Huizen is een van de gemeenten die met jeugddiaconaat aan de slag zijn gegaan.

Zaterdagavond. Het is lonker, stormachtig, koud ;n nat. Toch kan het een kleine twintig jongeren uit Huizen niet weerhouden ym fiets of auto te pakken Bn naar Flevo-oord te gaan, Ben tehuis voor visueel gehandicapten. Wie er wil ïijn, moet al kronkelend, dalend en stijgend de weggetjes volgen die uiteindelijk bij het tehuis uitkomen. Ver weg van de bewoonde wereld, diep in het bos, doemt het huis eindelijk op.

Een van de bewoners staat buiten al te wachten: Jim. Z'n zwarte petje staat ietwat schuin op zijn hoofd. Vrolijke grijze krulletjes springen eronder uit. In zijn hand draagt hij een roodwitte stok. Op zijn neus heeft hij een donkere bril. Jim is blind, net als de andere bewoners van Flevo-oord blind of slechtziend zijn. Daarbij is hij, evenals de anderen, verstandelijk gehandicapt.

Jim wordt door een van de jonge vrijwilligers aan de arm genomen en naar binnen geleid. „Ziezo, hier is het tenminste droog", schalt haar stem in zijn oor. Jim is blij. Direct als hij binnenkomt, zoekt hij de piano op. Daar pingelt hij, zo goed en zo kwaad als hij het kan, een deuntje.

Het is hard werken voor de jongeren die deze zaterdagavond in Flevo-oord zijn. Er worden op alle tafels kopjes en schotels neergezet, van de zolder worden allerlei spelen gehaald, er moet koffie gezet worden, en intussen stromen ook de gasten binnen die verwelkomd moeten worden.

Stromen
Sommigen worden naar een plekje gebracht, anderen vinden zelf een stoel.

Een kleine 25 man heeft de zaal van Flevo-oord opgezocht. Er zijn er vijf die speciaal met een taxi gebracht zijn van een van de sociowoningen in Huizen. De meesten zijn ouder dan 30 jaar. Uitbundig groeten ze elkaar, voor sommigen is het een maand geleden dat ze elkaar ontmoet hebben. Anderen schuifelen wat rustiger naar een plekje, knopen een gesprekje aan of kijken stil voor zich uit.

Het is voor die mensen een fijn en gezellig avondje, zeggen Annelies, Albert en Ellen. Zij zijn zo'n beetje vanaf het eerste uur actief betrokken geweest bij het vrijwilligerswerk in Flevooord. Het begon in 1985 als project van de Hervormd Gereformeerde Jeugdbond en werd door de plaatselijke hervormde gemeente opgepakt. Gemiddeld negen keer in de maand zoeken 36 jongeren van de gemeente het tehuis op. 's Maandagsavonds is er handenarbeid, woensdag een soosavond en een keer in de maand is er ook op zaterdagavond iets voor de beCarolien en Cora zijn vrijwilligers in het tehuis Flevooord. Foto Dijkstra woners te beleven. Dan kunnen ze spelletjes doen.

Strafinrichting

Het bezig zijn met zulke mensen is een van de activiteiten die vanuit het jeugddiaconaat van de hervormde gemeente te Huizen worden georganiseerd. Er zijn ook jongeren die 't Nieuwe Loydd in Amsterdam bezoeken, een strafinrichting voor jongeren. Anderen zetten zich in voor bejaarden.

„Wij doen juist die dingen met de mensen waar anderen geen tijd voor hebben. De groepsleiders van Flevo-oord hebben niet de ruimte voor deze extraatjes. Voor ons is het leuk om te doen. Je merkt hoe blij de mensen met onze hulp zijn", zegt Albert. Annelies vult aan: „Als we vanavond zeggen dat er zaterdag 20 maart weer een spelletjesavond wordt gehouden, dan blijft die datum in hun hoofd. Daar verheugen ze zich helemaal op".

„We weten niet half wat die mensen missen", zegt Ellen nadenkend. „Omdat ze blind of slechtziend zijn, moeten ze zich helemaal overgeven aan degene die wel zien kan, ze moeten hem helemaal vertrouwen. Vorige zomer zijn we met een aantal bewoners gaan fietsen. Wij voorop de tandem, een bewoner achterop. Vooraf hebben we geoefend hoe het was als je zelf als blinde meerijdt. Echt, ik ben ervan geschrokken".

Overigens is het fietsen niet de enige extra activiteit voor dubbel gehandicapten. Er wordt ook meegedaan aan de wandelvierdaagse. Daarnaast organiseren de jongeren een kerst- en een paasavond voor de bewoners van Flevo-oord. „Op. deze wijze probeer je die mensen te bereiken met het Evangelie", legt Ellen uit.

Zoeken

Gelach klinkt op. Emmy, een bewoonster van Flevo-oord, Heeft een kwartet. Met haar vingers voelt ze welke kaarten ze in haar handen heeft. Links bovenin is het een en ander met braille aangegeven. De plaatjes op de kaarten kan ze niet zien. Als ze een kaart uit de pot wil halen, zoeken haar handen naar het stapeltje. Ze vindt ze niet. Een van de Huizer jongens die het spelletje meespelen, schuift het stapeltje naar haar toe.

Verderop zijn de vrijwilligers Cora en Gemma aan het sjoelen. Gemma zit achter de bak en telt de punten. Cora kijkt toe en helpt als Pieter, ook een bewoner van Flevo-oord, de stenen niet kan vinden. Aan het volgende tafeltje speelt Carolien met een paar oudere bewoners Mens-erger-je-niet. De speciale dobbelsteen met puntjes ligt on

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen