Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Val van Ninevé is heenwijzing naar het komende eindgericht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Val van Ninevé is heenwijzing naar het komende eindgericht

Inaugurele oratie prof. Peels aan Theol. Universiteit Apeldoorn

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

APELDOORN - Het Oude Testament leert ons over God spreken met twee woorden, die niet van hetzelfde niveau zijn. Het woord van Gods liefde, genade en trouw is primair en heeft verre het overwicht. Dat betekent echter niet dat het woord van Gods wraak, toorn en gericht slechts marginaal is. Integendeel, er zijn zelfs tijden waarin dit laatste woord voorop staat, zoals bij Nahum.

Dat zei prof. dr. H. G. L. Peels gisteren in Apeldoorn tijdens zijn inaugurele rede waarmee hij het ambt van hoogleraar in de oudtestamentische vakken aan de Theologische Universiteit van de Christelijke Gereformeerde Kerken aanvaardde. De titel van zijn oratie luidde: "Voed het oud vertrouwen weder: de Gods-openbaring bij Nahum". De leerstoel Oude Testament is nu weer officieel bezet, sinds prof. dr. B. J. Oosterhoff vijf jaar geleden met emeritaat ging.

In zijn oratie zette prof. Peels de inhoud en betekenis van de profetie van Nahum uiteen, de Godsspraak over Nineve,' het centrum van Assyriës wereldrijk. Op impressionistische wijze schildert de profeet de ondergang van deze trotse metropool. Veel auteurs taxeren Nahum weinig gunstig, omdat hij zou zwelgen in wraaklust en leedvermaak over zijn vijand, „politieke propaganda met een religieus randje", volgens een jongste studie van K. Seybold.

Hoogtepunt macht

Nahum schreef zijn profetie in een tijd dat Assyrië op het hoogtepunt van zijn macht staat en voor Ninevé zelfs geen enkel gevaar dreigt. Sinds de negende eeuw voor Christus oefende het Nieuw-Assyrische wereldrijk toenemende druk op de volken van het Midden-Oosten en nog nooit in de geschiedenis had een macht het gehele Midden-Oosten beheerst.

Maar de God van Nahum is niet alleen de God van Israël maar ook van de volkerenwereld. Hij is Heer van de schepping èn van de geschiedenis. Hij is God der wrake èn God van liefde. God ziet echter alles en grijpt uiteindelijk in tegen de grenzenloze roof- en moordzucht van' Assyrië. Niemand kan de grenzen die God aan het samenleven van de volkeren gesteld heeft overschrijden, de mensenrechten vertrappen en voorgoed ongestraft blijven. „God is de Heer van de schepping en van de verlossing, zo verkondigt Nahum. De geschiedenis wordt niet in Nineve, maar door Hem geschreven. En daar zal zelfs Assyrië voor moeten buigen".

Met betrekking tot de God van wraak en liefde, merkte prof. Peels op dat in tegenstelling tot de tamelijk negatieve invulling van het woord wraak in het hedendaags taalgebruik, dit begrip in het Oude Testament primair een positieve lading heeft. Het betekent dat God de God-van-het-uiteindelijke-recht en dat de verdrukker niet voorgoed een voorsprong heeft op de verdrukte. De val van Ninevé krijgt daarom een boven-historische betekenis als een anticiperende realisering van Gods eindgericht over alle onrecht en goddeloosheid. „ledere gewelddadige macht, welke wereldstad dan ook, die zich tegen God, Gods volk en Gods schepping in grootheidswaan verheft, zal eens te grond gaan. Wee de bloedstad, of die nu Ninevé, Babel of Berlijn heet. Wereldrijken komen en gaan, Gods rijk blijft tot in eeuwigheid".

Rector prof. dr. W. H. Velema hield de nieuwe hoogleraar de „professorenspiegel" voor door te spreken van „vakmanschap, (leer)meesterschap en discipelschap". Dat betekent geen hoogmoed om te heersen, maar ootmoed om te dienen. Prof. Peels prees in zijn dankwoord zijn voorganger Oosterhoff, wiens colleges hem gestimuleerd hadden tot verdere studie. Zijn benoeming vijf jaar „op de bonnefooi" had zich verdiept tot een „bon confiance", zo merkte hij op.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 16 januari 1993

Reformatorisch Dagblad | 26 Pagina's

Val van Ninevé is heenwijzing naar het komende eindgericht

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 16 januari 1993

Reformatorisch Dagblad | 26 Pagina's