Gemengde gevangenissen

Een van de grootste ongelijkheden tussen mannen en vrouwen treft men aan in onze gevangenissen. Vrouwen hebben daar een geweldige achterstand. Tegenover zevenduizend mannen staan maar tweehonderd gedetineerde vrouwen. Toch is er geen reden om hier van discriminatie te spreken. Mannen bewegen zich - om allerlei redenen - nu eennmaal veel vaker op het criminele pad dan vrouwen. Geen wonder dan ook dat ze vaker moeten zitten.

Voor die weinige vrouwen die hun gevangenisstraf moeten uitdienen, kennen we speciale vrouwengevangenissen. De laatste jaren worden ze ook ondergebracht in aparte afdelingen van grotere gevangeniscomplexen. Zo kent de Bijlmerbajes in Amsterdam een aparte vrouwentoren.

Staatssecretaris Kosto van justitie heeft gisteren de Tweede Kamer een discussienota aangeboden over het gevangeniswezen, waarin hij onder meer een groot vraagteken zet bij de noodzaak van aparte vrouwengevangenissen. Volgens Kosto is het heel goed mogelijk om mannen en vrouwen in een en hetzelfde gebouw onder te brengen. Allerlei faciliteiten kunnen dan gezamenlijk benut worden. Daarbij is het (althans voorlopig) niet de bedoeling om gedetineerde mannen en vrouwen in een cel of op dezelfde gang te huisvesten.

Ongetwijfeld is hierbij van invloed dat er zo weinig vrouwelijke gevangenen in ons land zijn. Daardoor is het betrekkelijk kostbaar om voor hen allerlei aparte voorzieningen in stand te houden. Maar de voorstellen van de staatssecretaris worden ongetwijfeld ook ingegeven door andere zedelijke opvattingen dan vroeger bij de Nederlandse overheid opgeld deden.

Voorheen was de christelijke moraal min of meer het uitgangspunt voor het overheidsbeleid, ook ten aanzien van het gevangeniswezen. Seksuele relaties tussen mannelijke en vrouwelijke gedetineerden wilde men voorkomen en wat was dan eenvoudiger dan ze in afzondelljke inrichtingen te huisvesten. Tegenwoordig heeft dat uitgangspunt - zeker voor de socialist Kosto zijn betekenis verloren. Vandaar het idee om tot gemengde gevangenissen te komen.

Bezwaren tegen dit plan zijn inmiddels naar voren gebracht door de Vereniging van Relaties van Gedetineerden. Daar vreest men dat het op den duur in de gevangenissen toch tot een gemengd systeem komt. Huwelijken van gedetineerden, die door een (langdurig) verblijf in de gevangenis toch al onder druk staan, zullen bij de uitvoering van Kosto's plannen nog meer bedreigd worden, zo meent men niet ten onrechte.

Destijds bij de invoering van gemengde bemanningen op marineschepen is er door marinevrouwen ook protest aangetekend tegen dit experiment. Dat protest is door de overheid nauwelijks serieus genomen. Het hedendaagse emancipatie-ideaal, gecombineerd met een lossere seksuele moraal, maakt dat allerlei aparte regelingen voor mannen en vrouwen als overbodig of zelfs als discriminerend worden beschouwd.

Ongetwijfeld geldt dat de ethiek ten diepste een zaak is van de innerlijke gezindheid van de mens. Maar dat neemt niet weg dat de overheid door straffen en beloningen, door het creëren van bepaalde structuren en het voorkomen van bepaalde situaties, in belangrijke mate het menselijk gedrag kan beïnvloeden. Beïnvloeden ten goede, maar ook ten kwade. Het eerste is haar opdracht, het tweede zien we echter in de huidige tijd steeds vaker gebeuren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen