Kleur bekennen
Bij de Europese verkiezingen van vorige maand wist D66 door te dringen tot het Straatsburgse parlement. De voormalige diplomaat Bertens werd als enige D66-afgevaardigde gekozen. Een succes vergeleken met de vorige keer, toen D66 er niet aan te pas kwam.
Deze uitslag betekende echter wel dat Bertens en zijn partij voor de vraag kwamen te staan bij wie ze zich in het Europees Parlement zouden aansluiten. Vandaag komt het nieuwe parlement in constituerende vergadering bijeen en moet men op het punt van de fractievorming kleur bekennen.
De Straatsburgse regels zijn op dit punt immers strenger dan in onze vertegenwoordigende, lichamen. In onze Tweede Kamer is een eenmansfractie net zo goed een fractie als een groep van 50 mensen die op dezelfde lijst gekozen zijn. Maar in Straatsburg zijn minstens 12 afgevaardigden nodig (en dan moeten ze ook nog niet allemaal uit hetzelfde land komen) om een officiële fractie te vormen. Blijft men onder dat aantal en wil men zich ook niet aansluiten bij een reeds bestaande fractie, dan krijgt men de status van niet-ingeschrevene, hetgeen bepaalde nadelen met zich meebrengt.
In die positie verkeert ook de SGP/GPV/RPF-afgevaardigde Van der Waal. Aansluiting bij de christen-democratische fractie van de Europese Volkspartij wordt door hem —terecht— niet aanvaardbaar geacht. En zijn lidmaatschap in 1987 van een technische fractie, waarin niet-ingeschrevenen van zeer uiteenlopende politieke kleur zich verenigden, teneinde bepaalde voordelen op het gebied van de spreektijdtoewijzing in de wacht te slepen, was maar van korte duur. Dat riep toch te veel bezwaren op.
Gisteren werd bekend dat de D66-afgevaardigde zich bij de Europese Liberale Fractie aangesloten heeft. Het alternatief van een centrumlinkse fractie met geestverwanten uit andere Europese landen bleek niet haalbaar. Aansluiting bij de Europese liberalen betekent echter wel dat men in dezelfde fractie terechtkomt als de drie VVD-Europarlementariërs. En dat terwijl men hier in Nederland, ook bij de verkiezingscampagne van de komende maanden, scherp tegenover elkaar staat.
We hebben de afgelopen jaren verschillende kabinetten gehad met liberale ministers en ook een paar waarin D66 vertegenwoordigd was, maar VVD en D66 hebben nog nooit samen var één kabinet deel uitgemaakt. Zij worden duidelijk tot verschillende kampen gerekend.
Nu zijn de Straatsburgse fracties vaak erg heterogeen. Zo vormen de verschillende socialistische afgevaardigden ook lang geen eenheid. Al jarenlang zijn er twee Italiaanse partijen bij de socialistische fractie aangesloten: de kleine sociaal-democratische en de grotere socialistische partij. In de jaren veertig zijn die uit elkaar gegaan op het punt van de samenwerking met de communisten.
Niettemin is het van betekenis dat D66 zich in Europees verband eerder in de liberale dan in de socialistische familie thuisvoelt. De liberale Euro-lijsttrekker De Vries kon triomfantelijk opmerken dat deze toetreding illustreert dat in de binnenlandse verhoudingen D66 naast de VVD eigenlijk overbodig is.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 25 juli 1989
Reformatorisch Dagblad | 10 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 25 juli 1989
Reformatorisch Dagblad | 10 Pagina's