Bush op bezoek

Voor het eerst in de geschiedenis bezocht een Amerikaanse president ons land. Iets meer dan een dag verbleef hij in Nederland, nadat hij eerder Frankrijk, Polen en Hongarije had aangedaan. We kunnen spreken van een geslaagd bezoek, ook al was het in Amerikaanse ogen niet meer dan een onderbreking van thuisreis, na de economische top in Parijs en de in politiek opzicht unieke maar ook gevoelige bezoeken aan twee (voormalige) Russische satellietstaten.
De verhouding tussen de VS en Nederland is wel eens moeilijker geweest dan ze op het ogenblik is. Maar de Vietnamoorlog is al lang voorbij en rond Nicaragua is het tegenwoordig ook tamelijk rustig. Evenmin is er sprake van dat hooglopende debatten en massale demonstraties over het plaatsen van kruisraketten, de verhouding met Washington vertroebelen. Bush met zijn grote internationale ervaring heeft in West-Europa ook niet het beeld van de cowboy uit het wilde Westen, dat Reagan met zich mee droeg.
Ook in ander opzicht heeft Bush het getij mee. Hij kon zich, na zijn bezoek aan Polen en Hongarije, presenteren als de heraut van „een periode van nieuwe hoop". Namelijk de hoop dat Oost-Europa eens de vrijheid zal kennen (Inclusief het vrije ondernemerschap) die kenmerkend is voor Amerika en West-Europa.
In dat verband onderstreepte hij ook de betekenis van het Atlantisch bondgenootschap. Met een sterke NAVO was het mogelijk geweest de vrijheid te bewaren tegenover de bedreiging van het communisme en dank zij de kracht en eenheid van de NAVO zou het in de toekomst mogelijk zijn de Sowjet-Unie te integreren in de gemeenschap van (vrije) volken.
Dat laatste geeft wel blijk van een zeer optimistische toekomstvisie en de vraag kan gesteld worden of Bush er zelf in gelooft. Maar publicitair doet zoiets het wel goed. De oude tegenstanders in Oost-Europa kunnen immers worden afgeschilderd als degenen die nu toch eindelijk hun ongelijk moeten bekennen, die de vrijheidslievende krachten onder de eigen bevolking niet langer kunnen bedwingen en steeds meer elementen uit ons bestel gaan overnemen.
Niet zonder reden nam Leiden een belangrijke plaats in in het bezoekprogramma van de Amerikaanse president, zoals Amsterdam ook niet zonder reden zal zijn overgeslagen. Aan antiAmerikaanse relletjes had de Nederlandse regering geen behoefte.
Leiden als de stad waar de 17e-eeuwse Pilgrim Fathers woonden voor hun vertrek naar de Nieuwe wereld, vormde een mooi alternatief voor de hoofdstad. President Bush bleek zelfs nog af te stammen van twee in Leiden geboren zusjes. Waar de Amerikanen als emigrantenvolk sterk geïnteresseerd zijn in hun afkomst, moet dat hem wel wat gedaan hebben. Te meer daar de Pilgrim Fathers in de Amerikaanse geschiedenis een welhaast mythische rol vervullen als de grondleggers van het staatsbestel.
De Pilgrim Fathers waren puriteinen die in het 16e-eeuwse Engeland het leven moeilijk gemaakt werd, omdat zij zich niet wilden schikken in de rooms aandoende liturgie en bisschoppelijke hiërarchie van de Anglicaanse kerk. Zij kenmerkten zich ook door een nauwgezette levenswandel. Zij voelden zich hier op aarde als pelgrims op weg naar een beter vaderland.
Ook hier kan de vraag gesteld worden in hoeverre het nageslacht, dat er trots op is om van hen af te stammen, nog iets bewaard heeft van hun geestelijk erfgoed. Een vraag die trouwens niet alleen president Bush geldt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen