„Koningin, ik wilde nog zeggen dat ik 't leuk vond dit allemaal te schrijven"

De belangrijkste schrijvers van dit boek zijn de Kamper basisscholieren. Van 21 basisscholen en drie scholen voor speciaal onderwijs is een verhaal opgenomen. Uit al die verhalen blijkt dat kinderen over een rijke fantasie bezitten.

Wat te denken van Peter (20 jaar) die in een gezinsvervangend tehuis woont en op een school voor zeer moeilijk lerende kinderen zit? „Als de koningin bij mij op bezoek zou komen dan zou ze mogen zitten in een hele luxe stoel. Ik zou zeggen: „Ga maar lekker zitten". Dan zou ik de koningin vriendelijk vragen: „Lust u een kopje koffie? Met melk en suiker erin?" Ze krijgt er een lekkere plak koek bij. Dan zou ik vragen: „Hoe is het met u en hoe is het met uw kinderen?" Dan zouden we gaan praten met elkaar. Over alles wat in de wereld gebeurt. Over mensen die ziek zijn. En over mensen die honger hebben. Daarna zou ik graag een stukje gaan wandelen samen met de koningin. Voor ze weggaat zou ik graag met haar het volkslied zingen". Menno (16 jaar) woont thuis op de boerderij: „Als de koningin bij ons op bezoek zou komen mocht ze in de keuken zitten. Met koek en koffie. Dan brood eten, lekker! En dan naar de koeien kijken. Ze krijgt vieze handen, maar dat geeft niet. Als het nacht wordt mag ze blijven slapen. In mijn bed. En waar ga jij dan slapen, Menno? Onder het bed!"

Nare droom

Groep 7 van "Het Kompas" beleefde een nare droom: „...Dan ziet de burge

Groep 6 van de Groen van Prinstererschool ging samen met de Koningin naar het dolfinarium in Harderwijk. meester de koe aan de toren hangen. O, o, als dat maar goed gaat. Het touw wordt dunner en dunner. Net als de koets langs de toren rijdt dan... ja, dan breekt het touw. Dwars door het dak van de koets heen valt de koe en komt precies tussen de koningin en prins Claus in. Niet alleen Hare Majesteit schrikt, maar ook de paarden schrikken en slaan op hol. Ze vliegen dwars door de markt heen. Alle mensen schreeuwen en vliegen door elkaar. En wat is de burgemeester bang. „Help! Help!" schreeuwt hij". De burgmeester belandt uiteindelijk in de IJssel. De koningin haalt hem eruit: „Dank u wel mmmajesteit", zegt de burgemeester. Hè, er kriebelt wat onder zijn jas. Met zijn handen voelt hij iets. Daar zit een hele dikke steur. Hij pakt de vis in zijn handen en helemaal koud en in de war zegt hij tegen de koningin: „Mmmag ik u een... vvvisje aanbieden... een steur?" Dan moet ze heel hard lachen". Gelukkig voor de burgemeester: dit was een droom. Hopelijk gaat het morgen wat beter.

Groep 5 van de Gereformeerde basisschool "De Mirt" schreef een brief naar de Koningin: „Dag koningin, wij komen misschien in het boek. Misschien kijkt u nog wel eens in dit boek en misschien kom ik er ook in. Koningin, als u op 30 april in Kampen komt, dan hoop ik dat ik u mag zien. Ik hoop ook dat u veel mensen ziet. Hare Majesteit, em dat niet iedereen naar de televisie gaat kijken, want dan zult u wel niet meer komen. Gaat de kroonprins ook mee naar Kampen? Of moet onze kroonprins Willem Alexander weer aan het werk? Als Alexander niet komt, moet u de twee andere zonen maar meenemen, want anders is het wat saai. Koningin, ik wilde nog zeggen dat ik het leuk vond om dit allemaal te schrijven. Dag koningin".

Kamper Beatrix

In het boek "Hoog bezoek" wordt verder aandacht besteed aan de geboorte van prinses Beatrix en hoe daar in Kampen op gereageerd werd. Op 31 januari 1938 wordt in Kampen ook een Beatrix geboren. De vader wil z'n dochter graag dezelfde naam geven als de 'echte' Beatrix. Maar die naam wordt pas de volgende dag bekendgemaakt. Daarom noemt hij z'n dochter Ina Wilhelmina.' Maar o schrik, de andere dag wordt bekendgemaakt dat de Oranjetelg BeatrixWilhelmina heet. De nieuwbakken pa meldt zich nogmaals bij de ambtenaar van de Burgerlijke stand. De geboortedatum wordt nu 2 februari en de naam "Ina" wordt doorgehaald. In de kantlijn wordt "Beatrix" toegevoegd.

Het boek besluit met een overzicht van Kampen en zijn oranjebezoeken. Het eerste oranjebezoek aan de stad Kampen vindt plaats in 1572 door Willem van Oranje. In de stedelijke rekening van Kampen uit 1572 staat dat twee raadsleden Hendrik de Wolfs en Arent Brant, te zameri 1 herenpond en 10 stuivers als reisvergoeding hadden gekregen. Zij zijn namelijk op 21 oktober van dat jaar uit naam van het stadbestuur te zamen met twee dienaren de „princelicke durchluchtige van Orangiën, komende van Swolle op Campen" tegemoet gereden. Waarschijnlijk is Willem van Oranje toen even in Kampen geweest. Daarna hebben de Oranjes de stad aan de IJssel regelmatig bezocht.

"Hoog bezoek" is een leuk informatief boek. Groep 5/6 van de Gereformeerde school Zuid hoopt dan ook dat de Koningin heel veel plezier mag beleven aan dit boek: In mijn dromen bent u al honderd keer gekomen Nu komt u echt in Kampen aan Zie, de kinderen staan al in een lange rij Ze zijn heel blij dat u hier wilt komen U krijgt dit boek cadeau omdat u bij ons kwam en omdat u jarig bent geweest Daarom vieren wij dubbel feest Wij hopen dat u aan dit boek dat we willen geven heel veel plezier mag beleven Dag majesteit. N.a.v. "Hoog bezoek; Verhalen uit Kampen"; Uitgeverij Van den Berg, Kampen; 208 pagina's; prijs 16 gulden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen