Over een vruchtbaar zakenbezoek aan Manila en het melaatseneiland Culion
Opbrengst RD-actie Filippijnen biedt mogelijkheden tot rijke hulpverlening
Het is nog vrijwel nacht. Op de oevers van een klein eilandje in de Zuidchinese 2ee staat een groepje blanken op het punt van wal te steken. Het vaartuigje betreft een onbetrouwbaar ogend pumpbootje, een soort uit de kluiten gewassen kano. De blanken gaan het melaatseneiland Culion weer verlaten. Een delegatie van de kerkeraad van het evangelische kerkje op Culion doet onaangekondigd uitgeleide. In de schemer van de stille morgen werd in praktijk gebracht wat Paulus mocht ervaren: „...en als zij nedergeknield waren, geleidden zij Paulus naar het schip". De blanken werd uitgeleide gedaan met openbaar gebed. „Goede reis, God zij met u".
Een van de reizigers was K. Bokma, directeur Erdee Holding. Bruin en met een hoofd vol indrukken kwam hij vorige week terug van een bezoek aan de Filippijnen. De imposante eindopbrengst van de recente RD-actie voor de leprozen van
Cory Aquino, gevoegd bij de roerige politieke situatie van de Filippijnen, dat maakte te zamen dat Bokma spoorslags de reis naar de Derde Wereld ondernam. Hij wilde zich er ter plekke van overtuigen dat het geld niet in vreemde handen zou vallen en dat het goed zou worden besteed. Impressie van een fascinerend en vooral ook vruchtbaar werkbezoek.
Bokma: „De gereformeerde gezindte heeft weer getoond een open oog te hebben voor de nood van onze naaste. Het gegeven dat die naaste deze maal aan de andere kant van de wereldbol woonde heeft op geen enkele wijze negatieve invloed uitgeoefend op het patroon van de giften dat is binnengekomen. Eerder is het tegendeel het geval. De actie heeft ruim 900.000 gulden opgebracht. Ten diepste een overtuigend bewijs van een stuk naastenliefde zoals die onder ons te vinden is. Het heeft ons verwonderd, en we zijn daar zeer dankbaar voor".
„Het is ons duidelijk geworden dat men in de Derde Wereld met negen ton vele malen meer kan doen dan wij hier in Nederland voor mogelijk houden. Wij hebben ons aanvankelijk alleen gericht op een medische kliniek in Manila, te situeren in de achterbuurten van Tondo en Smokey Mountains. Maar het is duidelijk dat we met die negen ton veel meer kunnen doen.
Wat die kliniek betreft: op dit moment worden plannen voor de bouw uitgewerkt. De kosten van de benodigde instrumenten zullen we ook gaan betalen, evenals training van patiënten in de te volgen geneeswijze en hun sociale begeleiding. Vooral dat laatste is van belang. Lepra is namelijk heel goed te genezen, als mensen maar niet jaren wachten voordat ze zich melden bij de dokter. Medisch gezien hoeft lepra geen probleem meer te zijn. Menselijkerwijs gesproken hoeft er in het jaar 2000 geen lepra meer te bestaan, als men zich maar laat behandelen. Een veel grotere zorg bij lepra is dat patiënten erg moeilijk weer in de maatschappij terug kunnen keren. De angst voor lepra is diep geworteld. Eenmaal patiënt, altijd patiënt, meent men nog.
Een ander probleem is dat patiënten in de regel niet in de gelegenheid zijn geweest een vak te leren. Dat geeft natuurlijk weer problemen als men genezen is, want ja, hoe dan verder?"
„Maar we kunnen de lepralijders van Cory Aquino nog op andere manieren helpen? Ik heb ook het melaatseneiland Culion bezocht. Een overweldigende ervaring. Daar leven de mensen in grote zorgen, want men kan daar de rijstveldjes niet meer bebouwen. De waterleidingpijpen zijn doorgeroest en er is geen geld voor nieuwe pijpen. Voor hen een ramp, ze kunnen er een redelijk bestaan hebben, mits ze de rijstvelden maar kunnen bewerken. We hebben ze toegezegd de kosten van die nieuwe waterleidingpijpen in onze hulpverlening mee te zullen nemen.
De kerkeraad van het evangelische kerkje van het eiland had nog een andere zorg. Culion heeft voor zichzelf wel lager onderwijs gerealiseerd, maar in wezen is er geen vervolgonderwijs. De mensen denken daar natuurlijk heel praktisch en vinden dat jongens een vak moeten leren. Nou, die mogelijkheid is er gewoon niet. We hebben gesproken over de oprichting van een technische school. Gelet op de bevolkingssamenstelling op het eiland en de ontwikkeling daarvan is zo'n school dringend gewenst. Daarmee kun je een proces óp gang brengen van een soort (huis)industrie, waarbij je mogelijk produkten kunt ontwikkelingen die ook buiten het eiland afgezet zouden kunnen worden. Misschien dat je daarmee de isolatie van het eiland kunt doorbreken".
Identiteit
„Ook wordt gedacht aan een meisjesschool en een klein landbouwschooltje. We hebben toegezegd aan deze zaken mee te zullen werken, mits de scholen een duidelijke protestants-christelijke, evangelische structuur gaan vertonen. Daarmee schoot ik bij het evangelische deel van het eiland midden in de roos, dat was hun recht uit het hart gegrepen. De kloof tussen hen en de rooms-katholieken, die er in de meerderheid zijn, is opvallend groot. Ze zijn wel allemaal leproos en zijn allemaal zondaar net als wij, maar in dat opzicht leven op Culion Perpumpboot de Zuidchinese Zee bevaren. duidelijk twee verschillende groepen mensen".
In de buurt van het melaatseneiland ligt een ander, veel kleiner eiland. Van dat eiland maken de evangelische Culionieten dankbaar gebruik. Men belegde daar jeugdkampen, hield er gehandicaptenweken en kerkelijke bijeenkomsten. Ook mensen die het moeizame bestaan op het eiland soms even wilden ontvluchten vonden hier een kleine oase van rust. Een boze tornado verwoestte echter vorig jaar al dat schoons.
Bokma: „Samen met de kerkeraad van Culion ben ik in een bootje geklommen en zijn we naar dat eiland toegevaren. Daar werden we onder de palmbomen op het strand verwelkomd door gezang. Ongekend. We hebben daar met die mensen gesproken over een nieuw gebouwtje waarmee we erg goed werk kunnen doen. Daar ben ik van overtuigd.
Een laatste zorg waarmee we zijn geconfronteerd was een groot visserijprobleem in het noorden van het land. De vissers daar zijn zeer gedupeerd doordat een tornado al hun kano's en hun huizen heeft verwoest. We willen de hulpverlening ook op hen richten".
„De mensen van Philrads, die nu voor de praktische uitvoering van al deze projecten zullen gaan zorgen, staan in goed contact met de regering in Manila. Elk project wordt uitgevoerd na overleg. Zou het zo zijn dat de regering gaat zeggen dat men wil participeren in of zeggenschap willen hebben over een of meer projecten, dan gaat het hele verhaal niet door. Dan kappen we resoluut. Philrads is gewend hulp te verlenen, wel mèt instemming van de regering, maar zonder hun inmenging. En dat moet in verband met onze actie natuurlijk zo blijven. Ze moeten baas blijven in eigen huis.
Philrads werkt via de bij de kerkelijke gemeenten die zijn aangesloten bij de Philippine Council of Evangelical Churches (PCEC). Dat vind ik een goede zaak. In Filippijnse termen gedacht is dat verre te verkiezen boven een vorm van samenwerking met de regering in Manila. Wij hebben dat ook als eis en jls voorwaarde gesteld.
Een andere zaak die we duidelijk hebben gesteld is dat we al dat geld niet in één keer overpompen naar Manila. Dat is me gelet op de politieke situatie te riskant. Wij gaan een bepaalde financieringsvorm in het leven roepen waardoor we op langere termijn zicht blijven houden op de bestedingen".
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 april 1988
Reformatorisch Dagblad | 30 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 april 1988
Reformatorisch Dagblad | 30 Pagina's