Sterrenhemel in mei

Venus is nog steeds een fraaie verschijning in het noordwesten. Op 11 mei bedekt deze planeet een vrij heldere ster: een zeldzame gebeurtenis! De kleine binnenplaneet Mercurius staat 's avonds in het westen. Tegen het einde van mei staan Venus en Mercurius dicht bij elkaar. In de nanacht of vroege ochtend zijn de planeten Mars en Saturnus te zien. Venus is een dominante "ster" aan de avondhemel. De planeet is veel opvallender dan welke ster of andere planeet dan ook. Op 6 mei gaat Venus omstreeks 16.22 uur door het zuiden. Hoewel het dan natuurlijk nog dag is, is bij heldere hemel de planeet met het blote oog te zien, als u tenminste weet waar u moet zoeken! Zij staat zeer hoog (66°) aan de hemel, hoger dan de zon in Nederland ooit komt. Ook op andere dagen in de eerste helft van mei is er een goede kans de planeet overdag met het blote oog te zien. De meeste kans is er tussen 15.00 en 17.00 uur als Venus hoog aan het firmament staat in de buurt van het zuiden. Venus nadert langzaam de zon. Anders gezegd, de hoekafstand tussen de planeet en de zon neemt in de loop van mei sterk af (van 40° tot 20"). In de eerste dagen van juni verdwijnt Venus in de schemering. Op 18 mei is de smalle sikkel van de jonge maan bij Venus. Het niet door de zon verlichte deel van de maan is dan tevens flauw zichtbaar. Men noemt dat het asgrauw schijnsel van de maan. Het wordt veroorzaakt door het licht van de (door de zon beschenen) aarde dat op de nachthelft van de maan valt. Zo'n samenstand van Venus met een maansikkel is altijd een sfeervol plaatje. Maak er eens een foto van: liefst (met telelens) op statief; enkele seconden belichten is voldoende.

Sterbedekking door planeet

De maan bedekt vaak sterren op haar tocht langs het firmament. Daaronder zijn iedere maand ook wel enkele sterren die met het blote oog of zeker met een verrekijker goed te zien zijn. Zo wordt op 30 mei de ster Pi van de Schorpioen bedekt, een ster van grootteklasse 3. Zo'n bedekking is altijd een opmerkelijk verschijnsel, vooral omdat het zo plotseling gebeurt. Dat komt omdat de maan geen afmosfeer heeft: de ster dooft dus niet langzaam uit, maar is in een fractie van een seconde verdwenen. Het exacte moment staat bovendien niet van tevoren vast, omdat het profiel van de maanrand (met zijn vele kraters) niet zo nauwkeurig bekend is. Er zijn in Nederland enkele tientallen enthousiaste amateurs die regelmatig sterbedekkingen waarnemen. Wie meer informatie daarover hebben wil, kan contact opnemen met stichting "De Koepel" te Utrecht.

Deze maand is er echter nog een veel bijzondere bedekking: daarbij verdwijnt een ster achter een planeet. Dat gebeurt op 11 mei 1988 en wel bij de planeet Venus, kort na zonsondergang. Het gaat om een ster in het sterrenbeeld Stier van grootteklasse 4,5. Als het weer meewerkt, moet met een kleine telescoop de bedekking goed te volgen zijn en mis

De pijl geeft de schijnbare baan aan van de ster die achter Venus verdwijnt. schien lukt het al met een verrekijker. Om 21.31 uur verdwijnt de ster achter de onverlichte helft van Venus en 25 minuten later komt zij aan de verlichte kant van de planeet weer te voorschijn. Nu is er wel sprake van een geleidelijke uitdoving van het sterlicht, omdat Venus wel een dampkring heeft. West

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen