Labour blinkt uit door lomp gedrag

De Labour-leiding in het Britse Lagerhuis heeft moeite de discipline te handhaven onder de "backbenchers" (minder belangrijke partijleden). De partij is al negen jaar in de oppositie en ziet zich van die periode de laatste vijf jaar geconfronteerd met een overweldigende conservatieve meerderheid.

De parlementaire stoomwals van de regering kan alleen gestopt worden als mensen uit het kamp van Thatcher overlopen. Maar dat gebeurt niet zo vaak. De meeste dagen kunnen de Labourlieden net zo goed thuis blijven, want hun aanwezigheid haalt toch niets uit. Schreeuwen en krijsen

De situatie heeft bij Labour tot frustraties geleid. Dit valt op te maken uit het bedenkelijke gedrag. Er wordt geschreeuwd, ja zeg maar rustig, gekrijst, wat de Tories ertoe brengt terug te joelen.

De argumenten die naar voren worden gebracht gaan onder in bijna oorverdovend lawaai. De afgevaardigden, die in februari voor televisie-uitzending van debatten stemden, vragen zich af of ze daar wel verstandig aan hebben gedaan. Het gebrul wekt bij radio-uitzendingen al de indruk dat men met een bende kannibalen van doen heeft. Wat moet het Britse publiek wel niet denken als de geluiden straks gepaard gaan met televisie-beelden? Gooi- en smijtwerk

Maar het blijft niet bij geschreeuw. Vorige week gedroeg het onbeduidende Labourlid David Nellist zich tijdens een debat over de sociale voorzieningen zo lomp, dat de voorzitter hem een afkoelingsperiode van een week voorschreef.

Een ander incident deed zich voor tijdens een debat over een nieuwe gemeentebelasting. In het heetst van de strijd gooide Labourlid Ron Brown de tot de kroonjuwelen behorende zilveren "Mace" of scepter op de grond. De scepter werd licht beschadigd. Omdat Brown weigerde zijn excuses aan te bieden voor zijn wandaad, werd hij voor een maand geschorst. Alle parlementsleden op 26 Labourleden na stemden voor de verbanning. Brown zal ook de reparatiekosten moeten betalen: een slordige 4000 gulden.

Tegelijkertijd sprak de Labour-leiding zich ervoor uit dat Brown voor de duur van drie maanden uit de fractie werd gezet. Browns verbanning gaat in op de dag dat zijn schorsing voor het parlement ten einde loopt.

Partijchef Kinnock trok in een toespraak fel van leer tegen het onvolwassen gedrag van zijn fractieleden. „De partij kan", zo riep hij uit, „zulk onbetamelijk gedrag niet langer dulden. Het doet het image van de partij geen goed. De kiezer gaat denken dat Labour het niet waard is aan de regering te komen. En die indruk moet de kiezer niet krijgen. Maar dat zal alleen lukken als we ons andersgedragen". Thatcher in het nauw

De incidenten rond Brown en Nellist zijn voor Labour nog kwalijker, omdat ze op een tijdstip komen dat de regering-Thatcher in het nauw is gedreven. Hen flink aantal conservatieve Lagerhuisleden heeft de regering-Thatcher op een hoofdpunt van haar beleid, een hervorming van de gemeentelijke belasting, laten vallen.

De regering zag haar absolute meerderheid van 101 bij de stemming over het hervormingsvoorstel gereduceerd tot een vernederend 25-tal stemmen. Onder de tegenstemmers waren zes conservatieve oud-ministers, onder wie de voormalige premier Edward Heath en oud-minister van defensie Michael Heseltine.

De hervorming van de gemeentebelasting voorziet in het regeringsvoorstel in een aanslag per volwassen gebruiker van gemeentelijke voorzieningen. Tot nu toe werden gemeentelijke belastingen per pand aangeslagen, ongeacht het aantal inwoners.

Labourleider Kinnock sloeg meteen munt uit de situatie door te zeggen dat „het vlaggeschip grote gaten vertoont en zinkende is". Het voordeel voor de partij werd ongedaan gemaakt door het onbehouwen gedrag van de Labour-leden. Het was hun optreden waar de kranten de meeste aandacht aan schonken en niet aan het feit dat Thatcher door partijgenoten in de steek werd gelaten.

Desondanks lijken de problemen waarin de regering zich bevindt Thatcher op te breken. De Daily Telegraph publiceerde eind vorige week de resultaten van een opiniepeiling. De conservatieven eindigden daarin voor het eerst sinds jaren achter Labour. Oktober vorig jaar hadden de Tories nog een voorsprong van maar liefst 10 procent, in maart van dit jaar nog een van 6 procent. Maar nu stelde 41,5 procent van de ondervraagden zich op achter Labour en slechts 40,5 procent achter de Tories.

Of de Britse premier onder de indruk is van deze cijfers valt te betwijfelen. Zo'n daling in populariteit na het eerste regeringsjaar van een nieuwe ambtsperiode is een normale zaak.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen