Een miljoen Egyptenaartjes doen aan schooltje makken

In Egypte geldt leerplicht tot 12 jaar. Sommige sociologen vinden deze kinderarbeid zo gek nog niet. ,We moeten realistisch zijn. Egypte heeft behoefte aan ervaren arbeiders en handwerkslieden. Het schoolsysteem is in veel opzichten zo rudimentair, dat duizenden kinleren er toch niets van opsteken", volgens onderzoekers van het Nationaal Centrum voor Sociaal en Criminologisch Onderzoek geven de meeste ouders van deze werkende kinderen op dat ze hun kinderen m economische redenen van school hebben moeten halen.

Volgens 90 procent van de ouders die hun kinderen in de leerindustrie laten werken hebben ze het extra inkomen hard nodig. In een aanzienlijk aantal gevallen blijkt de vader in het gezin overleden of arbeidsongeschikt te zijn.

Gratis en slecht

Dr. Ahmed Abdallah van het Nationaal Centrum wijst erop dat 8 procent van de ondervraagde ouders te kennen geeft zich de kosten van onderwijs niet te kunnen veroorloven. Lager onderwijs is weliswaar gratis, maar het aanschaffen van boeken en leermateriaal is voor sommigen al veel te duur. Bovendien is de kwaliteit van het onderwijs zo miserabel, dat de meeste kinderen niet zonder privé-lessen na schooltijd succes hebben met examens. Die privé-lessen zijn verbijsterend duur, zodat veel ouders die zich dat niet kunnen veroorloven hun kinderen net zo goed helemaal thuis kunnen houden.

Het voltooien van lagere en middelbare school met minimale resultaten vergroot in elk geval niet de kans op goed betaald werk na het eindexamen. Van de te vroege schoolverlaters blijkt 71 procent in landbouw en veeteelt werkzaam te zijn, terwijl 29 procent in de steden werk vindt.

Alle beetjes helpen

In de stad komen jongens vooral terecht in de kleine industrie en in kleinschalige handelsactiviteiten, zoals fruitverkoop. Van de meisjes komt de meerderheid terecht in de dienstensector. Daarmee wordt weinig anders bedoeld dan huishoudelijk werk tegen minimale betaling.

De gemiddelde werkdag voor werkende kinderen ligt tussen 7 en 9 uur, 6 dagen per week. Bijna al deze kinderen wonen nog thuis, en dragen aan het wekelijks inkomen van het gezin gemiddeld 13 Egyptische ponden bij. Geregistreerd minimum bleek 2 pond, maximum 25 pond per week. De Egyptische pond is even minder dan een gulden waard. Een volwassene verdient gemiddeld 46 pond per week, wat in de meeste gevallen te weinig is om als gezin van te leven.

'In ploegendienst'

Niet alleen het onderwijs, ook de accommodatie van de scholen laat vaak veel te wensen over. Dr. Adel Azer van het Nationaal Centrum wijst erop dat 7 procent van de scholen niet van drinkwater is voorzien. In de helft ervan voldoen de toiletten niet aan de normen, terwijl in een op de dertig scholen helemaal geen toiletten aanwezig blijken te zijn. Meer dan de helft van de scholen heeft nog geen elektriciteit.

Door gebrek aan lokaliteiten en de grote kinderaanwas moet de helft van de lagere scholen 'in ploegendienst' werken. De ene helft van de leerlingen komt in de ochtend, de andere helft heeft in de middag of avond les.

Ondanks de 'ploegendienst' op veel scholen kunnen de scholen toch slechts 92 procent van het totale leerlingenaantal herbergen. Dat wil zeggen dat 400.000 van de werkende kinderen toch al geen plaats in een schoolbank zouden kunnen vinden. Een hele verbetering met tien jaar geleden intussen, want toen was er voor slechts 81 procent van de leerplichtige kinderen plaats.

Groei privé-sector

Toch is het aantal 'dropouts' de laatste jaren toegenomen. In een interview met Hassan al Kadi in Middle East Times van 9 april geeft dr. Samir Louis van het Nationaal Centrum voor Educatief Onderzoek een verklaring. Volgens hem is het aantal kinderen die de leerplicht ontduiken niet slechts toegenomen omdat het aantal kinderen in absolute zin is toegenomen, maar vooral door de groei van de privé-sector in de economie.

Duur bezoek

„De politiek van de Open Deureconomie in de jaren zeventig gaf veel nieuwe beroepsmogelijkheden, en de verleiding voor arme gezinnen van een extra inkomen is erg groot", aldus Samir Louis.

Hoewel de Internationale Arbeids Organisatie deze situatie in Egypte bekritiseert, vinden veel sociologen het schoolverzuim zo kwaad nog niet. Vroeger werden de beste vaklui opgeleid doordat ze van kindsbeen aan in werkplaatsen werkten. Daar werden de jonge kinderen als leerling aan een meester toegevoegd, om de vaardigheden van het beroep te leren. Door de wetgeving op de leerplicht is het veel moeilijker goede, in de werkplaats geschoolde arbeidskrachten te vinden.

Wel zijn er hogere beroepsopleidingen, maar van de daar afgestudeerden komen er veel te weinig in de werkplaats terecht. „Veel te veel afgestudeerden van beroepsopleidingen nemen uiteindelijk liever een kantoorbaan".

Gevolg van een groot tekort aan timmerlui en technici is dat de salarissen in die beroepen voor Egypte zeer hoog zijn. Typerend is de manier waarop veel timmerbedrijven hun klanten tegemoet treden; Wie een opdracht heeft, kan er op rekenen dat eerst een nette heer in kostuum en met een diplomatenkoffertje langs komt om de prijs te bepalen. Ook de voorrij kosten van de prijsopgaaf mag je betalen. Dat kunnen ze makkelijk vragen, want waar vind je tegenwoordig nog een goede timmerman ...

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen