Blokkade bij staking door rechter verboden
In verschillende kranten konden we afgelopen donderdag lezen dat er in Zwitserland in 1987 geen enkele dag was gestaakt. Een voorbeeld van arbeidsrust dus. In Nederland was dit niet het geval, alhoewel het vorig jaar verhoudingsgewijs rustig was. Toch waren er wel wat 'probleempjes'. De rechter kwam er zelfs aan te pas. Onlangs werd een uitspraak gedaan.
Midden april 1987 brak er bij het bedrijf Mercon Steel Structures te Gorinchem een staking uit. De staking werd min of meer geleid door de FNV. Zoals wel vaker voorkomt deed niet al het personeel mee en dat was een doorn in het oog van de stakers. Vandaar dat door de vakbond werd besloten een slagboom voor de toegangspoort van het bedrijf te plaatsen. Naast de slagboom stonden stakers (posters) die iedereen tegenhielden die het bedrijfsterrein wilde betreden.
Juist dat laatste schoot de bedrijfsleiding in het verkeerde keelgat: „Natuuriijk zijn we tegen een staking, maar die kunnen we toch niet tegenhouden. Als nu die stakers echter ook nog werkwilligen en leveranciers de toegang tot het bedrijf ontzeggen door het plaatsen van een slagboom gaat ons dat te ver". Er werd een kort geding aangespannen en de kort gedingrechter stelde de bedrijfsleiding in het gelijk. De slagboom moest binnen vier uur na de uitspraak weer worden verwijderd. Deed de FNV dat niet, dan moest er een forse dwangsom worden betaald.
Versperring
De vakbond verwijderde uiteraard de slagboom maar nam geen genoegen met deze rechterlijke uitspraak. Er werd onmiddellijk hoger beroep aangetekend. Voor het Gerechtshof te "s-Gravenhage betoogde de advocaat van de vakbond dat de stakers het recht hadden om een slagboom voor de bedrijfspoort te plaatsen. De FNV: „Stakers hebben het recht om een slagboom op te richten en het hek van de toegangspoort dicht te houden en te bedienen". De advocaat van het bedrijf stelde dat door het plaatsen van de slagboom niemand meer het bedrijfsterrein op kon, de auto's werden althans tegengehouden. De achtergrond van de stellingname van het FNV is wel duidelijk. Als het gaat om een handjevol stakers, dan moet er toch naar middelen worden gezocht om het bedrijf plat te leggen. Welnu, dat kan heel eenvoudig door iedereen de toegang te ontzeggen door een slagboom te plaatsen. Natuurlijk werd dat niet zo openlijk door de vakbond gezegd. Men had een andere reden voor het plaatsen van de versperring: „Edelachtbare, het was oorlog en we vreesden dat werkwilligen of anderen op de stakers in zouden rijden en daarom is de slagboom maar geplaatst".
Posters
De rechter prikte daar zo doorheen. Het verweer gaat om twee redenen niet op. Ten eerste is door Mercom betwist en niet bewezen dat er grond was om te vrezen dat op de posters zou worden ingereden. En ten tweede is het ongeloofwaardig dat dit licht geconstrueerde slagboompje voor dat doel werd geplaatst. Er zijn immers gemakkelijk andere maatregelen te bedenken -zonodig in overleg met de plaatselijke autoriteiten- (bij voorbeeld met zand gevulde drums) die effectievere bescherming bieden, en waardoor de toegang toch niet wordt versperd. Het is aannemelijker, dat het de bedoeling was het effect van het posten te vergroten".
De vakbond gaf dit naderhand ook wel toe. De bond stelde dat het de bedoeling was om werknemers, die speciaal waren aangenomen om de stakers te vervangen, te bewegen dit na te laten. De werkwilligen werden voor de poort opgevangen om hen te overtuigen om ook deel te nemen aan de staking. Het 'speelse slagboompje' was volgens de vakbond opgericht omdat de werknemers met de auto naar het werk zouden komen. De term 'speels slagboompje' gaf volgens de bond al aan dat dit niet een middel was om de stakers te beschermen tegen de op hen inrijdende auto's.
Ook dit verweer van de vakbond werd echter niet overgenomen door de rechter: „Stakers mogen derden niet de toegang tot het bedrijfsterrein ontzeggen. Het is hét recht van de werkgever om te bepalen wie wel en wie niet het bedrijfsterrein mag betreden; en de werkwilligen en derden; zoals leveranciers, die door de werkgever worden toegelaten, hebben recht op toegang tot het terrein. Op deze rechten hebben de stakers inbreuk gemaakt door de controle over de toegang tot het bedrijf over te nemen. Ieder, die anders dan te voet het terrein op wilde, werd in feite tot stoppen gedwongen, tenzij de stakers zo vriendelijk waren om tijdig de slagboom en het hek te openen. Gezien het doel waartoe die slagboom was opgericht, en ook gelet op de in eerste instantie overgelegde verklaringen, is voorhands aannemelijk dat dit laatste op grote schaal gebeurde". Het beroep werd dan ook verworpen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 23 april 1988
Reformatorisch Dagblad | 26 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 23 april 1988
Reformatorisch Dagblad | 26 Pagina's