Wetsvoorstel ingediend voor ouderschapsverlof

De ministers De Koning, Korthals Altes en Van Dijk hebben gisteren het lang verwachte voorstel voor een Wet op het Ouderschapsverlof bij de Tweede Kamer ingediend.

De mogelijkheid tot onbetaalde deeltijdarbeid geldt niet alleen voor de "eigen" ouders van het kind, maar ook voor degenen die een kind onder de vier duurzaam verzorgen en ermee op hetzelfde adres wonen.

Ouders kunnen het verlof tegelijkertijd of na elkaar opnemen. Er worden geen beperkingen voorgesteld in het aantal malen dat een werknemer ouderschapsverlof kan opnemen. Bij ieder kind is dat recht er opnieuw, bij een meerling echter maar eenmaal. De regeling geldt zowel voor het particuliere bedrijfsleven als voor werknemers bij de overheid.

Sociale minimum

Ouders die onbetaald minder gaan werken hebben geen aanspraak op bijstand ingeval het gezinsinkomen beneden het sociale minimum daalt. De voorgestelde regeling gaat ervan uit dat de twee- ouders de werkverdeling zo regelen, dat dat wordt voorkomen. Alleen in de situatie van een één-oudergezin is aanvullende bijstand in beginsel mogelijk.

Het nu ingediende voorstel is er één in de rij van maatregelen die bijdragen aan meer gelijke kansen voor mannen en vrouwen en in het algemeen aan herverdeling van betaalde en onbetaalde arbeid. Het emancipatiebeleid is er verder mee gediend, zeggen de drie bewindslieden, om het bevallingsverlof uit te breiden. Daarover is advies gevraagd aan Sociaal Economische Raad (SER) en aan de Emancipatieraad (ER). Het kabinet wil de periode waarin werkende vrouwen na een bevalling verlof kunnen opnemen uitbreiden van zes naar acht weken. Tot dusver is er sprake van een verlof van zes weken voor en zes weken na de bevalling. Door de uitbreiding zou het verlof in totaal op veertien weken uitkomen.

Uit onderzoek blijkt dat tussen de. 30 en 46 procent van de vrouwen die in aanmerking komen voor ouderschapsverlof daar ook gebruik van zou maken. Van de mannen zal 10 tot 20 procent een beroep doen op de regeling.

Minimumregeling

Uitgangspunt bij de nu,voorgestelde regeling is geweest de kosten voor overheid en bedrijfsleven zo laag mogelijk te houden. Dit verlof is dan ook een minimumregeling en sociale partners kunnen die in cao-onderhandelingen verder uitbreiden.

Volgens schattingen zijn er jaarlijks zo'n 40.000 verlofgangers, mannen en vrouwen samen. De kosten voor de werkgever worden beperkt, omdat het om onbetaald verlof gaat. De enige kosten komen voort uit een eventuele vervanging, zoals kosten voor werving, selectie en premielasten bij volledige voortzetting van de pensioenopbouw.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen