'Dekker' kost burger twee keer zo veel
Werkgevers tikken kabinet op de vingers
DEN HAAG - De werkgeversorganisaties hebben berekend dat de koopkrachteffecten van de volledige invoering van het plan-Dekker vpor de gezondheidszorg in 1992 twee keer zo groot zullen zijn als het kabinet voor 1990 heeft berekend.
Mr. H. K. Klamer; werkgeversvertegenwoordiger in de Nationale Raad voor de Volksgezondheid, zei dit gisteren bij de behandeling van de reactie van de NRV op het definitieve kabinetsstandpunt over Dekker. Het kabinet geeft daarin alleen percentages koopkrachtwinst en -verlies voor diverse bevolkingsgroepen in 1990. als pas de eerste stappen op weg naar het nieuwe systeem zijn gezet.
Klamer waarschuwde ook dat er waarschijnlijk weinig terechtkomt van de door de commissie-Dekker genoemde besparing van 2,5 miljard gulden. De komende basisverzekering zal volgens hem een sterk aanzuigende werking hebben. Hij vreest bovendien dat de basisverzekering zal „afglijden" naar een volksverzekering als de regering conform het advies van de overgrote meerderheid van de NRV meer voorzieningen in het verplichte basispakket stopt inplaats van in de vrijwillige aanvullende verzekering en het aandeel van de nominale (in een vast bedrag uitgedrukte) premie ten opzichte van de procentuele (inkomensafhankelijke) premie beperkt.
Verder stelde Klamer -evenals trouwens andere raadsleden- dat het kabinet te weinig aandacht heeft besteed aan de gevolgen van het verdwijnen van de binnengrenzen in de EG voor het nieuwe systeem van ziektekostenverzekeringen. „Je kunt buitenlandse verzekeraars moeilijk binden aan een acceptatieplicht". Volgens hem zullen de ziekenfondsen vijf miljard gulden nodig hebben om te voldoen aan de Europese richtlijnen voor de reserves die verzekeringsmaatschappijen moeten aanhouden.
Mr. N. de Jong (ziekenfondsen) noemde dat laatste inderdaad „een heel cruciaal punt". Volgens hem zal het dan ook heel duidelijk moeten worden dat de basisverzekering een sociale verzekering is, waarvoor de reserveplicht niet geldt.
Bijna alle groeperingen in de raad, op de ziekenhuizen na, spraken zich uit voor een zo klein mogelijke (ziekenfondsen, apothekers, artsen) of helemaal geen aanvullende verzekering (FNV, patiënten). Ze Vrezen dat jonge en gezonde mensen zich niet aanvullend zullen verzekeren en dat de premies daardoor voor mensen met minimale inkomens, onder wie veel chronisch zieken en gehandicapten, te hoog worden. Zij zouden dan essentiële voorzieningen als fysiotherapie, tandheelkundige hulp en geneesmiddelen die het kabinet in het aanvullende pakket wil opnemen, moeten missen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 april 1988
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 april 1988
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's