VRAAG ZONDER ANTWOORD

  De grootste ambtenarenbond AbvaKabo, gelieerd aan de FNV heeft weer eens van zich laten horen. Nieuw is dat niet, want de rode ambtenaren trekken doorlopend luidruchtig aan de bel. Een hoogtepunt in hun activiteiten werd bereikt in het najaar van 1983 toen stakingsacties werden gevoerd tegen de salariskorting van drie procent, die het kabinet wilde doorvoeren in het kader van de bezuinigingen op de overheidsuitgaven. Het ligt nog vers in het geheugen welk een chaos de ambtenarenstaking veroorzaakte. Bussen en treinen reden niet of niet op tijd en de post liet het afweten. Vooral de steden vervuilden, toen het personeel van de gemeentereinigingsdiensten zich aansloot bij de staking.
  Voor velen was het vooral een absurde zaak toen ook politiemensen met de leus „ik pik 't niet" op de borst liepen. De ambtenaren, die niets van de stakingsacties wilden weten hadden het moeilijk. Niet voor niets werd in die periode de Reformatorisch Maatschappelijke Unie opgericht. De acties werden afgeblazen, nadat het parlement de kortingsvoorstellen van minister Rietkerk had goedgekeurd en de rechters de één na de andere staking onwettig verklaarden. Grote schade zowel financieel als in de persoonlijke verhoudingen was aangericht, maar de acties hadden niets opgeleverd. Geen wonder dat het stil werd binnen de ambtenarenbonden.
  Inmiddels heeft de AbvaKabo de wonden blijkbaar gelikt en wil men opnieuw de strijd aanbinden met een in hun ogen verwerpelijk kabinetsbeleid. De eerste voorstellen voor de komende onderhandelingen over het arbeidsvoorwaardenbeleid voor volgend jaar waren opvallend. Het bestuur van AbvaKabo liet weten, dat van nu aan verbetering van de koopkracht bovenaan het lijstje van verlangens staat. Inleveren voor arbeidstijdverkorting, de prioriteit van de FNV, kreeg geen voorrang meer. Daarmee stelde men zich niet alleen vierkant op tegenover de overheidspolitiek, maar werd ook een ander standpunt ingenomen dan waarover de andere FNV-bonden het eens waren.
  Blijkbaar is een aantal andere leden van de AbvaKabo tot de conclusie gekomen, dat men de eigen FNV toch niet in de kou kan laten staan. De bondsraad, die afgelopen dinsdag vergaderde, vond daarom de „ideale" oplossing. De onderhandelaars moeten straks niet alleen over koopkrachtverbetering praten, maar ook over arbeidstijdverkorting. Het is tenslotte allebei wel leuk.
  Wat deze ideeën gaan kosten is nog niet bekend. Althans, de ambtenarenbond heeft er geen prijskaartje aan gehangen. Bekend is wel, dat minister Rietkerk volgend jaar twee miljard gulden op de arbeidsvoorwaarden wil bezuinigen, terwijl de oorspronkelijke plannen van de AbvaKabo, dus alleen koopkrachtverbetering, eveneens twee miljard gulden kostten. Dat was dus al een gat van vier miljard, waar nu nog een fors bedrag bijkomt.
  De ambtenarenbonden vinden dat ze in de afgelopen jaren veel te veel hebben moeten inleveren. Er is inderdaad nogal wat gebeurd op dit terrein en wij zullen de laatsten zijn om tegen te spreken, dat ook een goede ambtenaar zijn loon waard is. Op één vraag krijgen we echter nog steeds geen antwoord. Als het nu zo slecht gaat met de ambtenaren waarom verzetten ze zich dan zo fel tegen iedere vorm van privatisering?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen