Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Schatkamer Sint Servaas weer open voor bezoekers

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Schatkamer Sint Servaas weer open voor bezoekers

Voorwerpen terug op historische plaats

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

MAASTRICHT — Bijna zestien eeuwen staat boven het graf van Sint Servaas een kerk, het oudste en grootste monument van Maastricht. Aan deze kerk is men al jaren aan het breken en verbouwen. Vrijdagavond werd de geheel vernieuwde schatkamer officieel in gebruik genomen.

Belangstellenden (men verwacht er dit jaar zo'n zeventigduizend) vinden in de schatkamer een flonkerende hoeveelheid gouden en zilveren kunstvoorwerpen. Het bestuur van de Stichting Schatkamer Sint Servaas meent hier met een schat te doen te hebben, die zowel cultuurhistorisch als wetenschappelijk van grote waarde is.

In de nu beschikbare ruimten staat opgesteld om maar iets te noemen een fraai borstbeeld van Sint Servaas, de zogenaamde „Noodkist", de pelgrimsstaf, het borstkruis, de reiskelk, het draagaltaar enz. Die voorwerpen hebben op de een of ander manier iets met Sint Servaas te maken. Of hij gebruikte ze zelf, of ze werden gebruikt in de tijd toen hij leefde.

Niet verzekerd
Verder een verzameling van schilderijen, oude grafstenen, oude munten, gebedenboeken, oude kleden en linnen doeken uit de schrijn van Sint Servaas. Om deze hele verzameling weer op de plaats te brengen waar uiteindelijk thuis hoorde is men zo'n vijftien jaar bezig geweest. De schatten vertegenwoordigen een enorm bedrag. Zou men de schat willen verzekeren, dan zou er een premie van meer dan twee ton per jaar betaald moeten worden. Dat is niet op te brengen, zo verzekerde men ons in Maastricht.

De organisatoren zijn blij, dat de schat weer op z'n oude historische plaats is terecht gekomen. Hiermee is tevens een eerste gedeelte van de omvangrijke restauratie van de Sint Servaas beëindigd.

Zowel aan de kerk als aan de schatten is een hele geschiedenis verbonden. Voor het eerst kregen de schatten een vaste plaats in het jaar 1070. Toen werd boven de fundamenten van de veelhoekige centraalbouw, die toen verdween een schatkamer gebouwd.

Deze schatkamer bestond uit twee gedeelten, het voorste gedeelte was een kapel die gelijk als voor kapittelzaal diende. Hier was tevens de plaats waar de hoogwaardigheidsbekleders van de Sint Servaas hun laatste rustplaats vonden. Uit opgravingen is dat later bevestigd.

Eregraf
Opvallend is dat twee mannen die zich voor de schatkamer verdienstelijk gemaakt hebben samen een eregraf in de kerk deelden. Reinouw van Oud-Valkenburg (overleden 16 maart 1296) liet de inhoud van de schatkamer restaureren en Hendrik van Bijland (overleden 14 maart 1405) zorgde voor een borstbeeld van St. Servaas. Dit borstbeeld ging tijdens het beleg van Parma in 1579 verloren. Daarna werd er weer een nieuw gemaakt dat tot op vandaag te bewonderen valt.

Deze schatkamer behield haar functie tot 1797, toen werd tijdens de Franse revolutie de kerk gesloten. Het grootste gedeelte van het goud- en zilverwerk ging in de smeltkroes. Wat overbleef raakte her en der verspreid. Het was kapelaan P. D. Nijst die weer bijeen bracht wat er nog over was. De oorspronkelijke ruimte was niet meer beschikbaar en zo kreeg de schat in 1895 een plaats in de oude eetzaal.

Nu is de schatkamer weer terug op haar oude plaats. In dit verband moet er een vierde naam genoemd worden, die van kapelaan L. Tagage, de huidige voorzitter van de Stichting. Hij zette er zich voor in om in het kader In één van de virtines Ls deze sleutel van Sint Servaas te zien. van de restauratie van de St. Servaas, de kerkschat weer in de oorspronkelijke daarvoor bestemde historische ruimten terug te krijgen.

Afgezien van de bijzondere waarde die men aan de schatten toekent is het zeker de moeite waard om deze schatten als kunstvoorwerpen te bekijken. Maar met de verering van sommige voorwerpen en het meeslepen daarvan in processies, zoals dat aanstaande zondag weer zal gebeuren in Maastricht, kunnen we het beslist niet eens zijn.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 10 mei 1983

Reformatorisch Dagblad | 12 Pagina's

Schatkamer Sint Servaas weer open voor bezoekers

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 10 mei 1983

Reformatorisch Dagblad | 12 Pagina's