Mogelijk ontslag van rechtsvervolging

Volgens de psychiatrische rapporten was ze op het moment van de daad volledig ontoerekeningsvatbaar. Deze zaak werd reeds eerder behandeld op 4 december 1979. Dr. B. A. F. Peeters van het Pieter Baan-centrum in Utrecht, die als deskundige werd gehoord, verklaarde dat de vrouw verplichte psychiatrische hulp nodig heeft. TBR is niet nodig omdat zij geen gevaar voor de openbare orde oplevert.

Op 23 juli 1979 heeft de vrouw Mare met zes messteken, waarvan een in het hart, gedood. Ze kwam tot haar daad in een psychotische toestand. Mevrouw V. D. W. zag geen enkele toekomst voor haar kind en wilde zichzelf en haar zoontje behoeden voor de misère van deze wereld. Een poging om zichzelf van het leven te beroven mislukte.

De officier van Justitie vond dat in juridische zin wel van voorbedachte rade en moord sprake was, maar aangezien de vrouw op het moment van de daad niet toerekeningsvatbaar was, achtte hij haar niet strafbaar.

Doodslag

Mr. Hazewinkel was van mening dat bij de behandeling van deze zaak werd gebalanceerd op de grenzen van het strafrecht en dat deze zijns inziens al overschreden waren. Advocaat G. Vermeulen vond dat er geen sprake was van moord maar van doodslag en dat er ook niet kon worden gesproken van voorbedachte rade. Hij verzette zich tegen gedwongen opname in een psychiatrische inrichting. De verdachte zelf zei ook meer te voelen voor een vrijwillige opname. Uitspraak 15 januari.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen