Britse staalindustrie volledig platgelegd

De Britse staalindustrie, die genationaliseerd is, heeft net als deze bedrijfstak in andere landen, te kampen met een grote crisis als gevolg van een inzakken van de vraag naar eindprodukten. Per dag moet er ruim vier miljoen gulden bij.

De werkgevers hadden, bij een inflatie van 17 procent, een loonsverhoging geëist van gemiddeld 20 procent waar van werkgeverszijde (British Steel Corporation BSC) een bod van zes procent tegenover stond.

Behalve de onenigheid op het punt van de loonsverhoging zit het de werknemers niet lekker dat BSC — in verband met de structurele overproduktie — plannen heeft om in de toop van dit jaar 52.000 mensen te doen afvloeien.

Ruime voorraad

De afnemers van het staal beschikken over ruime voorraden, zodat de produktie van bijvoorbeeld auto's vooralsnog niet te lijden heeft van de staking. BSC-voorzitter Sir Charles Villiers voorzag echter dat fijn staal schaars wordt als de staking langer dan drie a vier weken mocht duren.

Minister Sir Keith Joseph, in het kabinet van Margaret Thatcher belast met de portefeuille van industrie, zei dinsdag dat de regering zich niet in zal spannen om de staking alsnog tegen te houden. Dat de conservatieve regering met het arbeidsconflict — in de Britse staalindustrie vond de laatste staking van enige omvang plaats in 1926 — verlegen is, blijkt wel uit zijn commentaar: „Het (arbeidsconflict) is een cadeautje voor onze concurrenten — zonder meer. We brengen onszelf op dramatische schaal schade toe".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen