Twee waterschappen onder één bestuur

gebieden per 1 januari 1981

tot één waterschap samengevoegd worden.

Eïen fusie waarvan men in ZeeuwsVlaanderen niet echt de noodzaak inziet. Onderworpen moet men zijn aan de cijfers van het „Diepdelversrapport" van de regering, waarin gesteld wordt dat waterschappen in een gebied dat minder dan 20.(KX) ha beslaat niet voldoende kunnen functioneren. Het is dan ook geen kwestie van onbehoorlijk bestuur maar een toegeven uc)n een ontwikkeling in de richting van grootschaligheid. „En dat is een ontwikkeling", zegt dijkgraaf P. van Hoeve van het Axeler Ambacht, „die nu eenmaal niet is tegen te houden. En men wordt er hier wel zo langzamerhand rijp voor". De affaire rond de Afvalwaterleiding Kanaalzone (AWL) heeft dat ook wel in de hand gewerkt. Het was een situatie die zo niet langer kon voortduren".

Vreemde figuur

De AWL is een initiatief van de gemeenten Axel, Terneuzen en Sas van Gent. Door de toenemende belangstelling van ae maustrie^oor de Kanaalzone besloten deze drie gemeenten het daarmee samenhangende probleem van het afvalwater aan te pakken. In de afgelopen twintig jaar is dit uitgegroeid tot een goed afvalwaterverwerkend bedrijf dat echter een taak uitoefende die tot die van de waterschappen behoort. In 1973 werd de waterzuivering officieel als een taak van de waterschappen erkend. Elke provincie kreeg van de regering de taak opgelegd voor de reinheid van de waterhuishouding zorg te dragen. Van de bevoegdheid deze taak aan de waterschappen over te dragen heeft het dagelijks bestuur van Zeeland gebruik gemaakt. En na vijfjaar onderhandelen hebben de drie gemeenten besloten de AWL over te dragen aan „Axeler Ambacht". Per 1 januari 1980 zullen de activiteiten van dit waterschap worden uitgebreid met het verwerken van het afvalwater. Dit is één van de volgens Van Hoeve, wel steekhoudende argumenten van het provinciaal bestuur om de waterschappen de noodzaak van samenvoeging te doen inzien. De AWL verzorgt een gebied dat niet alleen die van het „Axeler Ambacht" beslaat maar tot ver in het waterschap de Braakmanpolder reikt. Bij het overnemen van de taken van de AWL zou het waterschap „Axeler Ambacht" werken moeten uitvoeren op buurmans grondgebied. Een vreemde figuur die dus toch al werkelijkheid wordt in de overgangstijd van 1 januari 1980 tot 1 januari 1981; al geldt het dan voorlopig alleen voor het innen van de heffingen. Een ander argument van het provinciale bestuur is dat het beleid gericht moet zijn op sterke waterschappen.

Politiek

,,Doen wij het dan niet goed, is onmiddellijk de vraag die dan gesteld wordt door de huidige besturen. En daar wordt door de provincie geen duidelijkheid over verschaft. Van Hoeve vreest dat de relatie bestuurders-bestuurden in de toekomst uit elkaar zal gaan groeien. Maar we kunnen moeilijk anders. De provinciale overheid heeft met de rijksoverheid afgesproken te streven naar waterschappen met een oppervlakte van niet minder dan 20.000 hectare."

Het zal niet gaan op de manier zoals het met de samenvoeging van de waterschappen Noord-Beveland en de Brede Watering is gegaan. Het provinciaal bestuur heeft zijn les geleerd en hier zal het zeker soepeler verlopen. Er zal voldoende inspraak zijn over de verdere afhandeling van de samenvoeging. Een eerste vereiste om

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen